Της Έφη Κομιακίδου*
Στις 16 Οκτωβρίου ανέβηκε από μια γυναίκα μια ανάρτηση ότι ένα σκυλί στο χωριό Πεζά στην Κρήτη λίγο έξω από το Ηράκλειο είχε χτυπηθεί από αμάξι και βρισκόταν κάτω πεσμένο. Εγώ είδα την ανάρτηση γύρω στη 13:00 και έστειλα μήνυμα σε μια φίλη, τη Στέλλα Σαράντου. Μαζί ξεκινήσαμε στα τυφλά να ψάχνουμε μιας και η ανάρτηση δεν έγραφε το που ακριβώς είναι. Μετά από αρκετή ώρα μιλήσαμε με τη γυναίκα που το είχε δει.
Όταν φτάσαμε είδαμε αυτό το πλάσμα να κείτεται στο έδαφος και να μας κοιτάει. Αυτό που μας έβγαλε εκτός εαυτού είναι ότι από τις 08:00 το πρωί μέχρι την ώρα που πήγαμε απλά το κοίταζαν και κανένας δεν ενδιαφέρθηκε να το πάει σ’ έναν κτηνίατρο.
Αυτό το πλάσμα πραγματικά υπέφερε από τους πόνους και κανένας δεν έκανε το αυτονόητο, να το πιάσει και να το μεταφέρει σε έναν γιατρό. Τον μεταφέραμε άμεσα σε κτηνίατρο του οποίου η διάγνωση ήταν ότι το ζώο πρέπει να ήταν πολλές ώρες έτσι μιας και η μύγες είχαν γεννήσει πάνω στο κορμάκι του. Σπασμένα ήταν και τα δύο πίσω άκρα και η σπονδυλική του και είχε εσωτερική αιμορραγία. Το βράδυ χειρουργήθηκε καθώς είχε ρήξη εντέρου, συκωτιού και κύστης.
Σε αυτήν την κατάσταση ήταν το ζώο...
Η κατάσταση του ήταν κρίσιμη και το ξέραμε μια και ήταν τόσες ώρες χτυπημένο. Ελπίδες πολλές δεν είχαμε. Το βράδυ άφησε την τελευταία του πνοή μέσα στο κλουβί στον κτηνίατρο. Την επόμενη το πρωί πήραμε τον νεκρό σκύλο και πήγαμε και τον θάψουμε, όπως του αρμόζει.
Το σκυλί χτυπήθηκε θανάσιμα και κανείς από όσους είδαν ποιος το χτύπησε δεν κατήγγειλε τον δράστη. Πολλοί έβλεπαν το ζώο πεσμένο στο έδαφος να φωνάζει από τους πόνους και κανένας δεν ενδιαφέρθηκε πραγματικά για να το σώσει, να το ανακουφίσει από το μαρτύριο. Πέθανε επειδή αυτοί που γνωρίζουν και αδιαφόρησαν και σιώπησαν.
Ήταν μόλις 7 μηνών και βίωσε την εγκατάλειψη και την αδιαφορία στην τόσο σύντομη ζωή του. Έφυγε άδικα και αυτό, όπως και πολλά άλλα πλάσματα.
Προσπαθήσαμε άλλα δεν τα καταφέραμε γιατί χάθηκε πολύτιμος χρόνος. Σε τέτοιες περίπτωσης ο χρόνος είναι το πιο πολύτιμο πράγμα και εδώ χάθηκε... Όταν θες να βοηθήσεις θα βρεις και τον τρόπο και τον χρόνο, όλα τα υπόλοιπα είναι ξεκάθαρα δικαιολογίες.
«Έφυγε» ίσως για ένα καλύτερο κόσμο, γιατί σε αυτόν τον κόσμο βίωσε την σκληρή πλευρά του ανθρώπινου είδους. Λυπάμαι γιατί αυτά τα πλάσματα αξίζουν τον σεβασμό μας και την απεριόριστη αγάπη. Γι’ αυτό λοιπόν πρέπει να μιλάμε, να μην κλείνουμε τα μάτια να μην αδιαφορούμε. Δεν έχουν φωνή, εμείς είμαστε η φωνή τους.
*Η Έφη Κομιακίδου είναι φιλόζωη και εθελοντικά φροντίζει ζώα στην Κρήτη.
Διαβάστε επίσης:
Βοηθήστε μας να συνεχίσουμε να σας ενημερώνουμε για όσα συμβαίνουν στα ζώα στην Ελλάδα ενισχύοντας το www.zoosos.gr
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.
Βρωμοχωριάτες και......νησιώτες και βέβαια.....Κρήτη, μαγκιά.....κλ@νιά .....μαύρα πουκάμισα,......κουμπουριές ......! Θανάσιμος συνδυασμός! Ο Θεός να το αναπαύσει.....
ΣΕ ΚΆΘΕ ΤΡΙΑΚΌΣΙΟΥΣ ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΕΓΚΈΦΑΛΟΥΣ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΙ Ε Ν Α Σ ΆΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΘΕΊ ΣΕ ΜΊΑ ΤΈΤΟΙΑ ΠΕΡΊΠΤΩΣΗ!!!!! ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΕΙ ΠΑΙΔΕΊΑ, ΜΠΟΡΟΎΜΕΕ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΆΒΟΥΜΕ??? Προφανώς δεν ήταν τυχερός και δεν τον είδε κανένας τέτοιος, θα σας πω μόνο ότι πριν από 2-3 βδομάδες ιδιοκτήτης επικοινώνησε μαζί μου για να μού πει πως ο σκύλος του πετάχτηκε στο δρόμο,είδε το αυτοκίνητο να τον χτυπάει και αντί να τον σταματήσει και να τον υποχρεώσει να πάει το σκυλί στον κτηνίατρο πήρε εμένα μήπως και μπορούσα να κάνω κάτι, αυτό που έκανα ήταν να πάρω ένα κτηνιατρείο για να περιμένει. Δεν ήθελε να ξοδευτεί, με αποτέλεσμα να μην το πάει κανείς και έτσι εκείνο το βράδυ το σκυλάκι έφυγε... Μένω σε χωριό κοντά στα Πεζά, φροντίζω πάνω από 10 σκυλιά με τα περισσότερα μέσα στο σπίτι, έχω καταντήσει γραφική με αυτές τις υποθέσεις, 4 δικογραφίες σε εκκρεμότητα και το αποτέλεσμα 0!!!
Λοιπόν τι μου λέτε τώρα???