WWF Ελλάς: Πολιτικές που «καίνε» τα δάση

Τις ελλείψεις, τα λάθη και τις σκοπιμότητες που οδηγούν κάθε χρόνο στην αποτέφρωση μεγάλων δασικών εκτάσεων στη χώρα μας τονίζει με ανακοίνωση του το WWF Ελλάς. Συγκεκριμένα επισημαίνει: «Τέτοια εποχή, όπως κάθε χρόνο, είμαστε δυστυχώς αναγκασμένοι να συζητούμε για τις ελλείψεις, τα προβλήματα και τις καθυστερήσεις που αφορούν στον μηχανισμό δασοπροστασίας της χώρας μας.

Χρόνια προβλήματα περιμένουν λύσεις, ενώ η οικονομική κρίση αποτελεί έναν επιπρόσθετο παράγοντα που δυσχεραίνει τα πράγματα. Ποια συζήτηση όμως να γίνει για τον μηχανισμό δασοπροστασίας και τις ελλείψεις του, όταν το ελληνικό κράτος φροντίζει να απαξιώσει τις δασικές εκτάσεις με τις νομοθετικές του πρωτοβουλίες; Όποιες κι αν είναι οι ελλείψεις ή ακόμη και οι βελτιώσεις στον μηχανισμό καταστολής δασικών πυρκαγιών, καθίστανται ανίσχυρες απέναντι σε μία νομοθεσία που δίνει κίνητρο σε κάθε λογής εμπρηστές και καταπατητές».

 Η Θεοδότα Νάντσου, επικεφαλής περιβαλλοντικής πολιτικής του WWF Ελλάς υπογραμμίζει σχετικά: «Όπως πρόσφατα αποδεικνύεται και με το νομοσχέδιο για τον αιγιαλό και τις παραλίες, το οποίο προς τον παρόν έχει παγώσει λόγω της πρωτοφανούς αντίδρασης των πολιτών, η κυβέρνηση προσπαθεί με αλλεπάλληλα νομοθετήματα και με πρόφαση την ανάπτυξη, να χαλαρώσει το καθεστώς προστασίας του φυσικού χώρου συνολικά. Τα δάση και οι δασικές εκτάσεις δυστυχώς δεν αποτελούν εξαίρεση και αναμένεται η επαναφορά ενός ν/σ που ουσιαστικά υποβαθμίζει την προστασία τους και αυξάνει τις επεμβάσεις σε αυτά, κάποιες από τις οποίες είναι ιδιαιτέρως βλαπτικές».

Ποιες είναι όμως αυτές οι πολιτικές που «καίνε» τα δάση;

Σύμφωνα με το WWF Ελλάς η κατάρτιση και κύρωση δασικών χαρτών, η οποία αποδεδειγμένα συμβάλλει στη μείωση του ποσοστού των εμπρησμών, καθυστερεί δραματικά. Στον αντίποδα, το Υ.ΠΕ.Κ.Α. με το σχέδιο νόμου με τίτλο: «Δασικά οικοσυστήματα: Ορισμοί, μέτρα προστασίας, ανάπτυξης και διαχείρισης», το οποίο έδωσε σε διαβούλευση στα τέλη Σεπτεμβρίου 2013 και αναμένεται να επαναφέρει κάποια εκδοχή του εντός του Ιουνίου, επιχειρεί να διευρύνει τις επιτρεπόμενες επεμβάσεις, να δώσει άφεση αμαρτιών σε περιπτώσεις παρανομιών και να κάνει πιο «ελαστική» την προστασία των δασικών εκτάσεων.

«Η μείωση των πυρκαγιών που προκαλούνται από ανθρωπογενή αίτια δεν επιτυγχάνεται με νομικές ρυθμίσεις που αυξάνουν την ένταση και τον αριθμό των χρήσεων που επιτρέπονται στα ελληνικά δάση και αναστέλλουν την υποχρέωση καταβολής προστίμων για παράνομες χρήσεις ή καταπατήσεις. Η αφαίρεση της προστατευτικής ασπίδας της δασικής νομοθεσίας σε οικολογικά πολύτιμες φυσικές εκτάσεις, όπως τα φρυγανικά οικοσυστήματα και οι περιοχές του ευρωπαϊκού δικτύου προστατευόμενων περιοχών Natura 2000, κάθε άλλο παρά αποτρεπτικά θα λειτουργήσει για τις δασικές πυρκαγιές», σημειώνει χαρακτηριστικά η δρ Εύη Κορακάκη, υπεύθυνη δασικού προγράμματος του WWF Ελλάς.

Και ενώ χαλαρώνει το νομικό πλαίσιο προστασίας των δασών, η αρχή που τα επιβλέπει και τα διαχειρίζεται, η Δασική Υπηρεσία, παραμένει υποστελεχωμένη, με τρομακτικές και χρόνιες διοικητικές και νομικές αγκυλώσεις, χωρίς τους απαραίτητους πόρους για την ουσιαστική λειτουργία της, με ανύπαρκτη πολιτική δασικής διαχείρισης. Μία σοβαρή πολιτική αειφορικής δασικής διαχείρισης θα προσέδιδε τους απαραίτητους πόρους στην Υπηρεσία για να λειτουργεί αξιοπρεπώς.

Παράλληλα, οι προστατευόμενες περιοχές του κοινοτικού δικτύου Natura 2000, δηλαδή των περιοχών που φιλοξενούν τα πλέον μοναδικά, ευαίσθητα και πολύτιμα στοιχεία του φυσικού μας πλούτου, δεν προστατεύονται επαρκώς. Το 30% αυτών των περιοχών, εποπτεύεται από τους φορείς διαχείρισης, οι οποίοι δεν έχουν υποστηριχθεί ουσιαστικά από την Πολιτεία με αποτέλεσμα να υπολειτουργούν, ενώ το υπόλοιπο 70%, παραμένει ορφανό από κάθε ουσιαστική προστασία και διαχείριση.

Τα μόνα θετικά δείγματα γραφής έχουν δοθεί μέσα από τον νέο νόμο (Ν.4249/2014, ΦΕΚ 73 Α’/24-03-2014) για την «Αναδιοργάνωση της Ελληνικής Αστυνομίας, του Πυροσβεστικού Σώματος και της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας, αναβάθμιση Υπηρεσιών του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη και ρύθμιση λοιπών θεμάτων αρμοδιότητας Υπουργείου Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη και άλλες διατάξεις».

Παρότι ο νόμος εμφανίζει κάποιες ελλείψεις στην ολοκληρωμένη αντιμετώπιση των θεμάτων δασοπροστασίας, ορίζει ένα πιο σαφές πλαίσιο συντονισμού μεταξύ του Πυροσβεστικού Σώματος και της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας, και αξιοποίησης των εθελοντών δασοπροστασίας/δασοπυρόσβεσης.

«Η πολιτική πυροπροστασίας στη χώρα έχει αποκτήσει πλέον αντιφατικά στοιχεία. Από τη μια απουσιάζει η πολιτική βούληση έτσι ώστε να ολοκληρωθούν τα απολύτως απαραίτητα και αυτονόητα εργαλεία, όπως είναι οι δασικοί χάρτες και το δασολόγιο, για την ανάδειξη, την προστασία και τη μελλοντική διαχείριση του φυσικού κεφαλαίου της Ελλάδας, ενώ ταυτόχρονα βλέπουμε νομοσχέδια που υποβαθμίζουν τον φυσικό μας πλούτο και ουσιαστικά παρέχουν κίνητρο για τις δασικές πυρκαγιές.

Από την άλλη έχει ανοίξει διάλογος για τη λειτουργική αναδιοργάνωση των δασικών υπηρεσιών αλλά και για την οργάνωση του συστήματος προστατευόμενων περιοχών που περιμένουμε να καταλήξει σε προτάσεις που θα βελτιώνουν το σύστημα διακυβέρνησης για το φυσικό περιβάλλον, αλλά θα περιλαμβάνουν και τη συντονισμένη δράση απέναντι στις δασικές πυρκαγιές», συμπληρώνει η δρ Εύη Κορακάκη, υπεύθυνη δασικού προγράμματος του WWF Ελλάς.

Διαβάστε επίσης:

Κάτω τα χέρια από τις ακτές μας!

Μην καταστρέψετε τις ακτές σας όπως η Ισπανία!