Κ.Τ.Ε.Ο. από γάτες;

Η Σοφία Λαμπίκη ανήκει σ’ εκείνη την κατηγορία των δασκάλων (καθηγητών) που θα ήθελες να «ξεστραβώνουν» και το δικό σου παιδί, αν διαθέτεις έστω κοινή λογική. Ζει και εργάζεται στο νησί της Χίου και μέσα από τα κείμενα της – όσοι δεν την γνωρίζουν προσωπικά – καταλαβαίνουν πώς νοιάζεται και για τους μαθητές της (τα παιδιά γενικώς) και τα ζώα.

Γράφει συχνά, επισημαίνει αλλά κυρίως κατακρίνει τα όσα θλιβερά συμβαίνουν στον τόπο μας. Γράφει για το πώς μας χειραγωγούν τα Μ.Μ.Ε., αφού διαρκώς παρουσιάζουν το άσπρο ως μαύρο στηρίζοντας συγκεκριμένα συμφέροντα, επιχειρηματίες, πρακτικές, πολιτικές.

Χτες η κα Λαμπίκη δημοσίευσε στο προφίλ της στο facebook μια περιγραφή της συνύπαρξης της κατά την διάρκεια του ύπνου με τις τρεις γάτες της. Όσοι αγαπούν τις γάτες καταλαβαίνουν τι εννοεί, όσοι δεν της αγαπούν ίσως αντιληφθούν κάτι από το μεγαλείο αυτών των αιλουροειδών…

Οι τρεις γάτες της Σοφίας και το Κ.Τ.Ε.Ο.

«Κάθε βράδυ, τα τελευταία τουλάχιστον 3 χρόνια αλλά και παλιότερα κάποιες βραδιές, σύρομαι στο κρεβάτι μου ερείπιο, σωματικό και κυρίως ψυχολογικό. Βομβαρδισμένη απ’ την φρίκη, τα άσχημα μαντάτα, σηκώνω τα σκεπάσματα, τακτοποιώ τη θερμοφόρα αν είναι χειμώνας, ξαπλώνω και κοιτώ με ανοιχτά τα μάτια το ταβάνι και σκέφτομαι. Δεν μένω για πολύ ώρα μόνη. Πρώτος, 17 χρόνια τώρα, έρχεται ο Ντάφης απ τα αριστερά. Πατά διακριτικά στο μαξιλάρι και νιαουρίζει να του ανοίξω να μπει κάτω απ’ τα σκεπάσματα. Βολεύεται κολλημένος στο ύψος της καρδιάς μου.

Μετά καταφτάνει η Πιπίτσα. Με θράσος ανεβαίνει από δεξιά στο μαξιλάρι που είναι πίσω απ το κεφάλι μου, κάθεται και κάνει τη βραδινή της τουαλέτα, (κατέλαβε εκεί τη θέση που επάξια κρατούσε η αγαπημένη μου Μπιζού, μακαρίτισσα πια).

Η Πιπίτσα.

Τελευταία, και πολύ διακριτικά μην φάει καμιά φάπα απ’ τους παλιούς, έρχεται η Σούζη και κουρνιάζει στα πόδια μου. Και μόλις αρχίζουν να κλείνουν τα μάτια μου πιάνουν δουλειά κι οι τρείς τους.

Ο Ντάφης καθαρίζει απ’ την καρδιά μου τις πίκρες της μέρας που πέρασε, τις στεναχώριες, τσαπ - τσαπ, ζυμώνει με τα ποδάρια του και καθαρίζει τις μαυρίλες και τις αραχνιές της ψυχής μου.

Η Πίπη (χαϊδευτικό της Πιπίτσας) αναλαμβάνει να καθαρίσει το μυαλό μου, με ακουμπά με τα μαλακά πατουσάκια της στο κεφάλι μου και σπρώχνει παραπίσω ανώφελα πράγματα, άχρηστες πληροφορίες, πράγματα που σκοτίζουν και δεν προσφέρουν, τακτοποιεί μνήμες της μέρας σε συρταράκια του μυαλού μου.

Ντάφης και Σούζη.

Η καημένη η Σούζη φροντίζει τα γέρικα ποδάρια μου. Τα ζεσταίνει και τα ξεκουράζει για να αντέξουν να σηκώσουν κι άλλη μια μέρα το βάρος το δικό μου. Κι αποκοιμιέμαι ακούγοντας το τριπλό ιδιόμορφο γουργουρητό που μόνο μια γάτα κάνει σε όλο το ζωικό βασίλειο όταν είναι ευτυχής. Και ξυπνώ το πρωί καινούργια και πάλι, ανθεκτική, για να μαζέψω και πάλι τη σαβούρα της μέρας και να με περιμένουν οι 3 Φύλακες και Καθαριστές μου κάθε βράδυ για να με περάσουν επισκευή.Γι' αυτό δεν κοιμάμαι συχνά έξω απ’ το σπίτι μου. Πού αλλού θα με περάσουν πετυχημένο Κ.Τ.Ε.Ο.;».

Διαβάστε επίσης:

Διδάξτε στα παιδιά το αυτονόητο! Ν’ αγαπούν τα ζώα!

Χρήσιμες απαντήσεις για όσους ενοχλούνται επειδή φροντίζετε ζώα

Μια απάντηση σε όσους ενοχλούνται επειδή φροντίζουμε τ’ αδέσποτα

Τι ΔΕΝ είναι ένας εθελοντής φιλόζωος

«Φιλοζωικός δεν είστε; Είναι υποχρέωση σας, ελάτε να τα πάρετε!»

Οι Φ.Ε.Π. απαντούν σε όλους εσάς που ζητάτε να τρέξουν μόνο οι άλλοι για τα ζώα