Η ιστορία του Ράμπο, του σκύλου που ζούσε εγκαταλελειμμένος – από τους αδιάφορους κηδεμόνες του – στην περιοχή του Δρυού στο νησί της Πάρου και σώθηκε χάρη στο ενδιαφέρον του συλλόγου «Φιλόζωοι Εθελοντές Πάρου» είναι εξαιρετικά διδακτική. Μας αποδεικνύει ότι όποιος έχει σκύλο δε σημαίνει απαραιτήτως ότι τον αγαπάει ή ότι αγαπάει τα ζώα… Αξίζει τον κόπο να την διαβάσετε.
Τα παραλειπόμενα της ιστορίας του Ράμπο
«Είναι φιλόζωος αυτός που έχει σκύλο; ΟΧΙ απαραίτητα. Η πρώτη σκέψη, που κάνουμε, όταν βλέπουμε κάποιον να κάνει βόλτα με το σκυλάκι του είναι... πως πρόκειται για άνθρωπο φιλόζωο. Όμως η απλή κατοχή σκύλου δεν σε κάνει φιλόζωο, αν ενδιαφέρεσαι αποκλειστικά και μόνο για το δικό σου ζώο και αδιαφορείς για όλα τα υπόλοιπα πλάσματα.
Μέσα Ιουλίου μας τηλεφώνησε μια κυρία γιατί δεν ήξερε “τι να κάνει με τον σκύλο του αδελφού της” που άφησε πίσω του και έφυγε βαριά άρρωστος για την Αθήνα. Πήγαμε στο Πυργάκι του Δρυού να δούμε από κοντά το “πρόβλημα”.
Ο Ράμπο πριν και μετά!
Είδαμε ένα τεράστιο περιφραγμένο κτήμα με αμπέλια που είχε μέσα κι ένα εξοχικό σπίτι χτισμένο πριν από κάποιες δεκαετίες. Στην άκρη του κτήματος μέσα σ’ ένα βρώμικο πρώην κοτέτσι αντικρύσαμε έναν υπέροχο σκύλο ημίαιμο Gordon Setter, τον Ράμπο.
Η σκουριασμένη πόρτα του κοτετσιού δεμένη πρόχειρα με σύρματα άνοιγε με δυσκολία και αυτό σήμαινε ότι ο σκύλος ήταν μόνιμα κλεισμένος εκεί μέσα... “γιατί δεν ήξεραν αν έχει κάνει εμβόλια” και φοβόντουσαν “μην πάθουν κάτι”.
Πολυκαιρισμένη ξηρά τροφή ανακατεμένη με βρεγμένα ψωμιά και αποφάγια ήταν το μενού του Ράμπο. Η “κυρία” όμως είχε στη βεράντα της ένα αγορασμένο – όπως η ίδια μας είπε – σκυλάκι ράτσας Cavallier το οποίο πρόσεχε σαν τα μάτια της.
Από το κοτέτσι στο Πυργάκι στα δάση της Βαυαρίας παρέα με τα υπόλοιπα σκυλιά της οικογένειας.
Μιλούσε απαξιωτικά για τον Ράμπο, σα να τον σιχαινόταν, γιατί ήταν και ανεμβολίαστος –όπως έλεγε – και ανέφερε την ευθανασία την οποία θα ήταν αναγκασμένη να κάνει για να απαλλαγεί από το πρόβλημα!
Της είπαμε ότι θα μπορούσε αν ήθελε να καλέσει έναν κτηνίατρο να εμβολιάσει τον σκύλο. Όσο για την ευθανασία – της εξηγήσαμε – ότι κανείς κτηνίατρος δεν θα μπορούσε να την πραγματοποιήσει γιατί σε υγιές ζώο, που δεν έχει προβλήματα συμπεριφοράς, αυτό απαγορεύεται αυστηρά από τη νομοθεσία.
Μετά από μερικές εβδομάδες ο κηδεμόνας του Ράμπο πέθανε και το “πρόβλημα” ήταν πιο έντονο πια για την οικογένεια του αποθανόντος, η οποία οικογένεια, παρεμπιπτόντως, διαπιστώσαμε ότι διέθετε ακόμη ένα αγορασμένο σκυλάκι ράτσας Yorkshire.
Μας μίλησαν πάλι για ευθανασία ως λύση στο πρόβλημα, μας είπαν ότι δεν είναι δικό τους το σκυλί, ότι δεν ξέρουν τι να κάνουν μ’ αυτό, σκέφτηκαν μάλιστα να το εγκαταλείψουν στο δρόμο “να φύγει, να βρει την τύχη του” και άλλες παρόμοιες... “φιλοζωικές” λύσεις.
Όταν οι συγκεκριμένοι έφυγαν από την Πάρο στα τέλη Αυγούστου μας άφησαν στο βάθος ενός σκουπιδοτενεκέ δύο – τρεις χούφτες ξηρά τροφή πολυκαιρισμένη, χειρίστης ποιότητας... “για να τρώει ο σκύλος”.
Αναλάβαμε τον Ράμπο με καθημερινές επισκέψεις εθελοντών που του έβαζαν φαΐ και καθαρό νερό και τον έβγαζαν βόλτα στη θάλασσα. Μας περίμενε με αδημονία καθημερινά. Είχε συντροφιά και ανθρώπινη επαφή έστω για λίγη ώρα και μετά έμενε και πάλι στη μοναξιά του κοτετσιού του.
Όμως στις φιλόζωες κυρίες με τα ρατσάτα σκυλάκια δεν άρεσε καθόλου που “μπαινοβγαίναμε στην ιδιοκτησία τους” όπως μας είπαν.
Έτσι καθώς οι μέρες περνούσαν βρισκόμασταν μπροστά σε μια κλειστή πόρτα με σφιχτά δεμένα σχοινιά, που κάποιος με εντολή της οικογένειας ανέλαβε να το κάνει, ώστε να αποτρέπει την είσοδο μας εκεί. Τι κι αν υπήρχε μέσα μια ζωντανή ψυχή που κάθε ημέρα μας περίμενε; Τι κι αν πέθαινε ο σκύλος από πείνα και δίψα φυλακισμένος στο κοτέτσι του; Αρκεί να μην έμενε ανοιχτή η ιδιοκτησία τους!
Δεν κόβαμε μόνο τα σχοινιά της καγκελόπορτας καθημερινά αλλά καταφέραμε στο τέλος να λύσουμε και τα δεσμά της μόνιμης απομόνωσης του Ράμπο, ο οποίος τώρα απολαμβάνει τη θαλπωρή ενός σπιτικού και την αγάπη μιας οικογένειας.
Οι “φιλόζωοι” στην Ελλάδα ήθελαν να τον θανατώσουν για να γλυτώσουν από το πρόβλημα. Όμως το ζευγάρι των Γερμανών, που τον υιοθέτησε, ταξίδεψε από τη Γερμανία για να φτάσει στη χώρα μας και να παραλάβει το νέος της μέλος ώστε να το μεταφέρει στο καινούργιο του σπιτικό στο Έμπερφιγκ της Βαυαρίας!».
Διαβάστε επίσης:
Φιλόζωοι Εθελοντές Πάρου: Αδυνατούμε να φροντίσουμε τα αδέσποτα που εσείς δημιουργείτε!
Βρήκαν 9 κουτάβια κλεισμένα σε σακούλα πεταμένα σε κάδο στα Μάρμαρα της Πάρου
Συνόδευε με το αγροτικό τις αλυσοδεμένες αγελάδες, που μετά βίας περπατούσαν στην Χρυσή Ακτή Πάρου
Δεκάδες κακοποιημένα ιπποειδή με δεμένα τα πόδια εντόπισε η ομάδα της ANIMAL ACTION στην Πάρο
Διεύθυνση Κτηνιατρικής Νοτίου Αιγαίου: Κακοποίηση το «παστούρωμα»
Απευθύνθηκαν στην Εισαγγελία για το παστούρωμα των ζώων στην Πάρο
Κακοποιεί άλογο που έχει διαρκώς εκτεθειμένο & με δεμένα τα πόδια στον Μώλο Πάρου (βίντεο)
6-4-2017 θα δικαστεί ο άνδρας που κλώτσησε γάτα στην Πάρο το 2014
Πάρος: Βρήκε 4 νεογέννητα κουτάβια ζωντανά κλεισμένα σε σακούλα πεταμένα στον κάδο σκουπιδιών
Ποινή - «χάδι» για τον άνδρα που πυροβόλησε σκύλο στην Πάρο αλλά θα του επιβληθεί πρόστιμο 30.000 €
Άφησαν το σκυλί τους να πεθάνει αβοήθητο στο Μαράθι της Πάρου
Σκελετωμένο και αλυσοδεμένο Πόιντερ στις Κολυμπήθρες της Πάρου
Σκύλος ζωντανό σκιάχτρο στις Κολυμπήθρες της Πάρου (βίντεο)
Πάρος: Συνελήφθη ο άνδρας που πυροβόλησε τον σκύλο του γείτονα του
Σχηματίζεται δικογραφία εις βάρος του Παριανού που κακοποιεί τον σκύλο του
Παραμένει σκελετωμένο το Ντόμπερμαν στο Υστέρνι της Πάρου (βίντεο)
Παριανός επιχειρηματίας αντιμετωπίζει τα σκυλιά του ως αντικείμενα!
Βοηθήστε μας να συνεχίσουμε να σας ενημερώνουμε για όσα συμβαίνουν στα ζώα στην Ελλάδα ενισχύοντας το www.zoosos.gr
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.
Eδώ δεν αγάπησε τον αδερφό της....που θα πάθαινε κάτι η αδερφή μου(χτυπάω ξύλο)και θα πέταγα ή θα αδιαφορούσα για τα ζώα που θα άφηνε πίσω της?....Είναι δυνατόν?Δεν είναι τυχαίο.Όσοι αγαπούν επιλεκτικά τα ζώα ή δεν τα αγαπούν καθόλου να είστε σίγουροι πως δεν αγαπούν και τον συνάνθρωπο.Αυτό είναι νόμος.
dystixos i istoria tou rambo den einai monadiki. yparxoun xiliades. kai o tou thavmatos...ta yiothetoun oi "kakoi" germanoi. pou episis kanoun synexeia dorees sta katafygia tou elladistan. epeidi oi "ellhnes", stin "anoterorita" tous, den einai ikanoi na symperiferthoun "anthropina" sta "zontana". agorazoun veveos skylakia "ratsas", pou poios kserei ta kakomoira ean pera apo ti mostra, exoun ti frontida pou xreiazontai.
ironia e? oi "ellhnes" asxolountai me "ratses"...les kai yparxoun "anoteres ratses"....kai oi germanoi yiothetoun ta adespota xoris ratsa.
ena akoma paralogo symperasama se ayti ti paralogi xora.
xairomai.
Τα λόγια είναι φτωχά για το αίσχος των εραστών της ράτσας όσο και για το μεγαλείο των πραγματικών φιλόζωων. Μπράβο σ αυτούς που έσωσαν το υπέροχο πλασματάκι.