Η Βάσω Αργυροπούλου επικοινώνησε με το www.zoosos.gr για να καταγγείλει εκείνους που εξόντωσαν στις 17 Μαρτίου στην περιοχή του Αγίου Αναστασίου στο Ναύπλιο την σκυλίτσα που βλέπετε στη φωτογραφία. Εκείνη μαζί με τον πατέρα της την εντόπισε όταν ήταν κουτάβι πριν από 16 μήνες παρατημένη στον περίβολο της εκκλησίας. Μαζί με άλλους φιλόζωους της έφτιαξαν σπιτάκι, την τάιζαν, την φρόντιζαν, την στείρωσαν και την εμβολίασαν. Ζούσε μαζί τους αυτός ο θηλυκός ημίαιμος Γκέκας, που τον φώναζαν Αναστασία.
Όπως εξήγησε η Βάσω Αργυροπούλου στο www.zoosos.gr την περασμένη Δευτέρα την βρήκανε στο σπιτάκι της να αργοπεθαίνει από φόλα. Δεν προλάβανε να την σώσουν και δυστυχώς, όπως σχεδόν πάντα συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις, κανείς δεν μιλάει κανείς από εκείνους που γνωρίζουν δεν καταγγέλλει τον δράστη.
Της ζητήσαμε κάποια φωτογραφία του ζώου, που να αποδεικνύει το έγκλημα, και εκείνη μας απάντησε: «Δεν έχουμε φωτογραφία καθώς αργοπέθαινε... δεν είχαμε κουράγιο να την βγάλουμε φωτογραφία μόνο να την πάρουμε αγκαλιά και να την θάψουμε όπως αξίζει σε κάθε ζωντανό πλάσμα… Εκείνη ημέρα είναι η χειρότερη της ζωής μου».
Η Βάσω αποχαιρετάει την Αναστασία και αναρωτιέται: «Γιατί της αφαιρέσατε τη ζωή, το δικαίωμα να ζει και να παίζει ελεύθερη; Αλήθεια τι σας έκανε; Μόνο σας προστάτευε!» και κλείνοντας την επιστολή της προς το www.zoosos.gr τονίζει: «Δεν πειράζει καρδούλα μου, όλοι εμείς που σε αγαπήσαμε και μας αγάπησες θα συνεχίσουμε να σε θυμόμαστε για πάντα και θα περνάμε κάθε μέρα από εκεί που σε θάψαμε στη γειτονιά σου όπως σου άξιζε. Εσύ που την σκότωσες να ξέρεις ότι αυτά τα μάτια θα σε παρακολουθούν έως ότου να βγει η ψυχή σου».
Διαβάστε επίσης:
Διαμαρτύρονται οι Γάλλοι τουρίστες για τις φόλες σε Ναύπλιο και Ηλεία
Βοηθήστε μας να συνεχίσουμε να σας ενημερώνουμε για όσα συμβαίνουν στα ζώα στην Ελλάδα ενισχύοντας το www.zoosos.gr
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.
Κα Ειρηναίου για να σας ενημερώσω στο Ναύπλιο μένουμε σε διαμέρισμα με τους γονείς μου κ έχουμε μία γάτα που μάζεψα εγώ από τον δρόμο. Δύο με τρείς μήνες τον χρόνο φέρνω κ το σκυλάκι μου που επίσης έχω μαζέψει από τον δρόμο όταν την βρήκα παρατημένη σε μία κούτα. Οι ένοικοι της πολυκατοικίας μας έχουν κάνει πόλεμο για τα ζώα μας γιατί θεωρούν ότι είναι μικρόβια κ ενοχλούν. Ακόμα κ που την ταΐζαμε κ την φροντίζαμε την Αναστασία & της είχαμε κάνει σπιτάκι πάλι οι ίδιοι ένοικοι μας κάνανε παράπονα γιατί φοβήθηκαν ότι θα την πάρουμε κ αυτή στο διαμέρισμα. Οπότε καλύτερα να μην κρίνεται αν δεν ξέρετε πόση προσπάθεια έχουμε κάνει για να την προστατεύσουμε & να την δώσουμε σε κάποιο σπίτι που θα την προσέχει.
Να με συγχωρείτε που σας κρίνω αλλά δεν το κάνω στην τύχη. Δηλαδή κρίνω εξ ιδίων τα αλλότρια. Οταν άρχισε το διαμέρισμα μου να μην χωράει τα ζωάκια που είχα περιθάλψει, αλλαξα σπίτι. Νοικιασα κάπου που θα μπορούσα να τα έχω. Και αυτό γιατί πήρα πολύ σοβαρά την ευθύνη που έχει καθε ζωούλα που ήρθε στο δρόμο μου και δεν της γύρισα την πλάτη. Γιατι δεν ήθελα να βρεθώ στην θέση του να κλαίω μετά έχοντας δώσει χρόνο χρήμα και συναίσθημα στο κάθε ζωάκι που ασχολήθηκα αλλά δεν του έδωσα χώρο για να το προστατεύσω. Γιατί στο δρόμο δεν έχουνε ζωή. Και αν πάθαινε κάτι θα έφταιγα εγώ που δεν το προστάτευσα. Γιατί εκείνο δυστυχώς ή ευτυχώς μόνο εμένα είχε. Εγώ του έτυχα να ασχοληθώ μαζί του και θα ήταν κρίμα να πεθάνει επειδή εγώ δεν ήθελα να ξεβολευτώ από την ζωή μου με αποτέλεσμα να χάσει εκείνο την ζωή τουυ. Δηλαδή προστατεύω και εμένα (από τις ενοχές αν πάθει κάτι) και αυτό. Και του δινω όσο χρόνο χρειάζεται για να βρει οικογένεια. Και αν ξαναδιαβάσετε προσεκτικά το πρωτο μου σχόλιο θα καταλάβετε καλύτερα τι εννοώ και σε τι αποσκοπούσε το σχόλιο μου αντί να παίρνετε αμυντική στάση
Το ξέρω οτι δεν είναι εφικτό να "μαζεψεις" ολα τα εγκαταλελειμένα αδέσποτα ζωάκια από τον δρόμο. Αλλά η "φιλοζωία του δρόμου" δεν έχει φέρει αποτελέσματα. Δίνεις χρόνο και χρήμα σ ένα ζωάκια αλλά το αφήνεις εκθετο, δεν το προστατεύεις. Αρα είναι ζήτημα χρόνου να σκοτωθεί και ολη σου η "μισή" προσπάθεια να πάει χαμένη. Το να κλαις μετά για το ζώο δεν έχει νόημα γιατί το ίδιο θα συμβεί και στο επόμενο που θα φροντίσεις αλλά θα αφήσεις στον δρόμο. Ναι δεν μπορείς να τα σώσεις ολα, αλλά σώσε αυτά που αναλαμβάνεις.