Αλεπούδες δολοφονούνται στοχευμένα με δικαιολογία τη λύσσα από όλες τις κυβερνήσεις

Του Κώστα Αλεξίου*

Στα τέλη του 2014 η αποτυχία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας ξεκινούσε τη μίνι προεκλογική περίοδο των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου και η επερχόμενη νίκη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. είχε κάνει τους καταχραστές των ζώων να κάθονται σε αναμμένα κάρβουνα. Εκείνη την εποχή ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. είχε μια λαλίστατη ομάδα για τα δικαιώματα των ζώων, η οποία μιλούσε ευθέως υπέρ καταργητιστικών θέσεων, ενώ είχε και συνιστώσες όπως το Δίκτυο Ριζοσπαστικής Οικολογίας, το οποίο σε ανακοινώσεις του έθετε το ζήτημα των ζώων μέσα σε ένα πολιτικό πλαίσιο. Με λίγα λόγια, οι ανησυχίες των εχθρών των ζώων είχαν κάποια βάση.

Από την άλλη μεριά, αν και όλοι γνωρίζαμε ότι οι αντιδράσεις τους ήταν τουλάχιστον υπερβολικές («θέλουν να απαγορέφσουν το κινίγι!!1!»), η αλήθεια είναι ότι και οι πλέον επιφυλακτικοί και απαισιόδοξοι (ο γράφων είναι ένας από αυτούς) περίμεναν τουλάχιστον κάποια στοιχειώδη διαφοροποίηση από τις πολιτικές των προηγούμενων ετών απέναντι στα ζώα, έστω για λόγους σημειολογικούς.

Στο ενδιάμεσο ο Τσίπρας - αποδεδειγμένα πλέον ένας από τους ικανότερους πολιτικούς ηγέτες που είχε ποτέ η χώρα - στις προεκλογικές του περιοδείες και ομιλίες επέλεξε έξυπνα να τοποθετηθεί επί των συγκεκριμένων θεμάτων διά της σιωπής του (με αποκορύφωμα ίσως την επίσκεψή του στη Δυτική Μακεδονία, όπου λόγω γούνας υπήρχε μια διάχυτη ανησυχία για τις επερχόμενες «αριστερές» πολιτικές) και άφησε άλλους (π.χ. τον Διαμαντόπουλο) να αναλώνονται σε εσωτερικούς και εξωτερικούς διαπληκτισμούς. Το τι είπε βέβαια ο Τσίπρας στους εκμεταλλευτές των ζώων κατ' ιδίαν μόνο ο ίδιος το γνωρίζει αλλά εκ των υστέρων όλοι μπορούμε να το φανταστούμε.

Μετά τη μονοπώληση της οικονομίας στην ατζέντα του α' εξαμήνου του 2015, την προκήρυξη εκλογών και όλα τα γνωστά, τον Αύγουστο ήρθε η ώρα της ρυθμιστικής κυνηγιού και το πρώτο ουσιαστικό crash test για τον ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με τα ζώα. Ήταν η ώρα που ο «οικολόγος» υπουργός Γιάννης Τσιρώνης αυτονομήθηκε από την επικριτική στάση του κόμματός του απέναντι στο κυνήγι και δεν έκανε καμία επέμβαση στη νέα ρυθμιστική (όπως δεν έκανε και στις επόμενες).

Μετέπειτα έγινε ένας χαρακτηριστικά διαπλεκόμενος πολιτικός, φίλος των κυνηγών και του Αττικού Πάρκου, αποκλείοντας (όχι και τόσο) διακριτικά από τις επιτροπές όσους ενίσταντο στις μισοθηρικές πολιτικές του και διοργανώνοντας δημόσιες «διαβουλεύσεις» για αποφάσεις προαποφασισμένες. Αυτή η συμπεριφορά του Τσιρώνη (αλλά και του Δημαρά) οδήγησε στη διάσπαση του κόμματος των ΟΠ το 2017, αφήνοντας ουσιαστικά στο κόμμα τους εξουσιολάγνους που είχαν βολευτεί από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Όλα αυτά τα αναφέρω με αφορμή τη νέα εγκύκλιο που έβγαλε το Υπουργείο ΑΑΤ πριν από δύο βδομάδες και με την οποία ζητάει και φέτος τη δολοφονία 362 αλεπούδων στο πλαίσιο της «αντιλυσσικής εκστρατείας» του.

Η λύσσα, με μια μικρή παρένθεση κάποιων κρουσμάτων μεταξύ 2012 και 2014, στην Ελλάδα έχει εξαφανιστεί από το 1987, ενώ εδώ και σχεδόν μισό αιώνα δεν έχει νοσήσει κανένας άνθρωπος. Για κάθε δολοφονημένο ζώο οι κυνηγοί θα ανταμειφθούν με 50 ευρώ (το 2015 λάμβαναν μόλις 13€, μετέπειτα η κυβέρνηση αποφάσισε ότι μια ζωή κοστίζει περισσότερο).

Για την ιστορία, η περίοδος αναπαραγωγής των αλεπούδων ξεκινάει τον Γενάρη και τελειώνει τον Μάρτιο, και έπειτα από 50 μέρες γεννάνε 4-5 μωρά. Τα μωρά τις πρώτες βδομάδες είναι τυφλά και βγαίνουν από τη φωλιά τους αφού κλείσουν τους δύο μήνες ζωής. Μέχρι τότε οι μητέρες τους αναζητούν τροφή και κατά τη διάρκεια της μέρας, και είναι πιο ευάλωτες και πιο εκτεθειμένες από ποτέ.

*Ο Κώστας Αλεξίου είναι μεταφραστής και συντονιστής των Εκδόσεων Κυαναυγή.

Διαβάστε επίσης:

Συνεχίζεται η νόμιμη δολοφονία αλεπούδων από κυνηγούς με αμοιβή κατ’ εντολή ΥΠ.Α.Α.Τ. εξαιτίας ανυπαρξίας της λύσσας

Νόμιμη η δολοφονία 362 αλεπούδων από κυνηγούς επ’ αμοιβή με δικαιολογία τη λύσσα

ΥΠ.Α.Α.Τ.: Κανένα κρούσμα λύσσας σε αλεπούδες από τον Μάιο του 2014

ΑΝΙΜΑ: Σωστή πληροφόρηση και όχι πανικός εις βάρος των ζώων εξαιτίας της λύσσας