Τη δολοφονία ενός ακόμα αδέσποτου σκύλου που κάποιος πυροβόλησε και σκότωσε χρησιμοποιώντας κυνηγετικό όπλο έκανε γνωστή μέσω facebook ο Φιλοζωικός Σύλλογος Δήμου Μώλου - Αγ. Κωνσταντίνου «Φίλοι Καρδιάς» στις 7 Φεβρουαρίου.
Ο φιλοζωικός φορέας στην ανάρτηση του είχε γράψει δύο λόγια γι’ αυτό το πλάσμα: «Το σκυλί της φωτογραφίας ήταν ο " Κεφάλας" μας ο οποιος φροντιζόταν από εθελοντές και μάλιστα είχε βρεθεί και άνθρωπος να τον υιοθετήσει. Ένα μεγαλόσωμο ρωμαλέο ποιμενικό το οποίο εγκαταλείφθηκε πριν 4.5 χρόνια και περίμενε στο ίδιο σημείο στην άκρη του δρόμου στην περιοχή του Λεβέντη στον Αγ.Κωνσταντίνο .
Ο Κεφάλας βρέθηκε νεκρός από κάποιον ανίκανο άξεστο και επικίνδυνο ανθρωποειδές με κυνηγετική καραμπίνα .
Ο φιλοζωικός σύλλογος κατέθεσε μήνυση και ακολούθησε όλες τις νόμιμες διαδικασίες.
Το κείμενο γράφτηκε για την μνήμη του Κεφάλα που του αφαίρεσαν την ζωή με καραμπίνα, από την εθελόντρια που τον φρόντιζε :
14/2/2025
-Καλημέρα σε όλους σας,
με την ευκαιρία της ημέρας, θα ήθελα να σας παρακαλέσω να δημοσιεύσετε την ιστορία
του φίλου μας.
Σας ευχαριστώ πολύ
Ένας ερωτευμένος άγγελος, ο Κεφάλας.
Ο Κεφάλας εδώ και λίγες μέρες, ζει στη γειτονιά τον αγγέλων.
Κάποιος αποφάσισε να του στερήσει τη ζωή, χρησιμοποιώντας το όπλο του.
Ήταν ένας υπέροχος σκύλος, δεν έχω δει στη ζωή μου πιο πιστό κι ερωτευμένο σκύλο.
Ο Κεφάλας ήταν αδέσποτος, είχε γνωρίσει την Ρέα, μια σκυλίτσα δεσποζόμενη, την οποία είχε αγαπήσει πολύ και είχε αποφασίσει να μείνει κοντά της.
Η Ρέα , το έσκαγε απο τον κήπο της καθημερινά κι έβγαινε στο λιβαδακι της φωτογραφίας, να τον συναντήσει.
Οταν δεν κατάφερνε να το σκάσει, ο Κεφάλας είχε αυτό το θλιμμένο βλέμμα της φωτογραφίας.
Δεν μπορούσε να ζησει μακριά της.
Προστάτευε την Ρέα. Όταν εκείνη δεν είχε φαγητό, μοιραζόταν το φαγητό του μαζί της.
Έτρωγαν κι έπιναν στην ίδια γωνιά. Την άφηνε να φάει το φαγητό του και να πιει το νερό του, ακόμα κι αν ο ίδιος είχε μέρες να φάει και η κοιλιά του είχε γίνει ένα με την πλάτη του.
Οταν ο κυριος Σπύρος αποφάσισε να πάρει τον Κεφάλα στο κτήμα του, ο Κεφάλας δεν έτρωγε για μέρες, μέχρι που κατάφερε να το σκάσει και να επιστρέψει στην Ρέα.
Η Ρέα ήταν δίπλα του, έως την τελευταία στιγμή, πηγαίνει καθημερινά στο σημείο που έζησε με τον Κεφάλα κι εγώ όταν την κοιτώ δακρύζω γιατί μου δείχνει πόσο πονά.
Αντίο αγαπημένε μας φίλε. Δεν θα σε ξεχάσει κάνεις μας ποτέ, για το ήθος σου, την ευγένεια σου, τον τρόπο που μας έδειχνες την αγάπη σου, το παράδειγμα ζωής που μας έδωσες με την ζωή σου δίπλα στη Ρέα.
Καλο ταξίδι, θα φροντίζουμε την Ρέα, μην ανησυχείς.».
Βοηθήστε μας να συνεχίσουμε να σας ενημερώνουμε για όσα συμβαίνουν στα ζώα στην Ελλάδα ενισχύοντας το www.zoosos.gr
