Για κάθε γούνινο παλτό βασανίζονται μέχρι θανάτου 80 μινκ

Της Χριστίνας Ζαχαράκη*

Ο Μίρκα γεννήθηκε σε ένα κρύο, μεταλλικό κλουβί κι εκεί έμεινε μέχρι το τέλος του. Όσο περνούσε ο καιρός, θαρρείς και το κελί μίκραινε, όμως ήταν απλά αυτός που μεγάλωνε. Δίπλα του ήταν κι άλλα κελιά, μέχρι εκεί που μπορούσε να δει, μόνο κελιά, το ένα δίπλα στο άλλο, το ένα πάνω από το άλλο. Ήθελε να τρέξει, όμως δεν είχε χώρο, ήθελε να σκαρφαλώσει, να σκάψει, όμως τίποτα από αυτά δεν μπορούσε να γίνει σε αυτό το κλουβί.

Βλέπεις ο Μίρκα ήταν ένα άγριο ζώο προορισμένο να ζει στη φύση και να διανύει χιλιόμετρα καθημερινά. Η ενέργειά του τον έπνιγε και τότε άρχιζε να δαγκώνει τα κάγκελα του κλουβιού του, αφού όμως άρχισαν να ματώνουν τα ούλα του από τα σπασμένα δόντια έψαξε κάπου αλλού να ξεδώσει όλη αυτή την μανία που τον κυρίευε.

Στο ίδιο κελί ήταν ο Μάρον, αδερφός του, από τη μέρα που γεννήθηκαν ήταν μαζί. Στράφηκε σε αυτόν, άρχισε να τον δαγκώνει και να τον κομματιάζει, ήταν μια δύναμη πιο πάνω από τον ίδιο. Ο Μάρον ανταπέδωσε. Στο τέλος μόνο ο ένας υπήρχε, ο Μίρκα, από τον Μάρον υπήρχαν μόνο κομμάτια σπαρμένα στο μικρό κελί τους. Για λίγο ηρέμησε, όμως η ανάγκη ξανάρθε. Κοίταξε γύρω του και δεν υπήρχε τίποτα πια, στο μικρό του κελί ήταν μόνος. Τότε άρχισε να δαγκώνει τα πόδια και τα χέρια του, κι ενώ υπέφερε ταυτόχρονα συνέχιζε, μη μπορώντας να ελέγξει τη μανία του. Είχε τρελαθεί εντελώς πια.

Οι άνθρωποι που ήταν εκεί για να φροντίζουν όλα αυτά τα ζώα, σε όλα αυτά τα κελιά τον είδαν και έτρεξαν γρήγορα. Στην αρχή σκέφτηκε πως ίσως έκαναν κάτι για να τον βοηθήσουν, όμως εκείνοι άρχισαν να τον χτυπάν στο κεφάλι με ένα ξύλο. Είχε δει να το κάνουν σε άλλα ζώα, σε άλλα κελιά. Κάποια τα χτυπούσαν στο κεφάλι με κάτι βαρύ, κάποια τα βάζαν σε θαλάμους με αέρια και πέθαιναν ασφυκτιώντας μετά από ώρα αφού ήταν τέτοια η φύση τους που μπορούσαν να κρατάν την αναπνοή τους για βουτιές, και κάποια πέθαιναν από το ρεύμα που περνούσε στο σώμα τους από ηλεκτρόδια στο στόμα ή τον πρωκτό τους.

Ο Μίρκα έπεσε λιπόθυμος. Τον πήραν από την ουρά του και τον μετέφεραν σε ένα άλλο χώρο. Ο Μίρκα συνήλθε σε φριχτούς πόνους. Το μεγαλύτερο μέρος του σώματός του ήταν γυμνό και αιμορραγούσε. Τότε συνειδητοποίησε πως κάποιος τραβούσε το πετσί του, το ένιωθε να ξεκολλάει βίαια από τη σάρκα του. Πόναγε τόσο κι όμως δεν μπορούσε να αντιδράσει πια, δεν είχε δύναμη ούτε να δαγκώσει, ούτε να τρέξει. Πόσο ειρωνικό. Για πρώτη φορά στη ζωή του ήταν έξω από το μικρό, μεταλλικό κλουβί και όμως δεν μπορούσε να κάνει βήμα. Όταν δεν είχε μείνει πια ίχνος από τρίχωμα επάνω του τον πέταξαν σε ένα σωρό με άλλα όμοια πτώματα. Έμεινε εκεί για ώρες, μέχρι που ξεψύχησε.

Χρειάζονται 80 τέτοιες άθλιες ζωές, 80 τέτοια βασανισμένα κορμιά για ένα γούνινο παλτό.

Τα εκτροφεία γούνας προκαλούν τεράστια περιβαλλοντολογικά προβλήματα λόγω των χημικών κυρίως που χρησιμοποιούνται για την επεξεργασία των γουνοδερμάτων.

Τα εκτροφεία γούνας έχουν καταργηθεί σε 14 ευρωπαϊκές χώρες, με πιο πρόσφατη τη Νορβηγία.

Η Ελλάδα δεν καταναλώνει, όμως παράγει φυσική γούνα. Η φυσική γούνα βρίσκεται στις πρώτες θέσεις των εξαγώγιμων προϊόντων μας.

Κάθε χρόνο, εκατομμύρια ζώων θανατώνονται για τη γούνα τους.

Εκατοντάδες διάσημοι άνθρωποι στον καλλιτεχνικό χώρο αλλά και στο χώρο της μόδας έχουν δηλώσει ανοιχτά την εναντίωσή τους στη φυσική γούνα.

Βοήθησε κι εσύ ώστε μια μέρα η φυσική γούνα να φοριέται μόνο από αυτούς που γεννήθηκαν με αυτή.
ΠΕΣ ΟΧΙ ΣΤΗ ΦΥΣΙΚΗ ΓΟΥΝΑ, ΔΙΑΔΩΣΕ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ.

*Η Χριστίνα Ζαχαράκη είναι μέλος του Φιλοζωικού Συλλόγου Αιγιαλείας «Τα Φιλαράκια».

Διαβάστε επίσης:

Άφησαν 33.000 μινκ να πεθάνουν από πείνα σε εκτροφείο γουνοφόρων ζώων στη Γαλατινή Κοζάνης (βίντεο)

N. Μπομπολάκη: Το κέρδος οδηγεί στην ομερτά γι’ αυτό κανείς δεν μίλησε για τα 33.000 μινκ που πέθαναν από πείνα σε κλουβιά στη Γαλατινή Κοζάνης (ηχητικό)

Π.Φ.Π.Ο.: Φρικώδη εγκλήματα εις βάρος ζώων απ'τη βιομηχανία της γούνας για την ικανοποίηση της ανθρώπινης ματαιοδοξίας