Όταν χτύπησε το τηλέφωνο & μας ανήγγειλαν τον θάνατο σου έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου, άδειασα. Μας δήλωσαν ότι έπαθες ανακοπή αφού είχε ολοκληρωθεί η εξέταση της αξονικής τη στιγμή που σε μεταφέρανε στο μηχάνημα της μαγνητικής. Το ταξίδι μου το είχες διαισθανθεί εξ αρχής, ήταν θέμα χρόνου. Εξάλλου ο πρώτος γιατρός σας το είπε καθαρά ‘3 το πολύ 4 μέρες θα περιμένετε αν δεν επανέλθει, πρέπει να τον ξεκουράσετε’.Δεν γινόταν να πάρουμε μια τέτοια απόφαση μόνοι μας. Γιατί, τι φοβηθήκατε; Μήπως ο κόσμος σας έριχνε ευθύνες; Γι αυτό ζητήσατε να γίνουν & οι δύο εξετάσεις; οι γιατροί σας είπαν είναι περιττό, μία αρκεί. Θελήσατε να τους ικανοποιήσετε όλους, αυτό ούτος η άλλος δεν θα γινόταν.
Ήδη κάποιοι είπαν ‘να τον πάτε σε εκείνο το νοσοκομείο’, ‘όχι δεν είναι καλό να το πάτε στο άλλο’, ‘μα ούτε το άλλο είναι καλό να το πάτε στο παράλο’. ‘Η κλινική που επιλέξατε να του κάνουν μαγνητική δεν είναι καλή κάνουν μισή τη μαγνητική, η απάντηση θα είναι αμφίβολη’. ‘Γιατί δεν τον ξεκουράζεται & τον ταλαιπωρείται’; ‘του κάνανε ευθανασία’. Όλη αυτή η σύγχυση δημιουργήθηκε επειδή όλοι θέλαμε το καλύτερο για σένα.
Δεν έτρεφα καμία ελπίδα, στη πορεία όμως άρχισα να πηγάζω από τους ανθρώπους γύρω μου. Δεν θα αφήναμε να τυραννηθείς άλλο, αν τα αποτελέσματα των εξετάσεων ήταν αρνητικά, θα φτιάχναμε δημοψήφισμα & πιστεύω ότι η λογική θα επικρατούσε. Η αλήθεια είναι, δεν περίμενα να φύγεις έτσι άξαφνα, είχα αρχίσει & εγώ να πιστεύω σε ένα θαύμα.
Φεύγοντας θέλω να πω σε όλους σας ότι η θυσία μου δεν πρέπει να πάει χαμένη. Αποδείξατε έμπρακτα ότι αν θέλετε είστε πολύ δυνατοί. Μην σταθείτε μόνο στη δική μου περίπτωση, καθημερινά γύρω σας συμβαίνουν εξίσου αποτρόπαια εγκλήματα όπως η μόνιμη αλυσόδεση, όπου είναι ένας αργός & βασανιστικός θάνατος, δηλητηριάσεις κ.α. Έχετε ρίξει όλο το βάρος στο να στειρώνετε & να προωθείτε υιοθεσίες, είναι σημαντικό αυτό που κάνετε, αλλά μόνο με αυτό μένετε στάσιμοι & τίποτα δεν αλλάζει.
Είναι καιρός να κάνετε ένα βήμα παραπάνω, να μεταδώσετε την αγάπη σας για τα ζώα στα νέα παιδιά, να προλάβετε τους νέους, μιας & με τους μεγάλους πλέον, είναι πολύ δύσκολο να αλλάξει κάτι στην κουλτούρα τους.
Πρέπει να οραματιστείτε το μέλλον & το μέλλον είναι μόνο τα παιδιά. Μην μου αρχίσεις πάλι τη δικαιολογία ότι είστε λίγοι, το είδες & μόνη σου δεν είστε λίγοι, απεναντίας είστε πάρα πολλοί, το μόνο που σας λείπει είναι η ΟΡΓΑΝΩΣΗ.
Σε αρκετά μέρη της Ελλάδας έχουν αρχίσει ήδη, κάνοντας σεμινάρια στα σχολεία. Φροντίστε να γίνει σε όλη τη χώρα. Αφήστε στο περιθώριο τις μικροδιαφορές, η αγάπη για τα ζώα είναι ίδια σε όλους σας, ο πόνος στην ψυχή σας ίδιος, ο τρόπος διαχείρισης διαφέρει. Προσπεράστε το & ενωθείτε. Ο δρόμος προς τον στόχο είναι πράγματι δύσβατος, όχι όμως απροσπέλαστος. Επιτυχία είναι να αφήσετε παρακαταθήκη στους νέους τον σεβασμό προς τη ζωή σε όλες τις μορφές της. Αντίο.
Δείτε σε αυτό το βίντεο που δημιούργησε το ΠΡΟ.ΣΤ.Α.ΤΕ.ΥΩ. τι συνέβη στον Ρήγα από τις 23 Δεκεμβρίου 2011 που χτυπήθηκε βάναυσα έως την 1 Ιανουαρίου 2012 που έγινε η ταφή του.
*Η Μαρίνα Τελή, μέλος του Φιλοζωικού Συλλόγου Αγίου Ιωάννη Ρέντη, βρέθηκε αμέσως στον τόπο του μαρτυρίου των δύο σκυλιών στο Μοσχάτο (στην οδό Μιαούλη 69), τα οποία χτύπησε με σιδηρολοστό το πρωί της 23 Δεκεμβρίου 2011 ένας άνδρας από την Αλβανία. Αυτή η γυναίκα δεν φοβήθηκε και αναμείχθηκε ενεργά στην υπόθεση προκειμένου τα ζώα να σωθούν και να συλληφθεί. Μάλιστα θα είναι μία από τους μάρτυρες στη δίκη του δράστη στις 9 Ιανουαρίου 2012.
Η Μαρία Θεοφανοπούλου, που είναι γνωστή για την εθελοντική φιλοζωική της δράση στην πόλη της Πάτρας, έμαθε στις 6 Ιουλίου για τον Πασκάλ. Τον σκύλο, που βλέπετε στις φωτογραφίες, ο οποίος έπασχε από χρόνια γενικευμένη δεμοδήκωση. Το ζώο εντοπίστηκε δεμένο σ’ ένα δέντρο στο χωριό στο χωριό Αργυρά Αχαΐας.
Διάθεση για συνεργασία με όσους νοιάζονται για το καλό των ζώων έδειξε να έχει η πρόεδρος του Πανελλήνιου Κτηνιατρικού Συλλόγου (Π.Κ.Σ.), Αθηνά Τραχήλη, μιλώντας την περασμένη Τετάρτη στο Ευρωκοινοβούλιο
All of my questions settled-tnhaks!