Της Κατέρινας Παπαποστόλου*
Αυτή η εικόνα όπου ένας - δεν έχω αλήθεια χαρακτηρισμό - ακινητοποιεί ένα ζώο το οποίο είναι τόσο φιλικό που δεν αντιδρά καν, ξυπόλυτος και μανιακός, ένας άλλος συνεχίζει να το χτυπά με βία και μια τύπισσα κρατάει ένα πτυσσόμενο οδηγό (που δεν αντέχω να δω το βίντεο να κατανοήσω τι κάνει), εικόνα που όλους εμάς θα μας στοιχειώνει για πάντα, ανήκει στο ανθρώπινο είδος. Που έχει κατέβει από τα δέντρα, έχει βγει από τις σπηλιές, έχει δημιουργήσει πολιτισμό και μπορεί ανενόχλητα να κυκλοφορεί και να οπλοφορεί. Με σουγιά κάθε μέρα, γιατί όπως είπε ο δράστης έχει περίεργους γείτονες και πολλά αδέσποτα ζώα.
Δεν θα σταθώ ότι είναι ζευγάρι εκπαιδευτικών, ο δράστης και η γυναίκα του που φώναζε "καλά του έκανε του κωλόσκυλου".
Μην τρελαθούμε τώρα ότι θα πρέπει να μας εντυπωσιάζει αυτό ειδικά εμάς τους φιλόζωους εκπαιδευτικούς, όταν εκπαιδευτικοί βλέπουν ζώα να αργοπεθαίνουν από πείνα ή από φόλα και τα προσπερνούν και βρίζουν και όλους εμάς ή μας καταγγέλλουν στις διευθύνσεις, γιατί τα φροντίζουμε που πηγαίνουμε σαν τους κλέφτες κρυφά τα απογεύματα για να μη μας δει κανείς, λες και εγκληματούμε. Θα σας πω μονάχα πως μπήκε η είδηση σε ομάδες εκπαιδευτικών στο διαδίκτυο και δεν εντυπωσιάστηκε με την είδηση κανείς. Κάποιοι ενοχλήθηκαν κιόλας ότι λερώνεται ο "τοίχος" της ομάδας. Τι να περιγράψω άλλο.
Και 'γω τη Διώνη μαχαιρωμένη και αβοήθητη τη βρήκα πλάι σε 6 εκπαιδευτικούς που έτρωγαν και έπιναν πλάι σε μια λίμνη αίματος με ένα ζώο που δεν μπορούσε να αναπνεύσει από τον πόνο...
Κουράστηκα επίσης και δεν μπορώ να ακούω άλλο αυτό το "αφού σκότωσε ζώο, θα σκοτώσει και άνθρωπο". ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ. Σκότωσε ή βασάνισε ζώο και εκεί μπαίνει τελεία. Αυτή η ανωτερότητα του ανθρώπινου είδους έχει φέρει όλη αυτή την κατάντια. Γιατί δηλαδή να τρομοκρατηθώ και να κινητοποιηθώ, αν μου πει κάποιος ότι είμαι η επόμενη ή κάποιος δικός μου που θα σφαχτεί. Δίνει περισσότερη βαρύτητα στην πράξη;
Και όχι, δεν αγαπάμε τα ζώα περισσότερο από τους ανθρώπους. Κοιμηθείτε ήσυχα. Τα αγαπάμε το ίδιο. Ανεπίτρεπτο, τρελό και γραφικό; Μαγκιά μας. Ούτε τα ταΐζουμε ούτε τα περιθάλπουμε με τους μισθούς σας. Ηρεμήστε, χαλαρώστε και ανακατέψτε το εσπρεσάκι σας.
Άλλωστε πολλοί έχουν έρθει σε αυτή τη ζωή δίχως να έχει η ζωή τους κανένα νόημα.
Όχι εμείς.
Οι ποινές και πάλι χάδι. Αναστολή και πάλι αναστολή. Για να μπορεί να σφάξει και άλλους. Τόσο αξίζει μια ζωή που χάθηκε από το σπίτι του καθώς όπως λένε τρόμαξε από τις βροντές και λίγη ώρα μετά συνάντησε τους δολοφόνους του. Οι οποίοι σηκώθηκαν ήπιαν τον καφέ τους, ντύθηκαν, βγήκαν από το σπίτι τους και όποιον πάρει ο Χάρος.
Είμαι πολύ θυμωμένη, πολύ. Είμαι εξοργισμένη με την ελληνική δικαιοσύνη που δεν τους χαρίζει απλόχερα μια ζωή στις χειρότερες φυλακές του κόσμου. Και ναι, απελευθερώνω ευχές στο σύμπαν για να λάβουν αυτό ακριβώς που έδωσαν. Γιατί εγώ δεν είμαι σκύλος να φιλώ το χέρι που με μαχαίρωσε. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Να λάβουν αυτό ακριβώς που έδωσαν. Δικαιοσύνη.
Να χάνεσαι από το σπιτι σου, να τρέμεις τον καιρό, να πείνας, να κρυώνεις, να δίψας, να φοβάσαι, να αντιμετωπίζεις βλέμματα απέχθειας γύρω σου και λίγη ώρα μετά να σε ακινητοποιουν και να σου μπηγουν το μαχαίρι στον πνεύμονα και να σε χτυπούν με ξύλα για να σε αποτελειώσουν. Να σε κρατούν δεμένο για να μην μπορείς να φύγεις. Να σου κόβεται η ανάσα και εκείνοι να συνεχίζουν μέχρι να δουν ότι πέθανες. Δίχως έλεος. Και να υπάρχουν γύρω σου πολλοί όμοιοι σου, ανθρώπινα ζώα, και να μην κάνουν τίποτα. Αλλά δεν θέλω να σωθείς. Αλήθεια, δεν θέλω. Γιατί θα σωθείς και θα κάνεις το ίδιο ξανά και ξανά.
Είμαστε πολλοί πια. Πολύ περισσότεροι από όσο νομίζετε. Και όχι δεν θα πάρουμε τα όπλα και τα μαχαιρια όπως όλοι εσείς κάνετε. Μα θα σταθούμε στο πλευρό όλων των ζώων, όλων όσων σφάζονται στο βωμό της ανθρώπινης ματαιοδοξίας και θα πολεμήσουμε ειρηνικά μαζί τους. Μέχρι να διεκδικήσουμε και να δημιουργήσουμε τον κόσμο που τους αξίζει.
Οι δολοφόνοι με τους δολοφόνους. Όχι ανάμεσα μας. Οι υπόλοιποι που δεν αγαπάτε τα ζώα, σας προκαλώ να κλείσετε τα μάτια και να βιώσετε τη σκηνή που περιέγραψα πιο πάνω.
Τιμη και δόξα σε όσους έτρεξαν να βοηθήσουν αυτό το πλάσμα και στους γιατρούς που προσπαθούν από χθες να το σώσουν. Σεβασμος και απέραντη αγάπη. Ευγνωμοσύνη.
*Η Κατερίνα Παπαποστόλου είναι εκπαιδευτικός με εξειδίκευση στην Ειδική Αγωγή, εκπαιδεύτρια σκύλων, συγγραφέας και ιδρύτρια της ομάδας Ζω.Ε.Σ.
Διαβάστε επίσης:
Αύριο η δίκη των ανδρών που μαχαίρωσαν και βασάνισαν σκύλο στη Νίκαια Αττικής (βίντεο)
Συνελήφθησαν δύο άνδρες που μαχαίρωσαν και βασάνισαν σκύλο στη Νίκαια Αττικής
Βοηθήστε μας να συνεχίσουμε να σας ενημερώνουμε για όσα συμβαίνουν στα ζώα στην Ελλάδα ενισχύοντας το www.zoosos.gr
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.
Συμφωνώ απόλυτα με την κ.Παπαποστολου εύγε
Ανήκω και εγώ στους φιλοζωους με τρία κατοικίδια ζώα Σκυλιά
Η κόρη μου που ζει ξεχωριστά παντρεμένη δεν μπορεί να φανταστεί την ζωή της χωρίς κατοικίδια
Τι διδάγματα έλαβα από την διαβίωση μου με τα ζώα
Είναι ευαίσθητα έχουν συναισθήματα θλίβονται με την άσχημη συμπεριφορά των ανθρώπων
Προσφέρουν αγάπη ακόμη και εάν δεν αξίζει σε κάποιους να την δίνουνε
Είναι άνθρωποι χωρίς φωνή
Αυτός που προέβει σε τέτοια απεχθή εγκληματική πράξη με συνεταίρους την γυναίκα του και έναν άλλο κύριο θα πρέπει να τιμωρηθουνε υποδειγματικά σκληρά χωρίς αναστολή και άνευ ελαφρυντικών για να αποτραπούν στο μέλλον τυχόν νέα τέτοια εγκληματα
Μόνο που θα πρέπει να γίνει μια διευκρίνηση όχι τίποτε άλλο απλά να μην κατηγορούμαι ΛΑΘΟΣ άτομο. Εσύ που έγραψες το άρθρο να ξέρεις ότι ο εικονιζόμενος που βλέπεις να ναι ξυπόλητος και πεσμένος πάνω απ το σκύλο ουδεμία σχέση έχει με το κτήνος το ανθρωπομορφο τέρας που διέπραξε αυτό το έγκλημα. Αυτός που βλέπεις στην φωτογραφία προσπαθεί να του παράσχει όσο μπορεί βοήθεια άλλος είναι ο δράστης
Να φυλακιστει
Πρέπει να εργαστούμε όλοι για την χειριστη ποινή για τα δίποδα κτήνη!