Έκκληση για τον άστεγο άνδρα και τον σκύλο του που υποφέρουν στο κέντρο της Αθήνας

Έκκληση για να βρεθεί στέγη για τον άστεγο άνδρα και τον σκύλο που που υποφέρουν από την παγωνιά και τα γεράματα στο κέντρο της Αθήνας καθώς στέκι τους είναι η άδεια Στοά του Βιβλίου απευθύνει μέσω facebook η Μαριλένα Κοντού. Η κα Κοντού όπως τονίζει επικοινώνησε με τον Δήμο Αθηναίων εντούτοις ο σκύλος δεν είναι αποδεκτός στον χώρο φιλοξενίας αστέγων.

Έτσι ο άνδρας ο κ. Σωτήρης δεν δέχτηκε να πάει κάπου ζεστά και να παρατήσει τον Τζοβάνι τον σκύλο του.
Αν μπορείτε με οποιονδήποτε τρόπο να βοηθήσετε αυτά τα πλάσματα που υποφέρουν επικοινωνήστε με τη Μαριλένα Κοντού μέσω facebook εδώ.

Στην ανάρτηση της επισημαίνει τα εξής: «Marilena Kondou 1:12 μμ «11 το πρωί γυρίζω στο σπίτι από τη γυμναστική φτάνω στο φανάρι της στοάς του βιβλίου βλέπω το Σωτήρη και τον Τζοβάνι το σκύλο του. Τους είχα ξανά δει πριν περίπου ένα μήνα κάτω από το σπίτι όπου ο Σωτήρης δεν είχε δύναμη να σπρώξει το κορίτσι πιτ ηταν γρματο απο τα υπάρχοντα του, μόλις του μίλησα έβαλε τα κλάματα. Τον ρώτησα αν χρειάζεται κάτι Μου είπε πως ο Τζοβάνι ειναι όλη του η ζωή, ότι πρέπει να βρεθεί μια λύση για το σκυλί, γι αυτόν. Του είπα πως θα το ψάξω όσο μπορώ, βλακειες δεν έκανα τίποτα.

Σημερα λοιπον Πέρασα το φανάρι, ο Τζοβάνι αισθητά αδυνατισμένος τον ρώτησα πως είναι τι κάνουν μου είπε πως δεν αντέχει άλλο στο δρόμο αρχίζει τα κλάματα, κλάμα έντονο ήθελα να τον αγκαλιάσω, μα είμαι κότα. Μου είπε πρέπει να βρεθεί μια λύση του έδωσα λίγα ευρώ μου λέει θα πάρω φαγητό και για τους δύο.

Του υποσχέθηκα πως θα κάνω ότι μπορώ. Φεύγω, σκέφτομαι, παίρνω τηλέφωνο το κέντρο υποδοχής αστέγων του Δήμου Αθηναίων τον ήξεραν τον Σωτήρης τους τηλεφώνησε και κάποιος άλλος χθες. Του έδωσαν κουβέρτα του είπαν πως μπορεί να φιλοξενηθεί χωρίς το Τζοβάνι, ήταν κάθετος αν μείνει στο δρόμο ο σκύλος θα μείνω κ εγώ. Τους ρώτησα τι μπορεί να γίνει γιαυτό μου πάντησαν πως δεν μπορούν να κάνουν τίποτα για το σκύλο και πως θα τους έχουν στο νου τους όταν περνάνε από τη στοά του βιβλίου να τους αφήσουν φαγητό.

Έκλεισα το τηλέφωνο με κλάματα,κλαίω ακόμα, Σκέφτομαι τι θα έκανα εγώ στη θέση του, σκεφτομαι για την πραγματική αγάπη και αν ποτέ την εχω νιώσει τόσο βαθιά, σκέφτομαι πως αύριο δε θα κλαίω γιατί θα ξυπνήσω θα χαϊδέψω τα γατιά μου στο κρεβάτι μου κ η ζωή μου θα συνεχίσει κανονικά. Αν κάποιος έχει ιδέα αν κάποιος μπορεί να με καθοδηγήσει και να βοηθήσουμε το Σωτήρη και τον Τζιοβάνι να έχουν μια καλύτερη ζωή σας παρακαλώ γράψτε μου.
Μεγάλο κείμενο
Συγγνώμη.».