LALKA: «Kαλλιτεχνικό - αντικαπιταλιστικό» πρότζεκτ που προάγει το παράνομο κυνήγι; (Βίντεο)

Τις αντιδράσεις φιλόζωων από κάθε γωνιά της χώρας προκάλεσε το βίντεο που δημοσίευσε στις 18 Μαΐου η Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση με τον τίτλο «LALKA» στο κανάλι της στο vimeo.com το οποίο δείχνει την ηθοποιό Λένα Κιτσοπούλου να δίνει αρχικά συμβουλές για το πως οι καπνιστές δεν κινδυνεύουν με κορονοϊό αλλά και γιατί οι ανήλικοι έως πέντε ετών πρέπει να φύγουν για να γλυτώσουν...

Στη συνέχεια στο βίντεο φαίνεται η ηθοποιός να πυροβολεί (επανειλημμένα) με κυνηγετικό όπλο, χωρίς να βλέπουμε ποιος είναι στόχος. Στην οθόνη μας εμφανίζεται ένα νεκρό ελάφι γεμάτο αίματα κρεμασμένο ανάποδα, το οποίο γδέρνεται και τεμαχίζεται από έναν άνδρα, ο οποίος μετά τρώει από τα ωμά εντόσθια ενώ έχει προηγηθεί αναφορά του για το πόσο απλόχερη είναι φύση και λίγο μετά τον βλέπουμε να καθαρίζει ψάρια και να τα τρώει επίσης ωμά.

Φυσικά στο βίντεο φαίνονται σκυλιά να τρώνε εντόσθια (γιατί σύμφωνα με την κα Κιτσοπούλου αυτή είναι η αλήθεια) και απορούμε αν οι ιδιοκτήτες τους έχουν δείξει οποιαδήποτε μέριμνα έστω γι’ αυτά τα ζώα. Η καλλιτέχνης ακούγεται να φωνάζει (κάτι μεταξύ και μαρτυρίου και απόλαυσης) όταν ο άνδρας με μπαλτά κόβει κομμάτια το κρέας…

Όπως έγινε γνωστό το «αντικαπιταλιστικό» (εδώ γελάμε) «καλλιτεχνικό πρότζεκτ» (περί ορέξεως…) πραγματοποιήθηκε μέσα στη «Φάρμα Μίχου» στην ορεινή Ναυπακτίας στην Λάλιλα ή Λάλκα Κυρονερίων.

Έχει αξία να πούμε ότι στο καλλιτεχνικό πόνημα η δημιουργός που καπνίζει με πάθος και πυροβολεί στον αέρα μας προτρέπει να πυροβολήσουμε τα σκατά, να πυροβολήσουμε τα σκατά απ’ τον εγκέφαλο μας, να μην νοιαζόμαστε για τη φύση, να αφήσουμε τη φύση να νοιαστεί για εμάς…

«Dogs’ Voice»: Λαλκα της Λένας Κιτσοπούλου | Η φρίκη ως τέχνη και οι ευθύνες της Στέγης

Η Μ.Κ.Ο. «Dogs’ Voice» για το ζήτημα που προέκυψε επισημαίνει η ηθοποιός δεν είναι πάρει άδεια κυνηγιού συνεπώς πρόκειται για λαθροθηρία και αυτό είναι κάτι που θα διερευνηθεί τελικά στα δικαστήρια, εντούτοις όλοι γνωρίζουμε δυστυχώς ότι οι ποινές για παράνομη θήρα είναι γελοίες και συχνά παραγράφονται....

Συγκεκριμένα τονίζει τα εξής: «Μέσα στην πανδημία η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση κάλεσε και χρηματοδότησε καλλιτέχνες να δημιουργήσουν μια σειρά από εικαστικές δημιουργίες προκειμένου να προσεγγίσουν την επικαιρότητα μέσα από το έργο τους. Μέχρι εδώ καλά.

Ένα από τα έργα που υποβλήθηκαν και φιλοξενήθηκαν στην πλατφόρμα της Στέγης ήταν και η ταινία μικρού μήκους ΛΑΛΚΑ της Λένας Κιτσοπούλου στην οποία η δημιουργός σκοτώνει με καραμπίνα ελάφι και πουλιά, δείχνει τον τεμαχισμό του ελαφιού κατά τον οποίο η ίδια βγάζει κραυγές που παραπέμπουν σε οργασμική έκσταση.

Βλέπουμε πολύ γλαφυρά το ελάφι, ακούμε την καραμπίνα και βλέπουμε ότι σημαδεύει πουλιά ενώ σε επόμενο πλάνο ξεκοιλιάζονται ψάρια. Θα μου πείτε, όταν τα τρώμε είναι καλύτερα; Αυτό ακριβώς δεν συμβαίνει στα ζώα; Πράγματι αλλά έλα που εμείς δεν τα τρώμε και δεν θεωρούμε τέχνη τον σαδιστικό βασανισμό τους.

Επί της καλλιτεχνικής διάστασης του θέματος:
Η δημιουργός γράφει: "Στον οικισμό Λάλκα, σε υψόμετρο 1.400 μ., συνειδητοποιώ πόσο πολύ έχει αδρανήσει η δύναμη του ανθρώπου για την επιβίωση μέσα στο παγκόσμιο, φασιστικό οικονομικό σύστημα, το οποίο ονομάζεται καπιταλισμός και στο οποίο όλοι μας έχουμε υποδουλωθεί, νομίζοντας ότι η ποιότητα της ζωής μας προοδεύει μαζί με την επιστήμη και την τεχνολογία, ενώ πεθαίνουμε πλέον, όχι από τον Covid-19, αλλά από καρκίνους, εγκεφαλικά, αυτοάνοσα, καταθλίψεις και πίεση. Η επίθεση και ο σκοτωμός, όταν θες να φας, δεν είναι κακιά, είναι μια βία της φύσης με την οποία οφείλουμε να είμαστε συμφιλιωμένοι. Κάποιος που επιλέγει να φάει το καλύτερο κρέας για τον οργανισμό του σίγουρα δεν είναι χειρότερος από τον οικολόγο που έχει ένα σκυλί στο μπαλκόνι του στην Αθήνα. Με το πρότζεκτ αυτό θέλω να μιλήσω για το δικαίωμα του ανθρώπου να αφήνει τον χρόνο να κυλάει χωρίς την έπαρση του να πράττει όλη την ώρα καλοσύνες και σπουδαία έργα. Η ζωή δεν είναι φόβος και πανικός, ούτε ένα μηνιάτικο που χωρίς αυτό πεθαίνεις. Η ζωή είναι αέρας που πρέπει να τον αφήνεις να σε πηγαίνει και όχι να τον υποτιμάς. Το πρότζεκτ αυτό προτείνει να αγαπήσουμε τα ένστικτά μας, να τα γιορτάσουμε, τουλάχιστον να μην τα καταπιέζουμε άλλο στον βωμό μιας δήθεν πολιτισμένης και ανελεύθερης ζωής."

Μας λέει δηλαδή ότι θέλει να δείξει τη μαγεία της επιβίωσης και να στηλιτεύσει τον κακό καπιταλισμό μέσα από τη βία της φύσης. Βέβαια η Λένα Κιτσοπούλου δεν πήρε το κορμάκι της και ό,τι άλλο υπάρχει διαθέσιμο στη φύση να πάει να επιβιώσει από το ελάφι και τα πουλιά προφανώς γιατί αφενός σιγά μην τα έπιανε αφετέρου αν έχεις στοιχειώδη ανθρωπιά όταν βρίσκεσαι με γυμνά χέρια μπροστά σε ένα ελάφι δεν το σκοτώνεις, το θαυμάζεις.

Χρησιμοποίησε για να καταφέρει να επιβιώσει ΚΑΡΑΜΠΙΝΑ, ένα όπλο, δηλαδή το σύμβολο του "κακού" καπιταλισμού και της βιομηχανίας πολέμων που τόσο πολύ δήθεν στηλιτεύει στο έργο της. Αν δεν υπήρχε ο "κακός" καπιταλισμός η καραμπίνα αυτή δεν υπήρχε περίπτωση να βρεθεί στα χέρια της καθώς είναι ένα εργαλείο για να προκαλέσει ΘΑΝΑΤΟ και τίποτα άλλο. Η φύση και η μαγεία της δημιούργησε τον άνθρωπο με λόγο και ενσυναίσθηση για να τον ξεχωρίσει από τα μη ανθρώπινα ζώα και όχι με καραμπίνες. Άρα η Κιτσοπούλου όχι απλά δεν κατέκρινε τον καπιταλισμό αλλά τον αποθέωσε καθώς με μέσα που δεν της δόθηκαν από τη φύση αφαίρεσε σαδιστικά τη ζωή ενός ζώου το οποίο αν πάλευε με τα δικά του φυσικά μέσα σήμερα θα ζούσε. Επιβλήθηκε με άδικο τρόπο σε ένα αδύναμο πλάσμα που δεν αντιμετώπισε με τα χέρια της αλλά με την καραμπίνα της.

Επί της νομικής και ηθικής διάστασης:
Μπορείς να αφαιρείς τη ζωή ενός πλάσματος για να δημιουργήσεις τέχνη; Μπορείς να εξυμνείς τον σαδισμό απέναντι σε ειρηνικά πλάσματα μέσα από το έργο σου; Και νομικά και ηθικά η απάντηση δεν είναι μονοσήμαντη. Η Κιτσοπούλου μπορεί να δημιουργεί τέχνη όπως νομίζει η ίδια. Όταν όμως διαπράττει λαθροθηρία θα υποστεί τις συνέπειες όπως κάθε άλλος πολίτης. Ήδη η υπόθεση έχει πάρει το δρόμο της δικαιοσύνης για να διαπιστωθεί αν έχει διαπραχθεί λαθροθηρία.

Οι ευθύνες της Στέγης:
Το μεγάλο θέμα όμως είναι αυτό: με ποια κριτήρια η Στέγη θεώρησε το "έργο" αυτό ως άξιο προβολής, ως προϊόν τέχνης = πνευματικής καλλιέργειας και το φιλοξένησε στην πλατφόρμα της αποδέχοντας το ως τέτοιο;

Ποιές είναι οι ηθικές γραμμές ενός από τα μεγαλύτερα κέντρα πολιτισμού στη χώρα μας; Η άσκηση βίας σε ανυπεράπιστα ζώα που έχουν κάθε δικαίωμα να απολαμβάνουν τον πλανήτη όπως και εμείς με ποιά κριτήρια είναι τέχνη και μάλιστα άξια προβολής και χρηματοδότησης;

Η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση δεν λογοκρίνεται, κρίνεται όμως. Και σίγουρα έχασε ένα μεγάλο μέρος των υποστηρικτών της και δικαίως φιλοξενώντας την υπαρξιακή αγωνία ενός καλλιτέχνη να υπάρχει μέσα από την πρόκληση ακόμα και όταν αυτή η πρόκληση αφαιρεί ζωή, προσβάλλει ανθρώπους και δεν προάγει τον σεβασμό σε κάθε μορφή ζωής που τα τελευταία χρόνια χιλιάδες άνθρωποι προσπαθούν να αναδείξουν μέσα από τον πολιτισμό και να κάνουν τα δικαιώματα των ζώων κομμάτι του. Με ποια καλλιτεχνικά κριτήρια επελέγη το έργο; Πώς συνδέεται με τις αξίες της Στέγης και με τον πολιτισμό; Απάντηση δεν υπάρχει...

Αν η Κιτσοπούλου τεμάχιζε τον σκύλο της (δεν συζητάμε καν να το έκανε με ένα ανυπεράσπιστο παιδί) θα ήταν στα δικαστήρια από το πρώτο λεπτό προβολής της ταινίας γιατί για τα ζώα συντροφιάς η νομοθεσία είναι ξεκάθαρη. Κάποιοι θα φροντίσουμε με όποια νόμιμα μέσα έχουμε να υποστεί τις συνέπειες των πράξεων της καθώς και η αφαίρεση ζωής άγριας πανίδας χωρίς άδεια θήρας υπάγεται σε πλαίσιο και η Κιτσοπούλου κατηγορείται για λαθροθηρία.

Οι συνέπειες όμως του να συνδέεται ένα τέτοιο περιεχόμενο με τον πολιτισμό ανήκουν αποκλειστικά στη Στέγη και είμαστε σίγουροι ότι το κοινό της θα φροντίσει πολύ σύντομα να αναλάβει τις ευθύνες που τις αναλογούν.».

Τι καταγγέλλει η Π.Φ.Π.Ο.

Η Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία (Π.Φ.Π.Ο.) με επιστολή της τόσο στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση όσο και στην Αστυνομία και στο Υπουργείο Πολιτισμού διαμαρτύρεται για το συγκεκριμένο βίντεο καθώς όπως επισημαίνει προάγει την ωμή βία, την κακοποίηση ζώων, προωθεί το κάπνισμα και περνάει μηνύματα κατά του περιβάλλοντος.

Συγκεκριμένα τονίζει τα εξής:

«Αξιότιμοι κύριοι,
Είναι τεράστια η απορία μας σχετικά με το πώς είναι δυνατόν να αναρτήθηκε στη σελίδα του Ιδρύματος Ωνάση η τρισάθλια ακόλουθη δημοσίευση:
https://www.onassis.org/el/video/lalka-lena-kitsopoulou

Εκφράζουμε την έντονη διαμαρτυρία μας και την οργή μας, που ως φαίνεται και από τα σχόλια του κοινού μοιράζεται μεγάλο μέρος των αναγνωστών.

Πώς είναι δυνατόν το Ίδρυμα με το όνομα που χρόνια τιμάει τη χώρα μας, να δημοσίευσε υλικό που παραπέμπει τουλάχιστον σε επικίνδυνη, νοσηρή, αντιμετώπιση της ζωής, προβολή βίας και προτροπή σε μίμηση παρουσιάζοντάς το μάλιστα ως «τέχνη».

Διερωτόμαστε ως προς τι αυτή η «κλωτσιά» στον πολιτισμό και στις αξίες των ανθρώπων και της κοινωνίας μας. Ως προς τι τόση βία απροκάλυπτη εναντίον πλασμάτων που μοιράζονται τον πλανήτη μας.

Δεν υπάρχει λεπτό στην συγκεκριμένη δημοσίευση που να μην προβάλει βία, ασχήμια, διαστροφή. Συγχρόνως πρόκειται για σωρεία παράνομων πράξεων, που προβάλλονται μάλιστα ως «τέχνη». Η απόλυτη ντροπή, παράδειγμα προς αποφυγήν!

Σε μία εποχή όπου ο σεβασμός στις υπόλοιπες υπάρξεις του πλανήτη είναι ένα κεντρικό θέμα παγκοσμίως, η προστασία της υγείας του ανθρώπου και του περιβάλλοντος είναι βασικές ηθικές αξίες, ο πολιτισμός είναι συνυφασμένος με την ενσυναίσθηση για κάθε πλάσμα που έχει αισθητήρες όπως ο άνθρωπος, και συγχρόνως έχει αναπτυχθεί ο αυτονόητος σεβασμός για την εγγενή αξία κάθε όντος, σε μια εποχή όπου οι άνθρωποι ενημερώνονται, μορφώνονται, και προχωρούν στην πρόοδο - και αλίμονο αν δεν ήταν έτσι - εμφανίζεται η «καλλιτέχνιδα» η οποία θέλει να μιλήσει «για το δικαίωμα του ανθρώπου να αφήνει τον χρόνο να κυλάει χωρίς την έπαρση του να πράττει όλη την ώρα καλοσύνες και σπουδαία έργα…» που όχι μόνο ενοχλείται με την καλοσύνη αλλά μας προτρέπει σε ενέργειες που προκαλούν πόνο και δεινοπάθεια σε άλλα άτομα, και όχι μόνο.

Σε συνέπεια των ανωτέρω και έχοντας υπόψη :
Το Άρθρο 16 του Ν. 4039/2012, και το άρθρο 184 του Ποινικού Κώδικα,
Ζητάμε :
1) Να αποσυρθεί άμεσα το εν λόγω «ρυπαρό» δημοσίευμα, από τη σελίδα του ιδρύματος που κατέχει εξ ονόματος και μόνο τιμητική θέση
2) Τη δίωξη κατά παντός υπευθύνου καθώς και κατά της δημιουργού της μικρού μήκους ταινίας με τον τίτλο “LALKA” Λένας Κιτσοπούλου, και οιουδήποτε άλλου συμμετέχοντος.

Με εκτίμηση,
Για την Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία (67 Σωματεία)και την
Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή 118 Ζωοφιλικών Σωματείων».

Τι επισημαίνει η Πανελλήνια Φιλοζωική Ομοσπονδία

«Κανένα ζώο δεν κακοποιήθηκε κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας. Σφάχτηκε, γδάρθηκε, τεμαχίστηκε... Ο λόγος για την ταινία μικρού μήκους ΛΑΛΚΑ της Λένας Κιτσοπούλου.

Μόνη σχετική αναφορά στο σημείωμα της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση που χρηματοδότησε την ταινία: «Το έργο περιέχει σκηνές που μπορεί να θεωρηθούν ενοχλητικές από ορισμένους θεατές. Κατάλληλο άνω των 18 ετών». Οι σκηνές που «μπορεί να θεωρηθούν ενοχλητικές από ορισμένους» περιλαμβάνουν το κοντινό και επίμονο πλάνο ενός σκοτωμένου ζαρκαδιού κρεμασμένου ανάποδα πάνω από το αίμα του, το ολοκληρωτικό γδάρσιμό του, το ξεκοίλιασμα του ζώου με ροκ υπόκρουση, η επίδειξη των εντοσθίων του πριν τα καταβροχθίσει ωμά ο κεντρικός ήρωας, διακηρύσσοντας, σε κατάσταση βακχικής χαράς, τη φιλοσοφία του και μήνυμα της ταινίας, να «αγαπήσουμε τα ένστικτά μας, να τα γιορτάσουμε, τουλάχιστον να μην τα καταπιέζουμε άλλο στον βωμό μιας δήθεν πολιτισμένης και ανελεύθερης ζωής». Στη γιορτή των ενστίκτων βίας, να προσθέσουμε τα τραχιά επιφωνήματα ηδονής, στον ρυθμό του τεμαχίσματος του ζαρκαδιού με μπαλτά.

Η Πανελλήνια Φιλοζωική Ομοσπονδία δεν αντιλαμβάνεται με ποιον τρόπο η απροκάλυπτη σφαγή και το on camera γδάρσιμο ενός ζαρκαδιού, εντάσσονται στον σκοπό του προγράμματος ENTER της Στέγης «να συμπεριλάβουμε και να κατανοήσουμε το παρόν, να διδαχτούμε από αυτό, να το αφηγηθούμε και να το ξορκίσουμε, δημιουργώντας παράλληλα μια ψηφιακή χρονοκάψουλα που θα διατηρήσει τη μνήμη αυτής της εποχής για τις μελλοντικές γενιές». Η τέχνη δεν έχει υποχρέωση να είναι ούτε ωραία – ούτε χρήσιμη. Η ταινία, όμως, ούτε ντοκιμαντέρ για σφαγεία είναι, ούτε κάποια μάχη επιβίωσης καταγράφει, και οι ευθύνες της Στέγης για τη συγκεκριμένη ανάθεση και τη χρηματοδότηση της «ψηφιακής χρονοκάψουλας» της Κιτσοπούλου είναι αναμφισβήτητες: το πολιτιστικό προϊόν είναι και προτρέπει στην ωμή βία, προάγει την επίθεση στην άγρια φύση ως τρόπο ζωής και συνυφαίνει την επιστροφή στα ένστικτα με την απόλυτη έλλειψη σεβασμού στα ζώα.

Ως φιλοζωική οργάνωση, δεν θα μπούμε στον πειρασμό να σχολιάσουμε περισσότερο το εγχείρημα Κιτσοπούλου. Κανένα «καλλιτεχνικό πρότζεκτ» δε νομιμοποιεί την απροκάλυπτη σφαγή ενός ζώου και θέλουμε να πιστεύουμε ότι το Ίδρυμα Ωνάση θα διαχωρίσει τη θέση του από αυτή τη βαρβαρότητα. Θεωρούμε το ζήτημα εξαιρετικά σοβαρό και αναθέσαμε στον δικηγόρο μας κ. Γιώργο Νικόπουλο να εξετάσει όλες τις νομικές πτυχές του θέματος ώστε να προβούμε σε ενέργειες ενώπιον των αρμοδίων Αρχών και Δικαστηρίων.».