Ο Αδέσποτος των Γιαννιτσών στη γωνιά του μαζί με μια μεγάλη συγγραφέα (βίντεο)

Τα εγκαίνια στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Γιαννιτσών

Στις 20 Μαρτίου το αεροπλάνο από την Αθήνα έφτασε στη Θεσσαλονίκη με καθυστέρηση. Και από εκεί ένα αυτοκίνητο  μετέφερε τη συγγραφέα παιδικής λογοτεχνίας Αγγελική Βαρελλά  στην Πέλλα και στα Γιαννιτσά για να κάτσει μαζί με τον χάρτινο ήρωα τον Αδέσποτο στη Δημοτική Βιβλιοθήκη της πόλης και να υποδεχτεί τα παιδιά.

Στα 83 της χρόνια η Αγγελική Βαρελλά συνεχίζει να ταξιδεύει σ’ όλη την Ελλάδα και να σκορπίζει στο πέρασμά της ελπίδα. Έτσι βρέθηκε στα Γιαννιτσά, αφού την κάλεσε για να μιλήσει στα παιδιά η γραμματέας του Συλλόγου Ζωόφιλων Γιαννιτσών, Κική Δημητριάδου, η οποία είναι και η δημιουργός  των ιστοριών του χάρτινου Αδέσποτου, του σκυλάκου που σκιτσογράφησε ο Βαγγέλης Παπαβασιλείου.

Γιατί, τι είναι ελπίδα, αν όχι η επικοινωνία με τα παιδιά;

Ανάμεσα στα πολλά βιβλία της Αγγελικής Βαρελλά είναι και το περίφημο «Φιλενάδα φουντουκιά μου», που μεταφέρει ένα ξεχωριστό για το ηχηρό μήνυμα σεβασμού προς το περιβάλλον.

Στην ανάμνηση της φουντουκιάς του βιβλίου και ό,τι αυτό συνεπάγεται σε συμβολισμούς, μία φουντουκιά φυτεύτηκε από τη συγγραφέα κι έξω από τη Βιβλιοθήκη της πόλης των Γιαννιτσών.

Ο χάρτινος ήρωας ο Αδέσποτος, που πρωταγωνιστεί στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα του Συλλόγου Ζωόφιλων της πόλης, προσκάλεσε τη συγγραφέα για να εγκαινιάσει τη γωνιά, την οποία του παραχώρησε ο Δήμος Πέλλας στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Γιαννιτσών.

Η κα Δημητριάδου εξηγεί: «Στη συγκίνηση όσων δούλεψαν για την ιδέα αυτή, προστέθηκε και αυτή, από την δουλειά που παρουσίασαν οι τρίτες τάξεις του 1ου Δημοτικού Σχολείου της πόλης. Είναι κοινό μυστικό πως όταν καταθέτεις ψυχή στη δουλειά σου, αυτό φωνάζει, κραυγάζει για την ακρίβεια και συγκινεί.

Ο Αδέσποτος λοιπόν ευτύχησε να έχει φίλους συγγραφείς που ταξιδεύουν ρισκάροντας και την υγεία τους για να μην ακυρωθεί μία εκδήλωση καρδιάς. Ευτύχησε να έχει και δάσκαλους που στηρίζουν την προσπάθειά του με το ταλέντο και την αγάπη τους.

Θα μπορούσαν να γραφτούν κι άλλα πολλά για το απόγευμα εκείνο, αλλά εκτιμούμε πως αντιγράφοντας τους στίχους του τραγουδιού που γράφηκαν από την Δέσποινα Χατζηασλανίδου και τραγουδήθηκε από τα τους μαθητές, που προαναφέρθηκαν, υπερκαλύπτεται η ιδεολογία της προσπάθειας που ονομάζεται "Aδέσποτος". Μ’ άλλα λόγια, η ανάγκη να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι…».

Πίσω απ΄ το ποτάμι που τρέχει

της Δέσποινας Χατζηασλανίδου

«Πίσω απ’ το ποτάμι που τρέχει είναι μια πηγή,

Πίσω απ’ τον σκυφτό μου πατέρα, η απόγνωση,

Πίσω απ’ τα παιδιά τα χαμένα είναι η οργή,

Πίσω απ’ τ’ απλωμένο το χέρι, η εξαθλίωση.

Πίσω απ’ τα καμμένα τα δάση, η αχορτασιά,

Πίσω απ’ τα αδέσποτα ζώα είναι η απονιά.

Πίσω από σχολειά που στερούνται η αμορφωσιά,

Πίσω από το αδιάφορο βλέμμα, η απανθρωπιά.

Άνθρωπέ μου σε άκουσα πάλι, τον άνεμο να ρωτάς,

ποιος να ξέρει στο βλέμμα του πίσω, τι κρύβει ο Θεός

για μας;

Αν μπορείς την απάντηση δώσε, αν υπάρχει ελπίδα καμιά,

για να φτιάξει στο μέλλον ο κόσμος και για μας τα παιδιά;

Άνθρωπέ μου σε άκουσα πάλι ευθύνες ν’ αναζητάς,

άσε τους άλλους, γύρνα σε σένα, φτιάξε τον κόσμο ξανά.

Αν μπορείς το βλέμμα σου στρέψε σ’ ανώτερα ιδανικά,

να βρεις αξίες χαμένες στο χρόνο, να φτιάξει η ζωή μας ξανά.

Πίσω απ΄ τα σχολειά που παλεύουν είναι η χαρά,

Πίσω απ’ τον αγώνα που κάνεις τα ιδανικά,

Πίσω απ’ το βιβλίο που ανοίγει είναι η ζωή,

Πίσω από το χέρι που γράφει είναι η δύναμη.

Πίσω απ’ τους δικούς μας δασκάλους είναι η ψυχή,

Πίσω από σπουδαίες αξίες είναι η συνταγή…».

Διαβάστε επίσης:

Ο Αδέσποτος «κουρνιάζει» στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Γιαννιτσών