Κραυγή απόγνωσης! Μια φιλόζωη ζητά τη βοήθεια μας για την επιβίωση 75 ζώων!

Νεότερη ενημέρωση: Η Φωτεινή Κυζούλη απεβίωσε τον Μάιο του 2016

Η Φωτεινή (Φάνη) Κυζούλη δημοσίευσε στη σελίδα της στο facebook το κείμενο που ακολουθεί. Στην κυριολεξία πρόκειται για μια κραυγή απόγνωσης - την οποία δημοσιεύσαμε αρχικά στις 3/9/2011 - από μια φιλόζωη που έμεινε χωρίς εισόδημα και παρ’ όλα αυτά πρέπει να φροντίσει για την επιβίωση 75 σκυλιών και γατιών που έχει στο άσυλο ζώων που δημιούργησε στην Οινόη Αττικής.

Ναι οι καιροί είναι πονηροί και παρόμοια μηνύματα (που αφορούν παιδιά, σκυλιά ή ό,τι μπορείτε να φανταστείτε) διακινούνται στο διαδίκτυο εξαπατώντας ευαίσθητους ανθρώπους, που θέλουν να συνεισφέρουν. Αν θέλετε να βοηθήσετε την κα Κυζούλη, αγοράστε τροφές, φάρμακα, ή όποιο άλλο είδος χρειάζεται το άσυλο με τα ζωάκια. Έτσι θα είστε βέβαιοι ότι τα χρήματα σας έπιασαν τόπο!

Το δημόσιο ξεμπρόστιασμα που κάνει η ίδια για τον εαυτό της και την κατάσταση της μας κάνει να πιστεύουμε ότι τα όσα καταθέτει είναι πέρα για πέρα αληθινά! To www.zoosos.gr δημοσιεύει το κείμενο της αυτούσιο, προσπαθώντας έτσι να βοηθήσει τον αγώνα που κάνει η κα Κυζούλη για το καλό των ζώων! Επικοινωνήστε μαζί της στο τηλέφωνο: 6972437439 ή στο email: foteini.kyzouli@rocketmail.com. .. 

Κραυγή Απόγνωσης

«Έχω αγγίξει την έσχατη απόγνωση.  Το μόνο που με κρατάει όρθια είναι το ισχυρότατο αίσθημα ευθύνης απέναντι στα 75 ζωάκια που βρίσκονται υπό την προστασία μου, καθώς και η υποχρέωση που αισθάνομαι πως πρέπει κάποτε, υπό ευνοϊκότερες συνθήκες, να ανταμείψω τον εθελοντή φιλόζωο, που μένει τόσο καιρό στο κτήμα και τα φροντίζει σε καθημερινή βάση.   Και δεν φτάνουν οι απαραίτητες προμήθειες για τα ζωάκια και τον Πέτρο, χρειάζεται και βενζίνη αφού τα αυτοκίνητα δεν λειτουργούν με νερό, ούτε με αέρα, ούτε με ούρα.

Ζήτησα την βοήθεια φιλόζωων, υπάρχουν πράγματι τόσο πολλοί φιλόζωοι που σπαράζει η καρδιά τους, όπως άλλωστε και η δική μου καρδιά, σε κάθε μεμονωμένη περίπτωση ζώου που κινδυνεύει, στην περίπτωση όμως που 75 ζώα βρίσκονται  ταυτόχρονα σε κίνδυνο, τι γίνεται;

Προσωπικά, δεν είχα άλλη επιλογή από το να διαθέσω κάθε σεντ από την τσέπη μου για την επιβίωση των ζώων, μετά την διακοπή του εισοδήματός μου το Μάρτιο.  Αυτό όμως σημαίνει ότι δεν πλήρωσα την προσωπική μου ασφάλεια ζωής, την οποία έχασα μετά από σχεδόν τριάντα χρόνια συνεπών καταβολών και αυτή τη στιγμή είμαι τελείως ανασφάλιστη.

Όπως επίσης δεν πλήρωσα την ασφάλεια του αυτοκινήτου μου,  η οποία εξέπνευσε το Μάιο.  Πρόσφατα, σε ένα τυχαίο έλεγχο της  Τροχαίας, πήρα 500 ευρώ πρόστιμο, τα οποία ευτυχώς δεν είναι άμεσα απαιτητά γιατί θα πάνε στην εφορία.

Αν ήταν άμεσα απαιτητά, θα πήγαινα φυλακή αφού δεν έχω καθόλου χρήματα.  Και 75 ζώα θα λιμοκτονούσαν.  Όπως θα λιμοκτονήσουν αν δεν θελήσουν κάποιοι φιλόζωοι να παραιτηθούν από ένα φλιτζάνι καφέ  την εβδομάδα και να προσφέρουν το αντίτιμο στα συγκεκριμένα 75 ζωάκια που βρίσκονται υπό την προστασία μου και λόγω του τεράστιου οικονομικού προβλήματος που αντιμετωπίζω, δεν καταφέρνω να τους εξασφαλίσω τα απαραίτητα, όχι για την ευζωία τους, αλλά ούτε καν για την επιβίωσή τους.

Ήδη έχουν υπάρξει άτομα, τα οποία με τίμησαν με την εμπιστοσύνη τους, προσφέροντας με διακριτικότητα διάφορα ποσά, τα οποία φυσικά αναλώθηκαν αμέσως, όχι μόνον σε τροφές, βενζίνη και ντήζελ για την απαραίτητη γεννήτρια στο κτήμα, αλλά επίσης για σημαντικές ποσότητες φαρμάκων VIBRAMYCIN, ZYLAPOUR, ZYLORIC, AUGMENTIN, PREZZOLON και ΒΕΤRIMIN, όπως και για αντιπαρασιτικές σκόνες και σπρέυ BOLFO, για SEBACIL και για μεγάλες αμπούλες  FRONTLINE, τις οποίες στη συνέχεια εφαρμόζω «μοιρασμένες» σε μεγαλύτερο αριθμό γατιών και μικρόσωμων σκυλιών.

Ξετινάζοντας στην κυριολεξία τους τραπεζικούς λογαριασμούς μου, κάποιες πάγιες εντολές στάθηκε αδύνατο να καλυφθούν. Με αποτέλεσμα να συγκεντρωθεί οφειλή περίπου 600 ευρώ προς ΔΕΗ, το οποίο κατόρθωσα και ρύθμισα σε τρεις μηνιαίες δόσεις των 193 ευρώ. Η πρώτη ήταν τον προηγούμενο μήνα, αλλά η προτεραιότητα στην ανάγκη επιβίωσης των ζώων, δεν μου επέτρεψε να βάλω στην άκρη για τη ΔΕΗ ούτε ένα σεντ.

Ο πρώην σύζυγός μου, μέσω του γιου μας, είχε την καλοσύνη να μου δανείσει ώστε να αντιμετωπίσω την πρώτη δόση.  Τα χρήματα που δάνεισε σ’ εμένα, θα τα έδινε στο γιο μας, τσοντάροντας για τις διακοπές του.  Το αγόρι μου, θεώρησε απόλυτη προτεραιότητα να μη μείνει η μάνα του χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα και όχι να πάει διακοπές φέτος…   Να έχουν την ευχή μου και οι δυο τους!

Η δεύτερη δόση, άλλα 193 ευρώ, είναι πληρωτέα στις 31.08.2011.  Δεν έχω χρήματα, όχι για τη ΔΕΗ, αλλά ούτε για την εβδομαδιαία προμήθεια των ζώων.  Την 1η Σεπτεμβρίου θα μου κόψουν το ρεύμα στη Ραφήνα, όπου έχω μαζί μου 10 σκυλιά, που χρειάζονταν ειδική φροντίδα και γι αυτό το λόγο τα πήρα από το κτήμα, καθώς και 8 γάτες, από τις οποίες 3 θηλυκές και ένα αρσενικό, δεν κατάφερα λόγω της δεινής οικονομικής μου κατάστασης να στειρώσω για να τα επιστρέψω στο κτήμα, στο ηλιόλουστο γατοστάσιο.

Άμα χάσω το ηλεκτρικό ρεύμα, αχρηστεύεται ο καταψύκτης μου και επίσης χάνεται η δυνατότης μου να επικοινωνώ μαζί σας και να προσδοκώ κάποια βοήθεια, αφού και οι Η/Υ λειτουργούν με  ηλεκτρικό ρεύμα.

Οι πάμπολλοι συγγενείς μου στην Ελλάδα; Μάλιστα!  Για να μην υπάρξει περίπτωση να «διαμαρτυρηθεί» οποιοσδήποτε συγγενής, ότι "δεν ενημερώθηκε" ώστε "να βοηθήσει", πριν αρχίσω να ζητάω υποστήριξη από αγνώστους για τα 75 ζωάκια, έκρινα σωστό και σκόπιμο να απευθυνθώ προς όλους τους οικονομικά ανεξάρτητους συγγενείς μου, ακόμη και στ’ ανήψια μου.

Τελικά προέκυψε ότι ο πιο αγαπημένος μου εξάδελφος, ο οποίος λόγω οικονομικής ευρωστίας και μεγαλύτερης ηλικίας επηρεάζει όλα τα μέλη της ευρύτερης οικογένειας,  κυκλοφόρησε προς όλους τους συγγενείς μας την φήμη πως δήθεν "ξεκοκάλισα" την πατρική μου περιουσία, δημιουργώντας για το άτομό μου μία αρνητική εντύπωση.

Τώρα, τι είδους απωθημένα μπορεί να κουβαλούσε αυτός ο άνθρωπος στην ψυχή του, απέναντι σ’ εμένα προσωπικά ή ακόμη και προς τον αυτοδημιούργητο μακαρίτη θείο του και πατέρα μου, πραγματικά δεν μπορώ να το γνωρίζω. ΑΒΥΣΣΟΣ, η ψυχή του ανθρώπου!

Ήταν μάλιστα τόσο έντονη η αρνητική επιρροή που άσκησε σε βάρος μου ο αγαπημένος μου εξάδελφος, που από τα κοινά μας ανίψια, που όπως καλά γνωρίζω,  έχουν διδαχθεί καλούς τρόπους, κανένα δεν μου έστειλε  ούτε καν ένα μήνυμα εμψύχωσης.  Ο νοών, νοήτω…   Με την φωτεινή εξαίρεση της αγαπημένης μου πρωτοξαδέλφης Χαρούλας, που δεν δίστασε ούτε στιγμή να μου στείλει σημαντική οικονομική βοήθεια για να αποφύγω κατάσχεση ακινήτου.

Αναμφίβολα πρέπει να θεωρούμαι "μαύρο πρόβατο" μεταξύ των απογόνων του Καρπάθιου παππού μου, Μιχ. Κυζούλη,  αφού επέλεξα για τον εαυτό μου λιτότατο τρόπο ζωής, ώστε να εξοικονομώ χρήματα για την ανακούφιση ταλαιπωρημένων πλασμάτων, και όχι μόνον ζώων.

Προφανώς "χαλάω τη συνταγή", αφού εγώ, κόρη γιατρού,  με τα καλά μου τα σχολεία, δεν ντύνομαι "στην τρίχα", παρά φοράω παληά, ακόμη και μεταχειρισμένα ρούχα, δεν πηγαίνω διακοπές το καλοκαίρι, ούτε καν στη γενέτειρά μου  και όταν μένω στο κτήμα, ζω πρωτόγονα, σχεδόν σαν τον Ροβινσώνα Κρούσο!

Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι σπίτι μου στη Ραφήνα με 6 ευρώ στην τσέπη.  Δεν κατόρθωσα να ενημερώσω αρκετό κόσμο για την επείγουσα ανάγκη των 75 ζώων, με αποτέλεσμα να μην μπορέσω να συγκεντρώσω καθόλου χρήματα. Ακόμη και ο Κύριος είπε: «Ζητήσετε, ίνα λάβετε!».  Όταν ο κόσμος δεν γνωρίζει, πώς να βοηθήσει;

Δύο ολόκληρες ημέρες που θα μοίραζα τουλάχιστον 200 πληροφοριακά έντυπα (μισά Α4) σε φιλόζωους στον δρόμο και θα επικοινωνούσα τουλάχιστον με 20 άτομα στο διαδίκτυο, ασχολήθηκα κατά προτεραιότητα για να βρω στην Αθήνα απαραίτητο εξάρτημα για το μηχανάκι που χρησιμοποιεί να πηγαινοέρχεται από το κτήμα στο χωριό (6 χλμ. με ανηφόρες) το φιλόζωο παλληκάρι που φροντίζει τα εκεί ζωάκια.

Ο κρεοπώλης μου, ο οποίος με εμπιστεύεται και αρκετές φορές μου έχει δώσει  πλατάρια  με πίστωση, μου έχει φυλάξει 20 κιλά πλατάρια, που τσίμα-τσίμα φτάνουν για δύο ημέρες.  Αν τα στείλω ασυνόδευτα με το λεωφορείο της γραμμής, μαζί με κάποια άλλα πράγματα για τον άνθρωπο στο κτήμα και δώσω και τα 6 ευρώ, μετά δεν θα έχω  ούτε σεντ αν χρειασθεί να κάνω μιαν επείγουσα κλήση από καρτοτηλέφωνο!  Διαθέτω όμως  μηνιαία κάρτα Αυγούστου για όλα τα μέσα. Βρήκα λοιπόν τη «λύση» μόνον που είναι χρονοβόρα και επίπονη.

Με βαλιτσάκι με ρόδες και με σακίδιο στην πλάτη, θα αφήσω το αυτοκίνητό μου στο Πικέρμι.  Θα πάρω το 314 και θα φτάσω Δουκ. Πλακεντίας. Από εκεί με το ΜΕΤΡΟ θα πάω Μοναστηράκι και θα περπατήσω ως την Βαρβάκειο Αγορά, για να πάρω τα βερεσέδικα πλατάρια για τα ζωάκια και ότι άλλο μπορώ μέχρι 1-2 ευρώ.

Θα πάω Ομόνοια και θα πάρω τον ηλεκτρικό μέχρι την πλατ. Βικτωρίας για να πάω στο πατρικό μου, όπου από χθες άφησα κάποια πράγματα για τον άνθρωπο στο κτήμα.  Ξανά πίσω στην Πλατ. Βικτωρίας, από εκεί στην Ομόνοια, θα περπατήσω ως την Πλατ. Κουμουνδούρου, όπου θα πάρω λεωφορείο που κάνει τέρμα Παλαιοκούνδουρα και εκεί θα περιμένω το διερχόμενο ΚΤΕΛ, το οποίο με κόστος μόνον 1,50 ευρώ, θα με πάει στον τελικό προορισμό μου, όπου θα ξεφορτώσω τα πράγματα και σκοπεύω να στηθώ αμέσως στην απέναντι στάση για την αντίθετη διαδρομή, ώστε να προλάβω να επικοινωνήσω μέσω διαδικτύου, ή ακόμη και να μοιράσω κάποια έντυπα σε φιλόζωους.

Ασφαλώς, αυτό το εγχείρημα  δεν αποτελεί το συνηθισμένο πρόγραμμα ανεφοδιασμού, όταν όμως έχω χρήματα για να πάρω ολοκληρωμένες προμήθειες, είναι και πάλι μεγάλης διάρκειας η ταλαιπωρία, που όποτε πήρα κάποιον γνωστό μαζί μου, λόγω των πολλών ενδιάμεσων στάσεων, για βενζίνη, για ντήζελ, για γκάζι, για… για… για…,  την ώρα που φτάναμε στο κτήμα, είχε ήδη εδραιωμένη απόφαση να μην με ξαναακολουθήσει !!!

Με όσα έχουν συμβεί και αντιμετωπίζω από τα τέλη Μαρτίου, είναι πραγματικότητα ότι βρίσκομαι ανάμεσα σε «συμπληγάδες».  Δεν είμαι παιδάκι, σε ένα χρόνο ολοκληρώνω την 6η δεκαετία της ζωής μου.  Βρίσκομαι σε απόλυτη απόγνωση και η  φυσική μου αντοχή  αρχίζει να με εγκαταλείπει.  Σχεδόν όλη μέρα περνοδιαβαίνω στην Αθήνα και μοιράζω "έκκληση βοηθείας για 75 ζωάκια" με πλήρη στοιχεία που μπορούν να εξακριβωθούν, σε φιλόζωους στο δρόμο, στο λεωφορείο, στο τραίνο, ακόμη και σε ανοιχτές καφετέριες. Τους το δίνω με την παράκληση να το  διαβάσουν προσεκτικά στο σπίτι τους, χωρίς να το πετάξουν στο δρόμο, λόγω του ότι περιέχει προσωπικά στοιχεία.

Επιστρέφω κατάκοπη στη Ραφήνα, έχοντας  αλλάξει τρία ΜΜΜ μέχρι το Πικέρμι, όπου αφήνω το ταλαίπωρο Berlingo μου.  Για να περιποιηθώ τα 18 ζωάκια (φαγητό, φάρμακα, άμμος γάτας σε τρεις χώρους) και (αν αντέχω) για να φτιάξω μια σαλάτα για τον εαυτό μου, η ώρα πάει τουλάχιστον 03:30. Κάθομαι στο PC και προσπαθώ να επικοινωνήσω, αλλά κάπου στην πορεία κλείνουν τα μάτια μου και γύρω στις 06:00 ξυπνάω και ξαπλώνω στο κρεββάτι μου για να σηκωθώ γύρω στις 08:00, να δώσω φάρμακα και να ξεκινήσει άλλη μια ημέρα ανυπέρμετρης αγωνίας.

Η πιο εύκολη λύση θα ήταν να την κάνω "μπαμ και αντίο". Μήπως έτσι συγκινούνταν περισσότεροι φιλόζωοι και αποφάσιζαν να βοηθήσουν τα 75 ζωάκια, για τα οποία αγωνίζομαι τόσο καιρό, ξεπερνώντας τις δυνάμεις μου και τον εαυτό μου;

Προσωπικά, υπήρξα πάντα στοργικό άτομο και δεν περιόριζα την υποστήριξή μου στα ζώα, αλλά και σε αυτούς που μοχθούν για ζώα που αλλοιώς δεν θα επιβίωναν.  Θεωρώ πως κάθε άνθρωπος που πραγματικά υποστηρίζει ζώα, θα έπρεπε να θεωρείται από την φιλοζωική κοινότητα, αν όχι πολύτιμος, έστω χρήσιμος. Και αν βρεθεί  στην ανάγκη, να του παρέχει στήριξη το σύνολο της φιλοζωικής κοινότητας, ώστε να μπορεί να συνεχίζει τη φιλοζωική του δραστηριότητα. Δυστυχώς όμως δεν σκεφτόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο…

Ίσως για τελευταία φορά σας παρακαλώ να χαλαλίσετε ένα καφέ και να συνεισφέρετε επειγόντως το αντίτιμο για τα 75 ζωάκια που κινδυνεύουν άμεσα, ταυτόχρονα όμως να νοιώσετε εξ ίσου στοργικά απέναντί μου, ώστε να μη βρεθώ χωρίς ηλεκτρικό την 1η Σεπτεμβρίου.  Γιατί το αξεπέραστο πρόβλημα που θα προκύψει για τα 18 στη Ραφήνα, θα έχει ολέθριο αντίκτυπο και για τα υπόλοιπα 57, στο κτήμα.

Χθες, τρέχοντας, ή μου έπεσε κάπου το κινητό μου και το έχασα, ή το ξέχασα στο πατρικό μου (το εύχομαι!).   Έτσι, μέχρι να βρω το κινητό μου, δεν θα απαντάει το 6943159955.  Και για να απαντήσω στο σταθερό, 2294023335, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να έχω επιστρέψει μετά από όλη αυτή την εκστρατεία, στη Ραφήνα.  Αν  δ ε ν  υπάρχει ανταπόκριση λεωφορείων απόψε, τότε θα επιστρέψω αύριο το πρωί.

Όσα σας έγραψα εδώ, τα έγραψα με το χέρι στην καρδιά. Εσείς, φιλόζωοι φίλοι, θα βάλετε το χέρι στη δική σας καρδιά και στη συνέχεια θα προσφέρετε, αυτή την τόσο κρίσιμη ώρα για τα 75 αγαπημένα μου πλάσματα και για εμένα την ίδια, το αντίτιμο ενός καφέ στη φθηνότερη καφετέρια;

Σας προσκαλώ να το πράξετε, ώστε να καταφέρω να συνεχίσω τον αγώνα και όχι αποκλειστικά και μόνον για τα ζωάκια. Οποιαδήποτε προσφορά, όσο κι αν σας φαίνετε μικρή, είναι πολύτιμη.

Προσφέρετε μέσω της ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ, στο λογαριασμό 677/293000-52 (ΙΒΑΝ GR 200 110 677 00000 677 SWIFT ETHNGRAA) της Μη κερδοσκοπικής αστικής εταιρείας "ΣΕΒΑΣΜΟΣ στα ΖΩΑ"  (Αριθ. Πρωτοδικείου 7623/2003), της οποίας είμαι διαχειρίστρια και εκ των ιδρυτικών μελών.

Ευχαριστώ για την προσοχή σας.

(Ζωο)φιλικά,

Φωτεινή (Φάνη) Κυζούλη».

Διαβάστε επίσης:

Έκκληση βοήθειας: Μια τριτοκοσμική ιστορία τρέλας στην Αττική - «μάθημα» για φιλόζωους...

ΣΙΓΟΥΡΑ δεν κάθεται με «σταυρωμένα» χέρια...