Της Ελένη Καρασαββίδου*
Έπεσε στην αντίληψη μου δημοσίευση του www.zoosos.gr για περιστατικό που συνέβη στη γειτονιά μου, στο Φάληρο Θεσσαλονίκης και το οποίο, εκ των πραγμάτων, το παρακολούθησα ως ιστορικό συστηματικότερα από τον καθέναν οπότε κάποια αξία θα έχει η μαρτυρία που μου ζητήθηκε.
Μιλώντας, άλλωστε, με την κα Ηλιοπούλου διάβασα και την απειλητική και γεμάτη ανακρίβειες επιστολή του ενοικιαστή του καταστήματος. Επειδή μου συμβαίνουν διάφορα στις κινήσεις αλληλεγγύης ανθρώπων και ζώων που επειδή προσωποποιούνται δεν τα δημοσιοποιώ αναρωτιόμουν εάν αυτό έπρεπε να το βάλω γιατί είναι ένα από τα πιο ακραία περιστατικά που έχω συναντήσει.
Ίσως το πιο ακραίο, αφού ενδέχεται να δείχνει πόσο μαρτυρικά μπορεί να φύγει μια αθώα ψυχή από εγκληματική επιπολαιότητα ή από κτηνωδία (και δεν είμαι αρμόδια, ούτε είναι της παρούσης να το καταλήξω).
Τέλος πάντων μια από τις παρούσες και τους παρόντες που τραβούσαν βίντεο πήρε την πρωτοβουλία και το έστειλε στο αξιόλογο σάιτ του www.zoosos.gr (που αγωνίζεται μαζί μας κάτι τόσο εκτιμητέο).
Το ζώο, ένα πολύ ήρεμο και φοβικό ημι-δεσποζόμενο γατάκι, το κρατούσα ζωντανό με ταρζανιές μια εβδομάδα, και σώθηκε με τη βοήθεια 2 φοιτητριών (των εξαιρετικών Δήμητρα και Μαρία Χατζαντωνάκη, τις ευχαριστώ όλως ιδιαιτέρως, η εφευρετικότητα και ο δυναμισμός τους έσωσε μια ζωή), 2 αστυνομικών και καμιάς δεκαριάς, πυροσβεστών με 2 οχήματα καθώς κι ενός κτηνιάτρου που ήρθε προς τιμήν του τα ξημερώματα.
Είχαμε συνεννοηθεί με τον ενοικιαστή, (και αφού επέμενα πώς το ζωάκι ήταν μέσα, και του ανταπαντούσα στην πρόταση του να βάλει κόλλα να το ακινητοποιήσει πως «αυτά δεν γίνονται» και πως θα ήταν κακό και για το μαγαζί) μιας και κάποια άτομα είχαν διευρύνει μια τρύπα στην γυψοσανίδα, να βάλω γατοπαγίδα με κατάλληλο μεζέ ώστε να βγει το ζώο και να επιστραφεί στο σπίτι του. Παρόλα αυτά βρήκα την μαρκίζα κλειστή, πλην μιας χαραμάδας, και μονάχα υπόκωφα άκουγα μια εξασθενημένη φωνούλα.
Κάλεσα τον ενοικιαστή δηλώνοντας πως πάτησε την συνεννόηση για την γατοπαγίδα, πως ενημερώνω το 100 (όπως και έκανα κι υπάρχει καταγραφή) και πως σπάω μαρκίζα με την πρόθεση να την χρεωθώ. Μου είπε πως ήταν εκτός πόλεως και ζήτησε να καλέσουμε ειδικό ώστε να μην γίνει πολύ ζημιά στο μαγαζί του.
Πιστεύοντας πως έχει λίγη ζωή το πλασματάκι, πήρα εργαλεία, μετέφερα σκάλα και κάλεσα σε βοήθεια 2 εξαιρετικές φοιτήτριες που ως νεότερες μπορούσαν να σκαρφαλώσουν πιο άνετα. Έβαλαν το κινητό μέσα από την χαραμάδα κι άρχισαν να βιντεοσκοπούν. Σύντομα διαπιστώσαμε με τρόμο ότι τρίχες και πολυουρεθάνη ήταν ένα.
Σύντομα έφτασε και περιπολικό με δύο εξαιρετικούς αστυφύλακες, όπως αποδείχθηκαν τελικά. Τους κκ αρχιφύλακες Γιαλακτσή Αθανάσιο, και Τζεβελέκη Νικόλαο, που (αφού αρχικά μας επετίμησαν γιατί σπάμε την περιουσία τρίτου ως όφειλαν, αφού γι’ αυτό είχαν ειδοποιηθεί από τον ενοικιαστή) τίμησαν τον ρόλο τους και από την μεριά τους συμβάλλουν (στο πεδίο της φιλοζωίας ή μάλλον των δικαιωμάτων της Ζωής) σε ίαση της χρόνια τραυματισμένης σχέσης με τον πολίτη. Τους ευχαριστώ θερμά για το παράδειγμα.
Είδαν έκπληκτοι τα βίντεο στο κινητό και σύντομα άρχισαν να σπάνε την μαρκίζα, όταν εμφανίστηκε ο ενοικιαστής, που όταν είδε το κλίμα με τον κόσμο που είχε μαζευτεί προσπάθησε να εξηγήσει πως δεν το έκανε επίτηδες.
Βρεθήκαμε μπρος στο αποτρόπαιο θέαμα μιας γάτας ακινητοποιημένης σαν σπάιντερμαν (όπως την περιέγραψε ο αστυνομικός) στον τοίχο λόγω πολυουρεθάνης (δεν είχε καλυφθεί το πάνω μέρος του κορμιού της σε αντίθεση με το κάτω που βλέπαμε στο βίντεο και ψάχναμε 12-2 μ.μ. οικοδόμο να μας πει με τι χημικό διαλύεται αυτό.
Οι αστυνομικοί κάλεσαν τους Πυροσβέστες και σύντομα 2 οχήματα, με επίσης εξαιρετικούς και με μεράκι επαγγελματίες, κατέφθασαν. Τους κκ Παπατέρπο, Παντελή, Καζαμά, Παρλάλη, Ηλιάδη και Αυγέρη από το 3ο ΠΥΡ.Σ.
Με την ειδική σκάλα και τα εργαλεία τους έβαλαν την τελευταία σπουδαία πινελιά, μαζί με τον κτηνίατρο κ. Δασκαλόπουλος, που (ειδοποιημένος από την Μ. Μοσχάκη) ήρθε τόσο αργά, ανέβηκε στη σκάλα, το ηρέμησε και, υπό χειροκροτήματα των παρευρισκομένων, το απελευθέρωσαν. Τους ευχαριστώ έναν - έναν κι όλες όλους μαζί.
Αγνοώ εάν το έκανε από πρόθεση. Θέλω να πιστεύω πως όχι. Παρόλα αυτά υπάρχει μαγαζάτορας που ισχυρίζεται πως του φώναζε «τι κάνεις; Το ζώο είναι ακόμη μέσα». Όντως μπορεί μέσα από το μαγαζί να μην το έβλεπε. Μπορεί και να μην το άκουγε όμως; Είχε σιωπήσει ως φοβικό;
Αυτά θα τα βρουν εκείνοι που πρέπει, όταν πρέπει και δεν θα τον δικάσω στα κοινωνικά δίκτυα. Τα γεγονότα θα τα αναφέρω όμως. Όμως σε αντίθεση με όσα αναφέρει στην επιστολή του, η γυψοσανίδα της μαρκίζας δεν έσπασε με την άδεια του, σπασμένη την βρήκε όταν ήρθε να προστατέψει το μαγαζί του, και δεν έδωσε ο ίδιος το περιστατικό στην Αστυνομία ή στην Πυροσβεστική. Υπάρχουν όλα καταγεγραμμένα στην κατάθεση που δώσαμε τα ξημερώματα στο ΑΤ Τούμπας.
Ο στόχος για μένα δεν είναι η εκδίκηση απέναντι σε αυτό το νέο παιδί που μπορεί να μάθει απ’ αυτό όπως ο ενοικιαστής και να γίνει καλύτερος. Αν και ήθελα η κοπέλα που το δημοσιοποίησε να έχει μιλήσει μαζί μου πρώτα, τώρα πια μετά τις απειλές αντί της «συγγνώμης ειλικρινά νόμιζα πως είχε φύγει», ο δρόμος είναι νομικός μονόδρομος κι εκεί βέβαια θα κληθούν και οι βιντεοσκόποι.
Τέλος, δεν προτίθεμαι να ντραπώ στιγμή γιατί υπερασπίζομαι την ζωή σε όλες τις μορφές της (και την δική του) και με χαροποιεί που βρίσκω όλο και περισσότερους συμμάχους.
*Η Ελένη Καρασαββίδου είναι εκπαιδευτικός διδάσκουσα στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
Διαβάστε επίσης:
Βοηθήστε μας να συνεχίσουμε να σας ενημερώνουμε για όσα συμβαίνουν στα ζώα στην Ελλάδα ενισχύοντας το www.zoosos.gr
