Αθήνα: Εθελοντές έσωσαν τα μωρά γατάκια που αργοπέθαιναν σε μπανιέρα ακατοίκητου σπιτιού

Το ακατόρθωτο κατάφερε για ακόμα μια φορά η εθελόντρια διασώστρια Ελένη Κοντογεωργίου που εντόπισε μέσα σε ένα ακατοίκητο σπίτι στην οδό Φυλής 104 κοντά στη Δεριγνύ στην Αθήνα στον Άγιο Παντελεήμονα τα δύο νεογέννητα γατάκια τα οποία είχαν μείνει μόνα τους όταν η μάνα τους έπεσε από μπαλκόνι του οικήματος και έμεινε παράλυτη…

Για τη συγκλονιστική διάσωση των μωρών και την επανενωση με τη μάνα τους και τις ανάγκες οι οποίες υπάρχουν για τη φροντίδα τους η ομάδα «Alma Libre - Hellenic Animal Rescue» επισημαίνει τα εξής για όσα κατάφεραν η κα Κοντογεωργίου σε συνεργασία με τον Αλέξη Μανζώρο στις 9 Ιουνίου:

«Και εκει μέσα στο χαος,

περίμεναν το τέλος.

Αγκαλιασμένα το ένα πάνω στο άλλο, στο έλεος της εγκατάλειψης το μόνο που έβλεπαν πια ήταν τον θάνατο κατάματα.

Δυο ζωούλες δεκαπέντε ημερών..

Μόνες, χωρίς την άμοιρη μανούλα τους που είχε χτυπηθεί από μοιραία πτώση πριν μερες.

Περίμεναν.. τρέμοντας, φωνάζοντας με όση φωνούλα τους είχε απομείνει.

Η μάνα είχε θεαθεί να πέφτει από ύψος και να σέρνεται κατόπιν χτυπημένη και περίοικοι κατάφεραν να την πιάσουν και την πήγαν εσπευσμένα για περίθαλψη.

Ήταν πια παράλυτη.

Κλινικές, νοσηλείες..

Τέσσερις μερες είχαν περάσει.

Διαπιστώθηκε ότι είχε γάλα..

Κανεις ομως δεν ήξερε που ήταν τα μωρά της.

Ώσπου κάπου μέσα από εκείνο το εγκαταλελειμμένο ακούστηκε το αχνό κλάμα τους..

Η φίλη Anastasia Schatzi και η φίλη Vera Kaloumenou που είχαν πια στα χέρια τους τη μάνα που την ανέλαβαν βλέποντας ανάρτηση έκκλησης βοήθειας για το παράλυτο ζωάκι, ενημερώθηκαν για το συγκλονιστικό νέο του ακούσματος των μωρών από την Αντελα που είχε αρχικά βρει την μανούλα και έμενε κοντά στο εγκαταλελειμμένο.

Με την αγωνιά να έχει φτάσει στο αποκορύφωμα άμεσα μας ενημέρωσαν για το εξαιρετικά επείγον και οι εθελοντές μας Elen Konte και Alexis Mantzoros αμέσως έσπευσαν πάρα το περασμένο της ώρας αργά τη νύχτα στο σημείο στην περιοχή της Βικτωριας για να καταφέρουν το ακατόρθωτο, να προλάβουν έστω και ένα ίχνος εκείνης της ζωής που έσβηνε.

Στερεώσαμε πτυσσόμενη σκάλα για να φτάσουμε στο ύψος του απρόσιτου μπαλκονιού πρώτου ορόφου καθως καμία άλλη πρόσβαση δεν υπήρχε.

Η εθελόντριά μας ανέβηκε με μεγάλη προσοχή, έκοψε μετέωρη το πλέγμα που σφράγιζε την περίμετρο του μπαλκονιού και μπήκε μέσα στο χάος, ακροβατώντας πάνω στα μπάζα και τα σκουπίδια.

Μια μάνα καθόταν πιο πέρα με δυο μωράκια.

Μήπως αυτά ήταν που ακούγονταν;

Άραγε είχαμε προλάβει τα άλλα; Υπήρχαν άραγε πια;…

Ξαφνικά η εθελόντρια μας άκουσε στο βάθος του ρημαγμένου σπιτιού εκείνο το κλάμα.. πέρασε πιο μέσα σπρώχνοντας τις ετοιμόρροπες πόρτες, στο πέρασμα της είδε πτώματα από άλλες ψυχές που είχαν σβήσει απο καιρό.. θάνατος και εγκατάλειψη παντού..

Και κείνη η φωνή την καλούσε. Ώσπου βρέθηκε μπροστά σε μια τουαλέτα στο βάθος.

Και εκεί, μέσα στη μπανιέρα τα είδε.

Λουσμένα μέσα στις ακαθαρσίες τους να τρέμουν αγκαλιασμένα.

Μπροστά στη συγκλονιστική εικόνα της οψης τους και εκείνου του σπαραγμού που λύγιζε ακόμη και πέτρα φώναξε,

«Είναι εδώ, είναι ζωντανά!»..

Και κράτησε μεσα στα χέρια της τις ψυχούλες αυτές, σαν το πιο πολύτιμο πράγμα στον κόσμο.

Και το θαύμα προσωποποιημένο βγήκε στο φως.

Επι τέσσερις μερες ζούσαν περιμένοντας..

Τέσσερις μερες μαρτυρίου.

Με μεγάλη προσοχή η εθελόντριά μας κατέβηκε από το ετοιμόρροπο μπαλκόνι προς τη σκάλα.

Κοίταξε πίσω της..είδε ξανά το χάος για μια ακομη φορά.

Πόσες άραγε ψυχές υποφέρουν και σβήνουν αβοήθητες που δεν μαθαίνουμε ποτε..

Πόσες.

Πόσος πονος πια..

Μεσα στη νύχτα εκείνη η ηχώ του κλάματος της ζωής χαράχθηκε βαθια μέσα μας.

Η συγκίνηση ήταν απερίγραπτη.

Δεν υπήρχαν λόγια πια..

Τα μωράκια κατευθείαν πήγαν στην φροντίδα της Αναστασίας που ήταν μαζί μας στο σημείο που βουρκωνοντας τα αγκάλιασε με απεριόριστη αγάπη. Θα γίνουν τα πάντα για εκείνα.

Ήταν αφυδατωμένα, άσιτα και σε άθλια κατάσταση.

Άμεσα έγινε και κλινικός έλεγχος, έλαβαν τα απαραίτητα, και τώρα ξεκινά άλλη μια μεγάλη μάχη.

Η μανούλα και τα μωράκια αναρρώνουν πια μαζι.

Όταν ήρθαν δίπλα της αμεσως ξάπλωσε κοντά τους να τα δεχτεί..

Υπάρχει πολύ μεγάλη ανάγκη ενίσχυσης του αγώνα της πολύπαθης αυτής οικογένειας.

Η μανούλα βρέθηκε του Αγίου Πνεύματος.. και τα μωράκια της επέζησαν σαν από θαύμα.

Η γατούλα συνεχίζει και λαμβάνει εντατική φροντίδα και γίνονται περαιτέρω επισκέψεις σε κτηνίατρο. Γίνονται εξετάσεις, γνωματεύσεις ορθοπεδικών, χρειάζεται  αδειάσματα κύστης και ειδική μεταχείριση. Η Αναστασία με τη φροντίδα της κρατάει την ελπίδα της ζωντανή.

Η Αναστασία και η Βέρα δεν είναι μόνες τους στον αγώνα αυτό που πήραν στα χέρια τους.

Ας βοηθήσουμε όλοι.

Οποιος ενδιαφέρεται να βοηθήσει στα κόστη νοσηλείας ας επικοινωνήσει με τη σελίδα μας για να δοθούν στοιχεία για τη βοήθεια.

Επίσης χρειάζονται πάνες, μωρομαντήλα και αναλώσιμα όπως και ενισχυτικό γάλα ειδικό για τα μωρά που χρειάζονται επίσης εντατική περαιτέρω φροντίδα και τάισμα και ακόμη παλεύουν να τα καταφέρουν.

Η ελπίδα δεν χάθηκε, η ελπίδα είναι ζωντανή.».