Στην αίθουσα Μ.Α.Χ. σ’ ένα από τα αμφιθέατρα του Μετσόβιου Πολυτεχνείου συνεχίζονται σήμερα για δεύτερη μέρα οι εργασίες του προσυνεδριακού διαλόγου τον οποίο διοργάνωσαν σωματεία βάσης και εργατικές συλλογικότητες, που επιδιώκουν να συστήσουν μια Εργατική Ομοσπονδία Βάσης. Τις συζητήσεις της διημερίδας διαπιστώσαμε πως δεν τις παρακολουθούν μόνο δίποδα. Είδαμε με χαρά και τετράποδα.
Μια από τις γάτες του Πολυτεχνείου, μπήκε στην αίθουσα για να εισπράξει χάδια και μερικά κομμάτια τυρί, τα οποία έφαγε με όρεξη, αλλά και η Λίζα που υπομονετικά άκουσε τα όσα ειπώθηκαν.
...
...
«Παλεύουμε χωρίς την ουρά στα σκέλια»...
Διαβάστε επίσης:
Βοηθήστε μας να συνεχίσουμε να σας ενημερώνουμε για όσα συμβαίνουν στα ζώα στην Ελλάδα ενισχύοντας το www.zoosos.gr
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.
Είναι το λιγότερο βλακώδες να ταΐζουν άνθρωποι άγρια ζώα, θεωρώντας ότι έτσι τα βοηθούν. Δεν προσφέρεις οποιαδήποτε βοήθεια, αντίθετα τα εξοικειώνεις με την ανθρώπινη παρουσία, την οποία μαθαίνουν να μην αποφεύγουν.
Μονο με αγνοια μπορει να δικιολογηθει το σχολιο που εγραψες και θα σου πω αμεσως γιατι.
Ξερεις ποιες ειναι οι «μεθοδοι» κυνηγιου στη Γερμανια?
Θα σου τις απαριθμησω:
Φονοι απο σκοπευτηρια, ξυλινα κουβουκλια υπερυψωμενα καπου τρια μετρα. Ανεβαινει πανω σε αυτα ο κυνηγος και τα πυροβολει απο αυτο το υψος και απο αποσταση δεκα μετρων.
Μπροστα απο αυτα τα σκοπευτηρια εχουν εγκαταστησει ολοχρονικης ταϊστρες.
Τα ζωα συνηθιζουν να πηγαινουν εκει γιατι βρισκουν φαγητο και ο κυνηγος τα πυροβολει. Αυτο το λενε οι Γερμανοι «κυνηγι».
Για να ξερει και τις ακριβεις ωρες που πηγαινουν, εχουν εγκαταστησει καμερες, μεσα στα σκοπευτηρια.
Μετα ειναι τα περιφραγμενα στρατοπεδα, αφορουν αγριογουρουνα και ζαρκαδια.
Μεσα σε ενα περιφραγμενο χωραφι(στο δασος)βαζουν τροφη και μια πορτα για να μπαινουν μεσα τα ζωα.
Μεσα μπαινουν, αλλα εξω δεν βγαινουν ποτε απο κει, ειναι ετσι κατασκευασμενη η πορτα του στρατοπεδου.
Οταν θα ερθει η ωρα τους καλουν τους ενδιαφερομενους κυνηγους και τα δολοφονουν.
Κι αυτο το λενε οι κυνηγοι «κυνηγι».
Μετα περναμε στο κυνηγι του «αποκλεισμου».
Μαζευονται καμμια πενηνταρια καθαρματα και μαζι με τα σκυλια που εχουν εκπαυδευσει αναλογα, περιζωνουν ενα βατο πεδιο οπου ξερουν οτι βρισκονται τα αγριογουρουνα για να φανε. Καλαμποκια ειναι συνηθως αυτα, που τα καλλιεργουν ειδικα γι αυτη τη μορφη δολοφονιων σε αγριογουρουνα.
Εχεις δει ποτε αλεπουδες πιασμενες σε παγιδες?
Δεν στο ευχομαι, γιατι θα κανεις να κοιμηθεις τρεις νυχτες.
Ολα τα ζωα που δολοφονουνται στα γερμανικα δαση πεφτουν θυματα της πεινας τους.
Εκτος απο κεινους που πηγαινουν και πριονιζουν τα σκοπευτηρια και τα καταστρεφουν, απο κεινους που κοβουν τα συρματοπλεγματα των στρατοπεδων που ανεφερα (Gatter στα γερμανικα) και απελευθερωνουν τα ζωα που προοριζονται για σφαγη απο τους κυνηγους, υπαρχουν και αλλοι που σκεφτηκαν οτι αν καποια απο αυτα τα ζωα βρισκουν τροφη, δεν θα χρειαζονται να πηγαινουν εκει που τα δελεαζουν με τροφη για να τα καθαρισουν.
Και γιατι θα ηταν επικυνδινο να εξοικειωθουν στην ανθρωπινη παρουσια?
Οταν εχουν να κανουν με ανθρωπους?
Δεν ξερω πολλους εδω στη Γερμανια που θα εριχναν δηλητηριο σε μια αλεπου αν εμφανιζοταν στον κηπο τους.
Δεν ειναι ολοι καθαρματα εδω, οπως οι κυνηγοι.
Οι κυνηγοι αποτελουν το 0,4% του πληθυσμου της Γερμανιας, ειναι δηλαδη 361.557 κι αν υπολογισεις οτι η Γερμανια εχει 80.000.000 οι κυνηγοι αποτελουν μια αισχρη μειονοτητα που μαλιστα φθεινει.
Γι αυτο λοιπον ταϊζουμε αυτα τα ζωα που καποιοι διανοητικα αναπηροι τα βλεπουν σαν τροφη των οπλων τους και τα δολοφονουν χωρις κανεναν απολυτως λογο.
Γι αυτο καταστρεφουμε τις παγιδες που ναι μεν ειναι παρανομες στη Γερμανια, αλλα αν δεν τις βρεις εγκαιρα ενα ζωο εχει χασει τη ζωη του μαρτυρικα.
Κι αυτες εχουν κατα κανονα ενα «δολωμα» φαγητου μεσα.
Αν μου ελεγες οτι ακομα και δεκα αλεπουδες να σωσω, τι ειναι αυτο μπροστα στις 432.146. νεκρες αλεπουδες τον χρονο, θα σου απαντουσα οτι εγω δεν εχω υπερασπιστει τα ζωα ποτε συμφωνα με υποθεσεις και στατιστικη.
Αν εκαναν ολοι αυτο που κανω εγω, δεν θα ειχαμε τοσα θυματα, κι οχι μονο στα αγρια ζωα. Συμφωνοι!
Αν οι αλλοι ομως δεν κανουν τιποτα ειναι δικο τους θεμα και αυτο δεν με επηρεαζει στη δραση μου.
Εγω κανω μονο αυτο που μπορω για να σωσω καποια πλασματα στο δασος.
Ακομα και ενα.
Venus
Me eknevrizete oli sas. Ta alla Zoa agelades kotes arnakia kounelakia ktl pou pethenoun ke ipoferoune apo tis sinthikes pou zoune ti ine diladi. Mono ta koloskila sas niazoun ke min tixon pathoun tipota. Gia na dite ti ipokrites iste oli. Taiste tora to koloskila sas pou to Exete kani kalitera apo tous anthropous kanena kanena arni I agelada, fate ki esis kanena ke skaste ki esis ke ta vromoskyla sas.
pare kana iremistiko. se megali dosi, kalytera. na min ekneyrizesai esy, kai na mh ekneyrizeis emas.
sta tsakidia vickoula. asxolisou me tous anthropous, ean se ekneyrizoun oi filozoi, an kai nomizo oti mono me to malli kai ta nyxia sou asxoleisai mallon. ena akoma aksiolypito dipodo pou anti na vrei kana endiaferon sti mizeri kai anousia zoara tou, katigorei kai askei kritiki se osous vlepoun pera apo ti koilia tous. homus neoellharensis...katadikasmeno na eksafanistei apo prosopou ghs logo adynamias prosarmostikotitas. amhn kai pote.
Αυτος ο ωραιος τιτλος του αρθρου μου δινει την αφορμη να γραψω για ενα περιστατικο που συνεβη σε μενα, εδω και τρεις βδομαδες περιπου, επειδη θεωρω οτι επικυρωνει την σημασια που εχει να «παλευουμε χωρις την ουρα κατω απο τα σκελη».
Ειχα ξεκινησει με το αυτοκινητο μου να παω στην πολη.
Πανω απο το γεφυρακι που χωριζει το σπιτι μου απο τα αλλα σπιτια του δασους (εντεκα ειναι ολα κι ολα) ειδα να στεκεται μια νεαρη γυναικα με τον σκυλο της, τους ηξερα και τους δυο.
Μου εκανε νοημα να σταματησω, πραγμα που εκανα.
Εδω πρεπει να εξηγησω κατι προκαταβολικα: με κανεναν δεν εχω παρε-δωσε, ιδιαιτερες σχεσεις, η στενες γνωριμιες.
Κι αυτο, για εναν απλο λογο: για να μπορω να καταγγελω και να μηνυω παραβατες οποτε χρειαστει. Εννοω βεβαια μονον τις παραβασεις που αφορουν τα ζωα, αλλα γεγονοτα δεν με ενδιαφερουν.
Μου ειπε λοιπον η γυναικα οτι πληροφορηθηκε πως πηγαινω στο δασος και ταϊζω τις αλεπουδες, ειπα οτι αυτο ειναι σωστο.
Μου ειπε να σταματησω να το κανω, γιατι στις 4 τα ξημερωματα βγαινει ο σκυλος της για τις αναγκες του στο δασος και τρωει το φαγητο, το οποιο του προκαλει δυσκοιλιοτητα!!!
Ηταν φανερο, απο αυτη την ηλιθια δικιολογια και μονο, οτι κατι αλλο κρυβοταν πισω απο την υποθεση.
Της ειπα οτι το φαγητο δεν ηταν για το σκυλο της, ηταν για τα ζωα που πεινανε.
Εκτος αυτου, ο σκυλος της διετρεχε κινδυνο να πυροβοληθει απο κυνηγο, και μαλιστα νομιμα, εφοσον απομακρυνοταν πανω απο 300 μετρα απο κατοικημενη περιοχη.
Μου ειπε οτι οι καλυτεροι φιλοι της ησαν οι κυνηγοι της περιοχης και δεν θα το εκαναν. Της ειπα οτι εχει τους λαθος φιλους.
Ειπε οτι θα μου εκανε μηνυση, της ειπα να το κανει, για να μαθω επιτελους το ονομα της και με ποια υποκειμενα εχω να κανω.
Δεν το εκανε.
Την βλεπω καθε μερα, αλλα δεν την χαιρεταω.
Συχνα οταν παω αργα το βραδυ να αφησω το φαγητο για τις αλεπουδες πανω στο δασος, βλεπω ενα κοκκινο γλομπακι στο σκοταδι.
Σιγουρα φακος ορατοτητας για τη νυχτα, σιγουρα καποιο καθικι-κυνηγος, σιγουρα ο γνωστος εκφοβισμος που τον ξερω χρονια τωρα σε ολες του τις εκφανσεις εδω που ζω.
(Πρεπει να πω οτι το ταϊσμα αγριων ζωων στη Γερμανια απαγορευεται απο την κυνηγετικη νομοθεσια. Οχι ομως κι απο τη δικη μου.)
Ενα απο τα «παιδια» της παρεας μου ειπε να αλλαξουμε στεκια ταϊσματος, να ερχεται δηλαδη αυτος στα μερη μου κι εγω στα δικα του.
Αρνηθηκα.
Δεν υπηρχε λογος να βαλω την ουρα κατω απο τα σκελια.
Και εχω διαπιστωσει οτι η «προικα» που πηρα απο την Ελλαδα οταν την εγκατελειψα πριν απο τριανταδυο χρονια, δηλαδη η αναιδεια και η επιθετικοτητα στις συνδιαλλαγες μου με τους Γερμανους, με εχει σωσει.
Η μαλλον για να το εκφρασω καλυτερα:
Εχει φερει συχνα το αποτελεσμα που θελω.
Για εκεινους που υπερασπιζομαι, οχι για μενα.
Venus