Της Δέσποινας Αντάρη
Η απόφαση μας να πάρουμε έναν σκύλο, πόσο μάλλον έναν σκύλο - βοηθό, άλλαξε την ζωή μας, αλλά κυρίως άλλαξε τη ζωή του παιδιού μας. Ο 7χρονος Γιώργος μετά από δύο χειρουργεία αντιμετωπίζει κινητικά προβλήματα και είναι πλέον σε αναπηρικό καρότσι.
O Γιώργος, η Έλενα και ο Μάικ.
Όπως καταλαβαίνετε είναι δύσκολο για ένα παιδί να διαχειριστεί αυτό που του συνέβη. Γι’ αυτό και ο δικός μας γιος κλείστηκε στον εαυτό του, δεν ήθελε να βγει από το σπίτι, δεν ήθελε να κάνει τις ασκήσεις του, δεν ήθελε να τον βλέπουν και δεν ήθελε σε καμία περίπτωση να βρίσκεται σε πολυσύχναστο μέρος με πολύ κόσμο και φασαρία. Είχε τρομερή άρνηση για όλα αυτά.
O Γιώργος και ο Μάικ.
Έπρεπε λοιπόν να τον βγάλουμε από το «καβούκι» του και από αυτή τον προστατευτικό «μανδύα» που τον περιβάλλει και για να αποδεχτεί αυτό το οποίο είναι και για να καταλάβει ότι η ζωή του δεν τελειώνει εδώ. Έτσι μετά από πολύ ψάξιμο και μελέτη, εμείς οι γονείς του κατασταλάξαμε πως ένας σκύλος βοηθός θα ήταν η λύση. Ήρθαμε σε επικοινωνία με την Μ.Κ.Ο. «Nina Service Dogs» η οποία ήταν και η μοναδική στην Ελλάδα. Και έτσι το ταξίδι μας ξεκίνησε….
Η αναμονή και μόνο μέχρι να έρθει ο σκύλος στο σπίτι μας για να ζήσει μαζί μας, άρχισε να έχει ενδιαφέρον και ειδικά για τον Γιώργο. Οι συναντήσεις που κάναμε με την Έλενα Παλάγκα και τα σκυλιά τα οποία εκπαίδευε, ήταν ολοένα και πιο συχνές. Και βλέπαμε ότι το παιδί μας ανυπομονούσε να φτάσει, να δει από κοντά τα σκυλάκια και δεν αντιδρούσε παρά το ταξίδι των τριών ωρών καθώς η απόσταση από το σπίτι μας στον χώρο εκπαίδευσης των ζώων είναι μεγάλη.
Ο Γιώργος και η Έλενα.
Κι όμως ο Γιώργος δεν παραπονέθηκε ούτε μία φορά. Κάθε φορά που φτάναμε, το χαμόγελό του και η λάμψη, που είχε στα μάτια του, τα έλεγαν όλα και ας μην μπορούσε να μας περιγράψει το τι ένιωθε με λόγια.
Ξαφνικά ήθελε να βγαίνει ακόμα και έξω σε πολυσύχναστα μέρη, αρκεί να είναι και ένα από τα σκυλάκια μαζί μας. Έτσι σταδιακά είδαμε τα πρώτα σημάδια βελτίωσης! Ο καιρός πέρασε και επιτέλους αποκτήσαμε τον σκύλο - βοηθό του Γιώργου. Τον Μάικ, που είναι πια ένα Λάμπραντορ Ριτρίβερ δύο ετών. Αυτό το πλάσμα άλλαξε τη ζωή μας κυριολεκτικά μόλις μέσα σ’ έναν μήνα.
Ο Γιώργος O Μάικ έχει εκπαιδευτεί πάνω στα «θέλω» και στις ανάγκες του μικρού Γιώργου γιατί κάθε περίπτωση ασθενή δεν είναι ίδια. Έχει εκπαιδευτεί για να είναι και βοηθός ισορροπίας και για ανάκτηση αντικειμένων και για διακοπή συμπεριφοράς και για να μας προειδοποιεί. Ο Μάικ πλέον συνοδεύει τον Γιώργο σε όλες του τις δραστηριότητες. Είναι μαζί στην εργοθεραπεία, στη λογοθεραπεία και στη φυσιοθεραπεία.
Στη φυσιοθεραπεία συμμετέχει κιόλας και βοηθάει το παιδί στις ασκήσεις ισορροπίας καθώς φοράει κατά τη διάρκεια ειδικό σαμάρι για να στηρίζεται πάνω του ο Γιώργος.
Η θέληση του παιδιού μας να φορέσει τους απαραίτητους νάρθηκες στα πόδια του για να περπατήσει έχει γίνει πολύ πιο έντονη, αρκεί να είναι ο Μάικ δίπλα του να τον συνοδεύει. Ο γιος μας είναι πολύ χαρούμενος που κάνει ασκήσεις μαζί με τον σκύλο του και δεν βιώνει μονότονα το μάθημα, ενώ κάθε φορά που δυσκολεύεται να τα καταφέρει στρέφει το βλέμμα του στον Μάικ. O σκύλος άλλωστε δεν τον κρίνει αν έκανε κάτι λάθος, αν είπε κάτι λάθος και έτσι ο μικρός μας αισθάνεται πως έχει έναν σπουδαίο σύμμαχο δίπλα του.
Καθώς ο Γιώργος αποκτά μέρα με τη μέρα καλύτερη φυσική κατάσταση, έχει ξεκινήσει να κατεβαίνει μόνος του από τον καναπέ την ώρα που εγώ ή ο πατέρας του δεν είμαστε στο οπτικό του πεδίο. Έτσι κάποια στιγμή έπεσε. Όπως αντιλαμβάνεστε είναι αδύνατον για τον καθέναν να μην απουσιάσει έστω για μερικά δευτερόλεπτα από το παιδί π.χ. για να βάλει νερό στο ποτήρι του, για να ανοίξει την πόρτα του σπιτιού, για να πάει στην τουαλέτα.
Αυτά τα δευτερόλεπτα όμως είναι πολύ κρίσιμα, αλλά πλέον – χάρη στον Μάικ – δεν αναγκάζομαι, για να κάνω με ασφάλεια ό,τι προκύπτει ή χρειάζεται, να παίρνω το παιδί π.χ. από τον καναπέ την ώρα που παίζει – και δεν θέλει να τον ενοχλούν ή να τον μετακινήσουν – και να τον βάζω στο ειδικό καρεκλάκι.
Τώρα ο Μάικ με προειδοποιεί και γαυγίζει την ώρα που ο Γιώργος προσπαθεί να κατέβει από εκεί που κάθεται και εμείς δεν είμαστε μπροστά. Αυτή η συμπεριφορά του σκύλου έκανε τον Γιώργο σταδιακά σταματήσει να φεύγει από το κάθισμα του, γιατί δεν ήθελε να ακούει τον Μάικ του να γαυγίζει τόσο δυνατά.
Σε αυτό το σημείο όμως θα ήθελα να αναφερθώ σε ένα άλλο κομμάτι της ζωής μας, λίγο πιο βασικό, καθώς έχει να κάνει με τη ψυχολογία του παιδιού. Ο Γιώργος αφού νόσησε, μετά τις χειρουργικές επεμβάσεις και την απαραίτητη νοσηλεία έγινε – όπως ήταν επόμενο – πολύ ευαίσθητος. Είναι ένα παιδάκι που δεν θέλει να μπαινοβγαίνει πια στα νοσοκομεία και αρνείται κάνει κάποιες εξετάσεις, οι οποίες πρέπει να επαναλαμβάνονται σε τακτά διαστήματα.
Κάθε φορά που πρέπει να πάμε στο νοσοκομείο ο Γιώργος αρχίζει να γκρινιάζει και βάζει τα κλάματα. Ο Μάικ όμως – όπως ήδη ανέφερα – έχει εκπαιδευτεί και για αυτό που οι εκπαιδευτές χαρακτηρίζουν «διακοπή συμπεριφοράς». Έτσι όταν ακούει τον Γιώργο να κλαίει πηγαίνει κατευθείαν κοντά του. Αρχίζει λοιπόν να γλείφει στα πόδια του και να τον σκουντάει με τη μύτη του και αυτό είναι αρκετό για να παρηγορήσει το παιδί και να το κάνει να σταματήσει το κλάμα.
Μια μέρα που εξήγησα στον γιο μας πως θα πρέπει πάμε για κάποιες εξετάσεις εκείνος αρνήθηκε και αμέσως τον πήρε το παράπονο και άρχισε να κλαίει. Αυτό που έζησα όμως εκείνη την στιγμή δεν περιγράφεται… Ο Μάικ ανταποκρίθηκε κατευθείαν ακούγοντας το κλάμα του και έσπευσε κοντά του…
Είμαι βέβαιη πως ο 7χρονος γιος μας νιώθει και ικανοποίηση και παρηγοριά που έχει κάποιον δίπλα του να τον καταλαβαίνει κάθε φορά που στεναχωριέται. Νιώθει ότι ο σκύλος του τον συντροφεύει και αποδεικνύεται ότι είναι σπουδαίος σύμμαχος στην ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης του και δεν θα τον προδώσει ποτέ.
Όμως η βοήθεια που προσφέρει αυτός ο υπέροχος σκύλος δεν σταματάει εδώ. Ο Γιώργος συχνά νευριάζει όταν αντικείμενα που κρατάει ή παίζει μαζί τους του πέφτουν από τα χέρια. Όμως ο Μάικ είναι εκπαιδευμένος και γι’ αυτό. Αυτή την στιγμή κάθομαι στον υπολογιστή και γράφω αυτή την επιστολή και ο Γιώργος κάθεται στο καρεκλάκι του και παίζει με μία φιγούρα πάνω στο τραπεζάκι του. Εάν αυτή την στιγμή του πέσει από το τραπέζι η φιγούρα, εγώ χωρίς να σηκωθώ και να διακόψω αυτό που κάνω θα πω στον Μάικ «πάρτο» και μετά «άστο» και ο σκύλος θα το πάρει και θα το αφήσει στο τραπεζάκι του Γιώργου.
Όταν βγαίνουμε έξω, ο σκύλος γίνεται πόλος έλξης για παιδιά, που θα μας πλησιάσουν. Τα παιδιά μας προσεγγίζουν για να ρωτήσουν για τον σκύλο γιατί για παράδειγμα φοράει το ειδικό σαμάρι και ρωτούν τον Γιώργο αν είναι δικός του και πως τον λένε.
Έτσι ο γιός μας νοιώθει ξεχωριστός που έχει έναν τέτοιο σκύλο και αποκτά αυτοπεποίθηση, γίνεται πιο κοινωνικός και φυσικά τα βλέμματα δεν πέφτουν πάνω του αλλά στον σκύλο. Ως γονείς, είμαστε οι κύριοι χειριστές του σκύλου. Πολλοί μας ρωτάνε αν μπορούμε να διαχειριστούμε τις ανάγκες του παιδιού και του σκύλου μαζί. Και απαντώ ξεκάθαρα: ΝΑΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ! Στο χέρι μας είναι να περάσουμε στα παιδιά μας τις αρχές μας.
Καταλήγοντας θέλω να επισημάνω ότι το παιδί μας έμαθε πως εκτός από τις δικές του ανάγκες πρέπει να καλύψουμε και τις ανάγκες του σκύλου στις οποίες φυσικά πλέον συμμετέχει και ο ίδιος. Έχει γίνει πιο υπεύθυνος. Θέλει να τον ταΐσει, να τον βουρτσίσει με το δεξί του χέρι (το οποίο έχει κινητικό πρόβλημα και αυτή είναι και μια πρόφαση για να το ασκεί), θέλει να τον βγάλουμε μαζί έξω βόλτα. Έχουν γίνει αχώριστοι, είναι πια ο καλύτερος του φίλος. Του παρέχει καθημερινά άνευ όρων αγάπη και φιλικότητα. Και εμείς είμαστε πια γονείς και του Γιώργου και του Μάικ.
Διαβάστε επίσης:
Ο Μάικ είναι ο ειδικά εκπαιδευμένος σκύλος βοηθός, ο «φύλακας – άγγελος» του μικρού Γιώργου (βίντεο)
Εκπαιδεύει τον σκύλο φύλακα – άγγελο της Ασπασίας που πυροβολήθηκε από τον πατέρα της
Άξελ: Ένα κακοποιημένο σκυλί που πλέον μαθαίνει στα παιδιά να καταλαβαίνουν τα ζώα
Ο σκύλος έκανε τον Φώτη να μιλήσει μετά από τρία χρόνια σιωπής!
Πρωτοποριακή έρευνα για να βοηθηθούν από τους σκύλους οι χρόνια πάσχοντες
Θεσσαλονίκη: Η ανάπηρη σκυλίτσα Φράνκα βοηθάει ανθρώπους με ειδικές ανάγκες
Οι σκύλοι - οδηγοί τυφλών συνανθρώπων μας μπαίνουν ΠΑΝΤΟΥ! (Νόμος 3868/2010)
Οι σκύλοι πράγματι μπορούν να μυρίσουν τον καρκίνο αλλά συχνά κάνουν και λάθος
Ο ύπνος με κατοικίδια στη βρεφική ηλικία μειώνει τον κίνδυνο άσθματος
Τα σκυλιά έχουν παρόμοια κοινωνική νοημοσύνη με τα μικρά παιδιά
Πολύ σημαντικά τα κατοικίδια στη ζωή των παιδιών
Οι γυναίκες που εγκυμονούν ΔΕΝ κινδυνεύουν από τις γάτες
Τα ζώα πρωταγωνιστές στο Φεστιβάλ Ψυχικής Υγείας!
Χανιά: Ο 18χρονος ασθενής απέδειξε ότι τα σκυλιά δεν είναι επιθετικά!
Π.Φ.Π.Ο. προς υπουργό Υγείας και ΥΠ.Α.Α.Τ.: «Τα δελφίνια δεν θεραπεύουν»
Η σκυλίτσα της SAPT Hellas βοηθάει κοριτσάκι με αυτισμό να περπατήσει!
Επιτρέψτε στα παιδιά σας να ζουν μαζί με τα ζώα μόνο καλό τους κάνει!
Η Αμερικανική Επιθεώρηση Παιδιατρικής «απαντάει» στις ανοησίες του διοικητή…
Τα παιδιά του ΚΕ.Θ.Ε.Α. υιοθέτησαν & φροντίζουν τον σκύλο που εγκαταλείφθηκε στον Άλιμο
Βοηθήστε μας να συνεχίσουμε να σας ενημερώνουμε για όσα συμβαίνουν στα ζώα στην Ελλάδα ενισχύοντας το www.zoosos.gr
