Από την περασμένη Δευτέρα εθελοντές κυρίως, και όχι ο Δήμος Σπάρτης ως όφειλε, κάνουν μεγάλο αγώνα για να συγκεντρώσουν ό,τι χρειάζεται αλλά και για να φροντίσουν τα περίπου 350 σκυλιά που ζουν ακόμα έγκλειστα στα δύο δημοτικά κυνοκομεία στην Αγία Κυριακή και στο Ξηροκάμπι Λακωνίας.
Οι εθελοντές ταυτόχρονα καθαρίζουν τους χώρους από τους όγκους των κοπράνων και πέρα από το δράμα των ίδιων των ζώων, το οποίο είναι ολοφάνερο, παραμένει απορίας άξιο που πήγαιναν οι χιλιάδες ευρώ τις οποίες ο δήμος δηλώνει ότι πλήρωνε και λάμβαναν οι δύο διαχειριστές των κυνοκομείων, ο Β.Μ. και η Κ.Χ., οι οποίοι είχαν αναλάβει τη φροντίδα τους και πλέον διώκονται σε βαθμό κακουργήματος μαζί με τον Αθανάσιο Καρλαύτη, αντιδήμαρχο Πολιτικής Προστασίας, Δημοτικής Αστυνομίας & Διαχείρισης Αδέσποτων Ζώων.
Φυσικά και επείγει τα ζώα να σωθούν, αλλά οφείλουμε να έχουμε και μια ξεκάθαρη απάντηση για το που πήγαν όλα αυτά τα χρήματα όσο καιρό οι συγκεκριμένοι έχουν σύμβαση και διαχειρίζονται τους δύο χώρους.
Οι φωτογραφίες που δημοσιεύουν εθελοντές από τα κυνοκομεία, αποκαρδιωτικές…
Φυσικά για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι την ανεπάρκεια ενός φορέα – και την εγκληματική αδιαφορία του Δήμου Σπάρτης – πληρώνουν οι εθελοντές, γιατί αυτοί καλούνται αρχικά να αυτοοργανωθούν για να απαλλάξουν τα ζώα από τον πόνο και την κακοποίηση, να τους βρουν κατάλληλες τροφές για να σταματήσουν οι διάρροιες, φάρμακα κάθε είδους και ό,τι απαιτείται ώστε τα ζώα να συνέλθουν. Φυσικά τα περισσότερα από τα αναγκαία είδη καλύπτονται από δωρεές ιδιωτών.
Κάποια από τα πολύ σοβαρά περιστατικά έχουνε μεταφερθεί σε κτηνιατρικές κλινικές της Αττικής 44 ανέλαβε το «Save a Greek Stray», και το ένα σκυλί κατέληξε, 18 σκυλιά πήρε ο ΠΕ.ΣΥ.Δ.Α.Π. και διαρκώς γίνονται εκκλήσεις για υιοθεσίες, φιλοξενίες σκυλιών ώστε να φύγουν το συντομότερο από το κολαστήριο.
Φιλοζωική Ένωση Εθελοντών Μονεμβασιά
23 Φεβρουαρίου στις 6:53 μ.μ.
Άτομο απο την ομάδα Μονεμβασιας ειναι τώρα στην Σπαρτη και βοηθαει στην τραγική αυτη κατάσταση στο κοινοκομιο του δήμου Σπάρτης. Παρακαλούμε πολύ οσοι μπορείτε βοηθήστε την μεγαλη αυτή προσπάθεια που γινεται για να σωθουν αυτά τα πλασματα από το κολαστήριο που βρίσκονται ,μονο ολοι μαζι σαν γροθια θα μπορέσουμε να σώσουμε αυτά τα αθωα ζωα που δεν φταινε σε τιποτα .
Οι εικόνες μιλανε από μονες τους τα σχολια δικα σας . Όσοι εθελοντές μπορούν παρακαλώ να πάτε να βοηθήστε
Irini Psarrou
23 Φεβρουαρίου στις 10:24 μ.μ.
Πτέρυγα Β, κλουβί νο2.
4 ζωα σε αθλια κατασταση και 1 πεθαμένο.
Αυτά τα δυο, σχεδόν τα μεταφεραμε μαζί στην ίδια σταση.
Ο μικρός εμοιαζε να ζει πάνω του.Λες κι εκεί πάνω, κανείς δεν μπορούσε να τον βλάψει.
Μπήκαν στο ίδιο κλουβί, πήραν την ίδια θεση, όπως και σ' εκείνο το βούρκο και ξεκίνησαν το ταξίδι τους για την Αθήνα.
Οταν οι πληγωμένοι αγαπιούνται, είναι ανίκητοι.
Save a Greek Stray
24 Φεβρουαρίου στις 2:42 μ.μ.
Ίσως η μόνη παρηγοριά είναι ότι δεν πέθανε εκεί. Βγήκε, έστω και για να πεθάνει με αξιοπρέπεια. Το βρήκαμε μπαίνοντας στο δημοτικό κυνοκομειο της Σπάρτης, μέσα σε ένα κλουβί γεμάτο σκυλιά, ξαπλωμένο πάνω σε περιττώματα εβδομάδων, ανίκανο έστω και να σηκώσει το κεφάλι. Ένα μωρό ούτε τεσσάρων μηνών, βιωσε ένα βασανιστήριο που δεν θα ευχόμασταν ούτε στον χειρότερο εχθρό μας. Ο θάνατος από τύφο είναι απίστευτα οδυνηρός, και είναι ο τρόμος κάθε ανθρώπου που φροντίζει κουτάβια. Είναι ένας ιός πάρα πολύ κολλητικός, και μέσα στο κλουβί εκείνο της ντροπής όπου βρισκόταν αυτό το μωρό, ήταν και άλλα τεσσερα κουτάβια, για τα οποία τρέμει η ψυχή μας αυτή την στιγμή. Έχουν όλα συμπτώματα τυφου, απίσχανσης και αφυδάτωσης. Είναι και τα τεσσερα σε απομόνωση στο αναρρωτηριο και θα κάνουμε ό,τι μπορούμε να τα σώσουμε, αλλά οι ελπίδες μας και η ψυχολογία μας είναι στον πάτο. Το ένα από αυτά είναι το μωρό που κρατούσε χθες η Εριέττα στα χέρια της, γι'αυτό στην φωτογραφία φοράει ποδιά και γάντια. Πολύ θα θέλαμε να είναι η πρώτη ενημέρωση για τα σκυλιά που πήραμε την Τρίτη πιο ευχάριστη, αλλά δυστυχώς δεν είναι. Πλέον δεν είναι 44, είναι 43. Θέλουμε να πιστεύουμε πως το κουτάβι αυτό ίσως βοηθήσει τους όποιους ανθρώπους διαχειρίζονται ζώα να κατανοήσουν κάποια πράγματα βασικά. Ίσως έτσι ο θάνατός του να έχει κάποιο "νόημα".
Save a Greek Stray
24 Φεβρουαρίου στις 6:21 μ.μ.
Επειδή ακούσαμε πάρα πολλά τις τελευταίες ημέρες, να πούμε κάτι γιατί το χρωστάμε και στα σκυλιά που έχουμε πλέον μαζί μας, και στα σκυλιά που έμειναν πίσω. Τα ζωα του κυνοκομειου της Σπάρτης ΔΕΝ είναι επιθετικά ΟΎΤΕ επικίνδυνα. Το να βαφτίζουμε ζώα επιθετικά επειδή γαυγιζουν πίσω από ένα φράχτη ή επειδή τα βλέπουμε δεμένα και σε απομόνωση είναι απλά λάθος. Σκέτο λάθος. Όταν άνοιξε το περιβόητο λουκέτο, εκατοντάδες σκυλιά που ποιος ξέρει πόσο καιρό είχαν να δουν άνθρωπο, βρέθηκαν ξαφνικά αντιμέτωπα με τουλάχιστον δέκα ανθρώπους που δεν είχαν ξαναδεί να μπαινοβγαίνουν στον χώρο τους, κουβαλώντας κρειτ και κλουβιά μεταφοράς, και δεν αντέδρασαν καθόλου. Δεν μας δυσκόλεψαν λεπτό, δεν πέσαν πάνω μας να μας φάνε, δεν μας φοβησαν καθόλου. Μπήκαμε στον χώρο τους με ηρεμία και σεβασμό, και μας αντιμετώπισαν με ηρεμία και σεβασμό. Μας επέτρεψαν να τα μεταχειριστούμε, να τα σηκώσουμε, να τα πάρουμε με το λουρί, να τα σκαναρουμε, να τα βάλουμε μέσα σε κρειτ, χωρίς να αντιδράσουν. Κάποια είναι πιο δυσπιστα, κάποια είναι πιο φοβικα, αλλά ειλικρινά την επιτυχία μας την περασμένη Τρίτη την χρωστάμε ΚΑΙ σε αυτά τα ζωα. Είναι εξαιρετικά πλάσματα, που διψάνε για ανθρώπινη παρουσία, και ειναι στην πλειοψηφία τους ζώα που μπορούν να γίνουν κατοικίδια αύριο. Παρά τα όσα έχουν περάσει, έχουν ακόμα εμπιστοσύνη στους ανθρώπους, όπως έχουν όλοι οι σκύλοι, γιατί όλοι οι σκύλοι είναι φτιαγμένοι για να επικοινωνούν και να συνυπάρχουν με τους ανθρώπους, και αυτό δεν το αλλάζει τίποτα.
Save a Greek Stray
25 Φεβρουαρίου 12:20 μ.μ.
Τον είχαμε δει την Κυριακή έξω από το σύρματόπλεγμα, στο βάθος. Ήταν τόσο μακριά μας που ίσα που φαινόταν ένα καφέ κουφάρι. Δεν κουνιόταν καθόλου, κι ας ήταν όλα τα σκυλιά ανάστατα, δεν αντιδρούσε στα γαυγισματα, σε τίποτα. Νομίζαμε πως ήταν νεκρός, και μόνο κάνοντας ζουμ στο βίντεο είδαμε με το ζόρι την κοιλιά του ίσα ίσα να κουνιέται. Ανέπνεε. Δυο ολόκληρες ημέρες μετά, την Τρίτη, με το που άνοιξε η πόρτα πήγαμε να τον βρούμε θεωρώντας πως θα έχει πια πεθάνει εκεί, αλυσοδεμένος, αλλά ζούσε. Όχι μόνο ζούσε, αλλά τον πήραμε από το λουρί, και μας ακολούθησε πιστά, με μια εμπιστοσύνη που μας έλιωσε. Το σκυλί είναι ένα δέρμα κολλημένο πάνω στον σκελετό, και πάρα την δραματική του κατάσταση, έχει μια αξιοπρέπεια που μας κάνει να ντρεπομαστε. Αναμένουμε τις εξετάσεις του και ελπίζουμε να έχει δυνάμεις να παλέψει και να ξανακερδισει την ζωή που τού αξίζει.
Στην ιστοσελίδα www.terrapapers.com δημοσιεύθηκε στις 10 Απριλίου 2012 από την Σταυρούλα Χοχλιδάκη το κείμενο, που ακολουθεί, το οποίο αναφέρεται στους αρχαίους Έλληνες φιλόσοφους και ιστορικούς, οι οποίοι ασχολήθηκαν με το θέμα της σαρκοφαγίας, και έθεσαν ερωτήματα και απαντήσεις για τη φύση των ζώων και την εκμετάλλευση τους από τους «ανώτερους» ανθρώπους.
Στις 22 Ιουνίου με τη βοήθεια του Βύρωνα Δοκιμάκη, που είναι μεταξύ άλλων και συνεργάτης του www.zoosos.gr, έγινε κατορθωτό να πιαστεί ο σκύλος ο οποίος…
Στην περιοχή των Κουφαλίων Θεσσαλονίκης τριγυρνούσε ένα άλογο τις τελευταίες μέρες. Το ζώο ήταν αδέσποτο και εμφανώς σκελετωμένο. Καθένας μπορούσε να καταλάβει, ότι αυτό το πλάσμα είχε εγκαταλειφθεί και είχε αφεθεί στη μοίρα του χωρίς φαγητό και νερό. Ο φιλοζωικός σύλλογος «Μέριμνα Αδέσποτων Ζώων Κουφάλια» σε συνεργασία με την Βίκυ Λιναρά, εθελόντρια του Ελληνικού Κέντρου Προστασίας Ιπποειδών φρόντισαν, ώστε το ζώο να μεταφερθεί στον στάβλο της Βίκυς στο Φίλυρο Θεσσαλονίκης και εκεί να αρχίσει η εντατική φροντίδα του.