Τι είπε για τα ζώα στη αρμόδια επιτροπή της Βουλής ο εισηγητής του Κ.Κ.Ε. Θεόδωρος Ιγνατιάδης

Ο βουλευτής του Κ.Κ.Ε., Θεόδωρος Ιγνατιάδης, είναι ο ειδικός αγορητής εκ μέρους του κόμματος του σχετικά με το νομοσχέδιο «Για τα δεσποζόμενα και τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς και την προστασία των ζώων από την εκμετάλλευση ή τη χρησιμοποίηση με κερδοσκοπικό σκοπό». Διαβάστε εδώ ολόκληρη την τοποθέτηση του κατά την πρώτη ανάγνωση του νομοσχεδίου, στις 10 Ιανουαρίου 2012, στη Διαρκή Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής.

Ολόκληρη η ομιλία του

Ευχαριστώ, κ. Πρόεδρε. Για μας είναι ένα ζήτημα, καταρχήν, γιατί, ενώ εδώ και καιρό είναι έτοιμο ένα τέτοιο νομοσχέδιο που προσπαθεί να διαχειριστεί το πρόβλημα, επισπεύδεται τώρα η κατάθεσή του. Κατά τη γνώμη μου, είναι προφανής η επικοινωνιακή του διαχείριση. Η Κυβέρνηση και τα κόμματα που την στηρίζουν, αυτή την περίοδο κλιμακώνουν την επίθεση στα λαϊκά στρώματα, για αντιμετωπίσουν την καπιταλιστική κρίση προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου και, με αυτό τον τρόπο, επιδιώκει να εμφανιστεί ευαίσθητη, ψυχοπονιάρα και να καπηλευτεί την λαϊκή ευαισθησία για την ευζωία των ζώων συντροφιάς.

Έχει, κατά τη γνώμη μας, πολλές δόσεις υποκρισίας αυτή η ευαισθησία, όταν εκφράζεται από αυτή την Κυβέρνηση και από τις πολιτικές δυνάμεις που στηρίζουν αυτή την πολιτική, που οδηγεί στην εξαθλίωση, την εγκατάλειψη, την κοινωνική και τη φυσική κακοποίηση του ίδιου του λαού και ερίζουν μόνο μεταξύ τους για το ποιος είναι πιο αποτελεσματικός σ’ αυτήν την κατεύθυνση και προς όφελος της πλουτοκρατίας για την διαχείριση αυτής της πολιτικής.

Οι ίδιες οι πολιτικές δυνάμεις δίνουν έμπρακτη στήριξη, τουλάχιστον ανοχή στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, που σφαγιάζουν ολόκληρους λαούς, που είναι πρότυπο βίας και εκδηλώνεται και με την βάρβαρη συμπεριφορά απέναντι στα ζώα. Αναγνωρίζουμε ότι υπάρχει ενδιαφέρον και είστε υποχρεωμένοι να αντιμετωπίσετε την ύπαρξη του προβλήματος, συγκαλύπτοντας παράλληλα και τις αιτίες και τις ευθύνες σας.

Είναι κοινός τόπος, ότι υπάρχει πρόβλημα με τη διαχείριση των ζώων συντροφιάς και την αύξηση των περιστατικών της εγκατάλειψής τους, όσο και των φαινομένων κακοποίησής τους και είναι γνωστές οι συνέπειες στην ευζωία των ζώων και επιπλέον στην δημόσια υγεία, στην ασφάλεια και στην κυκλοφορία. Επίσης, είναι ολοφάνερη η αποτυχία αντιμετώπισης του προβλήματος διαχρονικά και αυτό γιατί δεν είχαν ούτε την πρόθεση ούτε την πολιτική βούληση να αντιμετωπίσουν, έστω και στοιχειωδώς τα αίτια να μπουν και να τηρηθούν σοβαροί κανόνες, ώστε να προκαλέσουν άμβλυνση του φαινομένου έστω σε ένα βαθμό.

Κυρίως, στη διαχείριση οξυμένων μόνο πλευρών και παράλληλα, στη διαχείριση των κάθε λογής πιέσεων που πολλές φορές δεν ήταν αποκλειστικά καλοπροαίρετες, αλλά και των συμφερόντων που συγκρούονται γύρω από το θέμα που λέγεται διαχείριση, αντιμετώπιση ζώων συντροφιάς, μιας και ζούμε σε μια κοινωνία που υπάρχουν συμφέροντα που βασίζονται στη λογική του κέρδους. Βέβαια και η Ε.Ε. και το πράσινο βιβλίο για την ευζωία, άλλα πράγματα θέλει να εξυπηρετήσει, κυρίως την στήριξη των μονοπωλιακών ομίλων και όχι τη ευζωία των ζώων.

Τα αίτια για την εγκατάλειψη, την κακοποίηση και των προβλημάτων της ευζωίας, δεν αντιμετωπίζονται, όσο δεν αντιμετωπίζεται η στρατηγική των κομμάτων που στηρίζουν τον καπιταλισμό, που γεννά και αναπαράγει τα πρότυπα του αρρωστημένου εγωισμού, του αμοραλισμού, της βίας, το ίδιο το παραγωγικό πρότυπο, δηλαδή, που έχει στο DNA του τη λογική του κέρδους με κάθε μέσο, αλλά και τα κάθε λογής πολιτιστικά σκουπίδια, που λανσάρει συστηματικά, μέσα από την πολιτιστική βιομηχανία, το σύστημα παιδείας στο λαό και στην νεολαία. Επίσης, είναι γεγονός ότι η λαϊκή οικογένεια δυσκολεύεται να συντηρήσει τα μέλη της, πόσο μάλλον τα κατοικίδιά της. Ζει κυριολεκτικά στην ανέχεια, στο πλαίσιο της ολόπλευρης επίθεσης που δέχεται.

Υπάρχει έλλειψη ενός αποτελεσματικού δημόσιου συστήματος ελέγχου της παραγωγής, της διακίνησης, της εμπορίας, της υγείας και της ευζωίας των ζώων, της κατοχής της χρήσης και της μεταχείρισής τους. Το αυξημένο κόστος συντήρησης, υγειονομικής κάλυψης, διατροφής, που είναι κατά βάση αποτέλεσμα, ότι όλο αυτό το κύκλωμα βρίσκεται στα χέρια, κυρίως, των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Πίσω από το εμπόριο των ζώων συντροφιάς, την κερδοσκοπική χρήση τους, αλλά και την εκμετάλλευση των ίδιων των αδέσποτων, υπάρχει μια τεράστια βιομηχανία κερδών για συγκεκριμένους ιδιωτικούς ομίλους και κάποιους παρατρεχάμενούς τους.

Μια φυσική ανάγκη μέσω των πολιτιστικών προτύπων, συχνά υποκαθίσταται από την αλλοτρίωση της ανόδου του κοινωνικού στάτους του κατόχου του ζώου, όπως είναι η απόκτηση ενός αυτοκινήτου μάρκας ή ενός ακριβού παιχνιδιού για το παιδί και εύκολα το ζώο μετά εγκαταλείπεται, όταν το βαρεθούν ή αντιληφθούν το βάρος των υποχρεώσεών του. Λοιδορούνται οι αξίες της αλληλεγγύης απέναντι στους άλλους εργαζόμενους, ενώ προβάλλονται οι αξίες του ατομικούς κέρδους με κάθε τρόπο. Αυτό εύκολα απενοχοποιεί και την αντίστοιχη συμπεριφορά απέναντι στα ζώα.

Η μέχρι τώρα ελλειμματική αντιμετώπιση του προβλήματος, χαρακτηρίζεται από τα ελλιπέστατα κρατικά κονδύλια, που κατευθύνθηκαν μονόπλευρα στις αναγκαίες, βέβαια, στειρώσεις. Η χρηματοδότηση στηρίχθηκε κυρίως στους δήμους στη λογική της ανταποδοτικότητας, στην επιβάρυνση όλων των δημοτών, φορτώνοντας διπλά τους εργαζόμενους για αυτό το ζήτημα, στο οποίο η πολιτεία έχει την ευθύνη να αντιμετωπίσει. Αυτό εντείνεται εξαιτίας της πολιτικής σας, που επαφίεται επίσης στην ατομική ευθύνη όσων εγκαταλείπουν και κακομεταχειρίζονται τα ζώα και όσων κερδίζουν από την εμπορική διάθεσή τους και την εκμετάλλευσή τους γενικότερα.

Με το νομοσχέδιο αυτό, διαιωνίζεται η ίδια λογική διαχείρισης του προβλήματος, που όχι μόνο δεν θα δώσει στοιχειώδεις λύσεις, αλλά αντίθετα, είναι σχεδόν βέβαιο ότι στις σημερινές συνθήκες της κρίσης θα το οξύνει και θα το διογκώσει. Ήδη από το πρώτο άρθρο, στους ορισμούς, υπάρχει ένα ζήτημα. Παρά την διάκριση που έγινε στο καινούργιο κείμενο που πήραμε σε σχέση με τα ζώα εργασίας, ειδικά για τους σκύλους για την προστασία ατόμων με ειδικές ανάγκες, δεν υπάρχει πουθενά καμία πρόβλεψη, ότι αυτό πρέπει να είναι κοινωνικό δικαίωμα των ανθρώπων με ειδικές ανάγκες, το οποίο πρέπει να διασφαλίζεται από την πολιτεία, δηλαδή, πρέπει να παρέχει αυτά τα ζώα δωρεάν και να διασφαλίζει την εκπαίδευσή τους, την διατροφή τους και την υγεία τους. Εδώ, όμως, κόβετε άλλα στοιχειώδη δικαιώματα, με αυτό θα ασχοληθείτε; Δεν σας ενδιαφέρει.

Ένα άλλο σοβαρό ζήτημα είναι ότι στο ιε' αυτού του άρθρου, αλλά και σε παρακάτω άρθρα, στο 2 παρ. 3, στο 3 παρ. 1 εδάφιο γγ΄ στο παράρτημα για τα διαβατήρια, όπου υπάρχει εγκεκριμένος και μη κτηνίατρος, θέτετε θέμα πιστοποίησης των κτηνιάτρων και αφήνετε απροσδιόριστες τις απαιτήσεις που θα ορισθούν με υπουργική απόφαση.

Το ζήτημα είναι ότι για μας εδώ ανοίγει παραπέρα ο δρόμος – όπως κάνατε και για τα παραγωγικά ζώα – για την αποσύνδεση του πτυχίου από την άδεια άσκησης επαγγέλματος και αυτής από τον πιστοποιημένο και εγκεκριμένο κτηνίατρο. Θα απαιτούνται ειδικά προσόντα; Γιατί δεν λέτε ποια θα είναι αυτά; Φοβόμαστε παραπέρα επέκταση της εφαρμογής της Μπολόνια.

Τέλος, με την αναδιατύπωση του ορισμού για τα τσίρκο και τα βαριετέ, σε συνδυασμό με τις άλλες διατάξεις, στην ουσία τα καταργείτε τελείως. Δεν απαγορεύετε απλώς τα ζώα, αλλά τα καταργείτε. Με το δεύτερο άρθρο, δεν διασφαλίζεται ο πραγματικός έλεγχος της εφαρμογής των κανόνων προστασίας ζώων και του συστήματος καταγραφής και σήμανσης, αφού είναι γνωστή η υποστελέχωση των υπηρεσιών στους δήμους. Στην συντριπτική πλειοψηφία των δήμων, δεν υπάρχουν ούτε μπορούν να γίνουν, εξαιτίας της πολιτικής σας στις προσλήψεις, κτηνιατρικές υπηρεσίες.

Φυσικά το πρόβλημα θα οξυνθεί συνολικά σε όλες τις υπηρεσίες με την πολιτική της εφεδρείας και των απολύσεων. Άρα, δεν αντιμετωπίζεται το κομβικό ζήτημα της υπεύθυνης κατοχής, αναπαραγωγής, εμπορίας και διακίνησης. Υπάρχει ουσιαστική αδυναμία ελέγχου της εφαρμογής της ηλεκτρονικής σήμανσης, που επιπλέον δεν έχει μικρό κόστος, κάτι που είναι σημαντικός παράγοντας.

Έτσι θα παραμείνει η γενικευμένη εφαρμογή της σε ένα νομοθετημένο ευχολόγιο. Εδώ χρειάζεται οργανωμένη δημόσια υπηρεσία, επαρκώς στελεχωμένη και εξοπλισμένη, σε επίπεδο δήμων ή ενότητας δήμων, για να αντιμετωπισθεί αυτό το ζήτημα και φυσικά, σημαντική μείωση του κόστους σήμανσης, εφόσον είναι νομική απαίτηση. Εσείς το ζητάτε. Ανάλογα πρέπει να καθορίζεται και το κόστος στείρωσης. Έτσι μπορεί να αμβλυνθεί τουλάχιστον το πρόβλημα της πρωτογενούς παραγωγής ζώων και να περιορισθεί όσο το δυνατόν. Βέβαια, να αυξηθούν όσο το δυνατόν τα αντίστοιχα δημόσια κονδύλια, που απαιτούνται για την διαχείριση των αδέσποτων ζώων.

Εξαιρέσατε τους ποιμενικούς σκύλους. Κατά τη γνώμη μου, το κάνετε για να χαϊδέψετε αυτιά. Άλλο είναι αυτό που πλήττει τους κτηνοτρόφους. Είναι η πολιτική σας. Κάντε το υποχρεωτικό, αλλά δωρεάν. Στις τροποποιήσεις, θέτετε να πάει ο ιδιοκτήτης και στο δήμο και μάλιστα, με επιβάρυνση. Εδώ δείχνετε την αδυναμία σας για την οργάνωση της κεντρικής υπηρεσίας. Κάντε την κεντρική υπηρεσία και συνδέστε online τους δήμους. Είναι πολύ απλό, αντί να ταλαιπωρείτε τους ανθρώπους και να τους επιβαρύνετε.

Όσον αφορά την έκδοση βιβλιαρίων, πρέπει να γίνουν δημόσια, επίσημα έγγραφα, προκειμένου να έχουν την ισχύ που απαιτείται από τα άρθρα του νόμου, όπως και των διαβατηρίων. Να εκδίδονται αποκλειστικά από τον κτηνιατρικό σύλλογο και να θεωρούνται από το Υπουργείο με ορισμένη διαδικασία που πρέπει να προβλεφθεί. Να δοθεί εύλογο διάστημα για την αντικατάστασή τους, σε περίπτωση απώλειας.

Με διαδικασίες, τέτοιες, που να διασφαλίζουν το αδιάβλητο της πλαστογράφησης, της λαθροχειρίας με σκοπό το παράνομο κέρδος και την πάταξη της αντιποίησης και αρχής και επαγγελματικών δικαιωμάτων με πρόβλεψη και ποινών. Αφαιρέσατε, βέβαια, το ΑΦΜ από το αρχικό κείμενο, μάλλον, κάτω από την κατακραυγή που δεχθήκατε στο δημόσιο διάλογο, αλλά εδώ πολύ φοβόμαστε, ότι προετοιμάζεστε για τη φορολόγηση της κατοχής μικρών ζώων, ενδεχομένως και μέσω των δήμων, για αυτό θέλετε, ίσως, και με αυτόν τον τρόπο την ειδική βάση.

Την ίδια στιγμή βάζετε ως υποχρεωτική την προμήθεια εξοπλισμού για τη σύνδεση των κτηνιάτρων, θα μπορούσε να είναι προαιρετική, να γίνεται διά αλληλογραφίας ή με fax με υποχρεωτική προθεσμία για τον κτηνίατρο που συναινεί. Υπάρχουν και συνάδελφοι, ξέρετε, που είναι κάποιας ηλικίας και δεν έχουν σχέση με τα κομπιούτερ, εκτός του ότι είναι και ένα κόστος επιβάρυνσης πρόσθετο για ορισμένους, ιδιαίτερα στην επαρχία. Να υπάρχει εναλλακτικά και η τηλεφωνική επικοινωνία, ή με fax, όπως θέλετε, εντός προθεσμίας. Κάνετε στην ουσία τα δημοτικά κτηνιατρεία ιδιώτες επιχειρηματίες στο θέμα της ταυτοποίησης.

Εκείνο που θέλω να πω, παρά τις σωστές διατυπώσεις ως προς το ζήτημα της αντιμετώπισης των υλικών προϋποθέσεων για αυτές, η δυνατότητα δηλαδή σε όλους τους κατόχους να εξασφαλίζουν ειδικά σε αυτούς που ανήκουν στα λαϊκά στρώματα, που είναι δύσκολο με την εφαρμοζόμενη πολιτική, αν όχι αδύνατον, θα μείνουν κενό γράμμα οι συνθήκες ευζωίας. Αυτό προϋποθέτει, τουλάχιστον, πέρα από την ενίσχυση του λαϊκού εισοδήματος μείωση του κόστους συντήρησης και διατροφής, μείωση του κόστους υγείας για τα ζώα κάτι που αυξάνεται γιατί ακριβώς αυτός ο μηχανισμός βρίσκεται κυρίως στα χέρια των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και των υπερκερδών τους.

Για τη στείρωση, είπαμε. Αντίστοιχα πρέπει να κατεβάσετε και το κόστος έκδοσης βιβλιαρίου και διαβατηρίου για το οποίο υποχρεώνετε από το νόμο τον ιδιοκτήτη, εσείς μπορεί να μην θέλετε κρατικό φορέα όπως εμείς, αλλά γιατί να μην γίνεται έλεγχος της τιμής στην πηγή του κόστους και να υπάρχει ανώτατο ποσοστό κέρδους στις εταιρείες φαρμάκων π.χ.;

Φυσικά αυτό σας εμποδίζει η πίστη σας στη θεολογική σχεδόν ελεύθερη αγορά. Φυσικά το πρόβλημα μπορεί να το λύσει, ουσιαστικά κατά τη γνώμη μας, ο φορέας παραγωγής της αγωγής διακίνησης φαρμάκων κτηνιατρικής χρήσης και άλλων αναλώσιμων υλικών εξοπλισμού κτηνιατρικής χρήσης, ο δημόσιος φορέας παραγωγής τυποποιημένων ζωοτροφών, ουσιαστικά, απαιτείται δηλαδή μια άλλη κοινωνική οργάνωση.

Επίσης, αντίστοιχη κάνετε και για τους κυνηγούς εξαίρεση. Θα πω αύριο γιατί το κάνετε, κατά τη δική μου εκτίμηση, και κακώς το κάνετε. Ένα ζήτημα που γίνεται εξαίρεση στη δημοσίευση αγγελιών, χωρίς αριθμό ηλεκτρονικής ταυτότητας σε φιλοζωικά σωματεία. Αυτό ανοίγει κατά τη γνώμη μου το παράθυρο, καλύτερα μια διάπλατη πόρτα, στο παραεμπόριο, στην παράκαμψη της νομοθεσίας για την ταυτοποίηση από την κατοχή ως τη διακίνηση και την εμπορία που συνδέεται με αυτήν, με την κάλυψη από «φιλοζωικά σωματεία» που μπορεί να ιδρύονται επί τούτου και με προκάλυμμα αυτόν τον σκοπό. Αν θέλετε να υπάρχει ηλεκτρονική σήμανση και στα αδέσποτα πριν την υιοθεσία τους, τη δαπάνη να την έχει το κράτος και να αντιμετωπιστεί έτσι και αυτό το ζήτημα.

Στο άρθρο 7, θεωρούμε σημαντικό ότι πρέπει να απαιτείται και πιστοποίηση υγείας για τους όρους εκθέσεων, δεν προβλέπεται, για τη συμμετοχή, δηλαδή. Εδώ, βέβαια, γίνονται συντρίμμια και όσα λέτε περί μη κερδοσκοπικής χρήσης, αφού …………..σε πολλές περιπτώσεις για αυτόν ακριβώς το λόγο γίνονται οι εκθέσεις. Το περίεργο ζήτημα είναι, καλώς βέβαια, στα τσίρκο και τις άλλες δημόσιες ψυχαγωγικές, καλλιτεχνικές δραστηριότητες, καλώς, το πράγμα όμως ξεφεύγει από τον έλεγχο στις ιπποδρομίες όπου είναι θεσμοθετημένο, δηλαδή κερδοσκοπία με τεράστια ποσά, που οργανώνεται και στηρίζεται μάλιστα δημόσια από το κράτος.

Μάλιστα, είναι από τις ελάχιστες υπηρεσίες που, από την πληροφόρησή μου, δεν έχει πειραχτεί με την εφεδρεία, δεν είμαστε υπέρ της εφεδρείας, η αντίστοιχη υπηρεσία του Υπουργείου Γεωργίας. Και εδώ φαίνεται το μέγεθος της υποκρισίας με ότι αυτό συνεπάγεται για τα ζώα. Είναι εξάλλου πρόβλημα που δεν λύνεται οριστικά, κατά τη γνώμη μας, σε αυτό το σύστημα.

Για τους ακρωτηριασμούς θα πω αύριο. Κομβικό, κατά την εκτίμησή μας, είναι το άρθρο 9 στο νομοσχέδιο, γιατί αλλάζει ο μέχρι τώρα τρόπος περισυλλογής και διαχείρισης των αδέσποτων ζώων. Βέβαια, είναι προβληματικός και μέχρι τώρα, αλλά κατά τη γνώμη μας οι αλλαγές γίνονται προς το χειρότερο.

Στην περισυλλογή και στη διαχείριση με το πρόσχημα πάντα, γιατί περί προσχήματος πρόκειται, της έλλειψης πόρων, γιατί τέτοιους βρίσκετε για να στηρίξετε και να χρηματοδοτήσετε τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, εισάγετε σε ισότιμη βάση τα σωματεία. Εμείς θεωρούμε ότι ο ρόλος των φιλοζωικών σωματείων και των φιλόζωων μπορεί εάν είναι σωστά τοποθετημένος να είναι επικουρικά πολύτιμος, ιδιαίτερα στον εντοπισμό των αναγκών, την ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση, όχι στην υποκατάσταση.

Σε καμία περίπτωση της δημόσιας ευθύνης, όπως κάνετε. Είναι γνωστές σε όλους οι αμαρτίες των διάφορων μη κυβερνητικών οργανώσεων γενικότερα. Και φυσικά δεν τους βάζουμε όλους στο ίδιο τσουβάλι, όμως υπάρχουν και αρκετά προβλήματα στην ίδια κατεύθυνση στο χώρο των φιλοζωικών σωματείων και τα γνωρίζετε αυτά. Και βέβαια, δεν παραλείπετε και τους ιδιώτες χορηγούς δίνοντας το στίγμα για το πώς στοχεύετε να παραδώσετε τη διαχείριση των αδέσποτων ζώων.

Σε ό,τι αφορά την περισυλλογή δεν ορίζονται οι προδιαγραφές εκπαίδευσης. Ούτε σχέση εργασίας του κτηνιάτρου που θα καθοδηγήσει σε ό,τι αφορά τους δήμους. Η πείρα λέει, ελαστικές εργασιακές σχέσεις, κακές αμοιβές, ιδιωτικοποίηση της λειτουργίας. Λέτε, βέβαια, για τα οχήματα και την πείρα. Ποιος θα πιστοποιεί, με τι προδιαγραφές είναι το ζήτημα. Και στη μια και στην άλλη περίπτωση και για τους δήμους και για τα σωματεία. Και το ζήτημα το παραπέμπετε σε υπουργική απόφαση.

Για τα καταφύγια προβλέπονται προδιαγραφές …………….αλλά μπορεί να μην είναι και τέτοιες, αλλά χειρότερες αφού όπως είναι διατυπωμένη η παράγραφος 2, στο άρθρο 14, μπορεί να γίνει και υποβάθμισή τους. Αυτό όχι μόνο δεν αναβαθμίζει αλλά αντίθετα, υποσκάπτει τους όρους ευζωίας, τους οποίους υποτίθεται ότι σκοπεύετε να αντιμετωπίσετε. Η ίδρυσή τους επιβάλλεται από τους δήμους, αλλά αποτελεί ευχολόγιο με βάση τη μέχρι τώρα πείρα σε ό,τι αφορά τη χρηματοδότηση. Προβλέπετε επίσης, δημοτικά ή διαδημοτικά κτηνιατρεία.

Με τι όρους λειτουργίας, τι προσωπικό, τι στελέχωση, τι χρηματοδότηση; Όταν κλείνετε και τα αγροτικά κτηνιατρεία και κτηνιατρικές πράξεις, λέτε, ότι θα ασκούνται και στα καταφύγια, αν έχουν κτηνίατρο. Ποιες πράξεις όμως; Σε τι συνθήκες; Δεν προβλέπονται συγκεκριμένοι όροι, που ισχύουν για τα ιδιωτικά κτηνιατρεία. Τι γίνεται εάν ο αριθμός των ζώων είναι λιγότερος από 50. Καμία πρόβλεψη δεν υπάρχει. Όλα αυτά, βέβαια, όχι μόνο δεν προάγουν, αλλά αντίθετα υποβαθμίζουν και την ευζωία και τη δημόσια υγεία.

Στο ίδιο άρθρο δίνετε τη δυνατότητα στειρώσεων, σήμανσης και καταγραφής, σε εθελοντές αλλοδαπούς κτηνιάτρους δεν αναφέρετε σαφώς, αλλά υπονοείτε και από σωματεία και από δήμους με κινητά συνεργεία σε υποτίθεται κατάλληλα κινητές εγκαταστάσεις. Αλλά, γιατί ειδικά αλλοδαποί; Μήπως στο πλαίσιο της πρακτικής άσκησής τους; Δωρεάν διακοπών τους με αντίκρισμα την «τζάμπα» εργασία; Στο πλαίσιο των χορηγιών εταιρειών για τη διαφήμιση των προϊόντων τους με το αζημίωτο και φυσικά αντίστοιχες φοροαπαλλαγές πολλαπλάσιες της προσφορά τους;

Και φυσικά στο πλαίσιο της πολιτικής κάποιων εξοχώριων μη κυβερνητικών οργανώσεων, που, γνωρίζετε, εκμεταλλεύονται τα φιλόζωα αισθήματα των μελών τους και θέλουν να ρίξουν το κόστος προκειμένου να πλουτίζουν τα ίδια με παχυλές αποζημιώσεις στα υψηλόβαθμα στελέχη τους και να κάνουν και δημόσιες σχέσεις; Και γιατί να διαφοροποιούνται οι προδιαγραφές για την άσκηση του επαγγέλματος στη χώρα μας σε σχέση με τους ημεδαπούς κτηνιάτρους, κάτι που δεν συμβαίνει σε καμία τουλάχιστον ευρωπαϊκή χώρα.

Απλώς, την τελευταία στιγμή βάλατε και το ζήτημα να ανταποκρίνονται στην ισχύουσα νομοθεσία, αλλά η διαφοροποίηση θα εξακολουθεί να υπάρχει, γιατί εδώ απαιτείται και κτηνιατρείο για την άσκηση του επαγγέλματος και οι προδιαγραφές στις κινητές μονάδες θα είναι ισάξιες με αυτές που απαιτούνται για τα κτηνιατρεία; Είναι ερωτήματα που πρέπει να απαντήσετε γιατί αυτό δεν είναι τελικά αναβάθμιση της ευζωίας και φυσικά τους παραχωρείτε και όλη τη δημόσια υποδομή.

Γιατί δεν γίνεται το ίδιο και με τους Έλληνες κτηνιάτρους, γιατί δεν διευκολύνονται π.χ. μέσω του συλλόγου τους με χαμηλό τίμημα και δωρεάν ακόμη, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, την αξιοποίησή τους. Γιατί δεν αξιοποιείτε σε αυτήν την κατεύθυνση υπό κατάλληλη καθοδήγηση, τελειόφοιτους για την πρακτική άσκησή τους παράλληλα με την επίβλεψη που είπαμε και τα πανεπιστήμια σε αυτήν την κατεύθυνση. Και φυσικά τίποτα δεν αποκλείει και κυριολεκτικά ανοίγει ο δρόμος να ασκούνται με τον μανδύα ορισμένων σωματείων τέτοιες αρμοδιότητες, δηλαδή εμπορικές κτηνιατρικές πράξεις, συχνά επιδοτούμενες χαμηλών προδιαγραφών, ανταγωνιστικές στους αυτοαπασχολούμενους.

Η γνώμη μας είναι ότι ο στόχος από όλες αυτές τις ρυθμίσεις, δεν είναι η ευζωία, αλλά το άνοιγμα του παραθύρου, καλύτερα της μπουκαπόρτας, της απελευθέρωσης του κτηνιατρικού επαγγέλματος και φυσικά, της λεηλασίας του εισοδήματος και της υποβάθμισης των αμοιβών, κυρίως των μισθωτών, αλλά και των αυτοαπασχολούμενων κτηνίατρων που τους θέλετε αύριο να δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί, καθώς και της πλήρους ιδιωτικοποίησης εκμετάλλευσης της διαχείρισης του ζητήματος των αδέσποτων ζώων.

Ξεκινάτε με το όχημα του εθελοντισμού, όπου στην ίδια κατεύθυνση κινούνται και ορισμένες άλλες παράλληλα με τη συμμετοχή στις επιτροπές κ.λπ.. Το ζήτημα της επανένταξης, παρά το γεγονός ότι στις σημερινές συνθήκες βάζει αναγκαστικό και αποφεύγεται η μαζική άνευ προδιαγραφών ασυλοποίηση, δείχνει και τα αδιέξοδα της διαχείρισής σας, γιατί είναι προβληματικό από την άποψη της δημόσιας υγείας και της ασφάλισης από κάθε άποψη.

Δεν προβλέπεται, παρά το γεγονός της επίρριψης της ευθύνης στους δήμους, ένα σταθερό επιστημονικό, έστω και στοιχειώδες σχέδιο επίβλεψης της υγείας τους, της προληπτικής υγιεινής και γίνεται ευχολόγιο σε συνθήκες υποστελέχωσης και υποχρηματοδότησης των υπηρεσιών, που απευθύνεται στην καλή θέληση των εθελοντών και φυσικά, λόγω συνθηκών διαβίωσής τους, είναι δύσκολο να εφαρμοστεί. Αυτό αποτελεί και έναν από τους όρους για τη δημιουργία συνθηκών και το γνωρίζετε για την αθέλητη μέσω τροχαίων και την ηθελημένη κακομεταχείρισή τους με βασανισμούς, δηλητηριάσεις.

Δεν προβλέπεται χρηματοδότηση επίσης για τα δημόσια αποτεφρωτήρια. Το άρθρο 16 θέτει το ζήτημα της κακοποίησης και της τιμωρίας σωστά, αλλά δεν αντιμετωπίζει τα αίτια που αναφέραμε αρχικά στην τοποθέτησή μας. Επιπλέον, ειδικό ζήτημα εδώ αποτελεί και το θέμα των δηλητηριάσεων. Εξακολουθεί να είναι ανεξέλεγκτη η διάθεση των δηλητηρίων, κυρίως φυτοφαρμάκων, συγκεκριμένων φαρμακολογικών κατηγοριών, που ευκολότατα μπορεί κανείς να τα προμηθευτεί και να τα χρησιμοποιήσει, πάλι εξαιτίας της πολιτικής σας και απ’ ό,τι γνωρίζω, δεν αντιμετωπίζεται και στο νομοσχέδιο για τα γεωργικά φάρμακα.

Η προσθήκη στη δεύτερη παράγραφο είναι σωστή, αλλά αυτό το ζήτημα δεν αντιμετωπίζεται ούτε σχετικά με την προσθήκη που κάνατε. Μειώνονται επίσης τα πρόστιμα σήμανσης και ιδίως σε αυτούς που αφορούν την είσοδο στη χώρα. Κακώς, γιατί υπάρχουν άπειρες περιπτώσεις όπου πρόκειται για συγκαλυμμένο παρεμπόριο με βαποράκια. Κακώς βγάλατε και την περισυλλογή κοπράνων, θα έπρεπε να αφορά μόνο τους δημόσιους χώρους και να εξαιρείτε τα χωριά και άτομα με ειδικές ανάγκες.

Επίσης, καταργείτε όλον τον προηγούμενο νόμο, γιατί τον αντικαθιστάται και εκείνο που κρατάτε μόνο είναι οι σχετικές ρυθμίσεις που δίνουν τη δυνατότητα λειτουργίας καταφυγίων μέσα σε δασικές εκτάσεις. Κατά τη γνώμη μας είναι απαράδεκτο.

Διαβάστε επίσης:

Η τοποθέτηση της Νατάσας Μπομπολάκη πρόεδρου της Π.Φ.Π.Ο. για το νομοσχέδιο (βίντεο)