Τα στοιχεία του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Προστασίας «ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ» σχετικά με τις δολοφονίες θαλάσσιων θηλαστικών από ψαράδες αμφισβητεί εμμέσως πλην σαφώς η MOm, η «Εταιρεία για τη Μελέτη και Προστασία της Μεσογειακής Φώκιας» καθώς χαρακτηρίζει την ανακοίνωση του επιστημονικού φορέα σχετικά με τις σκόπιμες θανατώσεις φωκών ως «είδηση» μέσα σε εισαγωγικά και όχι μόνο, δημιουργώντας πολλά ερωτήματα για τους λόγους της αμφισβήτησης.
Την αιτία αυτής της αντιπαράθεσης των συγκεκριμένων φορέων δεν τη γνωρίζουμε εντούτοις τα περιστατικά με δολοφονημένα ζώα της θάλασσας (θαλάσσιες χελώνες, δελφίνια, φώκιες κ.ά.) είναι εξαιρετικά συχνά, διαπιστώνονται σε όλες τις παράκτιες περιοχές της χώρας και μας ξενίζει ότι κάποιοι όλα αυτά τα θεωρούν υπερβολή...
Τι επισημαίνει η MOm
Συγκεκριμένα επισημαίνει τα εξής: «Κυκλοφορεί από χθες η "είδηση" με τον τίτλο «Εφτά Νεκρές Μεσογειακές Φώκιες Εντοπίστηκαν στο Αιγαίο τις Μέρες των Περιορισμών». Πράγματι καταρχήν εντυπωσιακά ανησυχητικός ο τίτλος και εξαιτίας του αριθμού των νεκρών ζώων, αλλά και εξαιτίας της σύνδεσης του γεγονότος με τις ημέρες καραντίνας! Παρόλα αυτά και καθώς δεχόμαστε, όπως είναι λογικό, πλήθος σχετικών ερωτημάτων, ας βάλουμε τα πράγματα στις πραγματικές τους διαστάσεις:
Αυτό που πολλές φορές παραβλέπουμε ηθελημένα ή αθέλητα είναι ότι ο θάνατος είναι ο αχώριστος σύντροφος της ζωής. Ως εξειδικευμένος λοιπόν φορέας που παρακολουθούμε εδώ και τριάντα χρόνια ανελλιπώς την κατάσταση της μεσογειακής φώκιας στην Ελλάδα ξέρουμε ότι τα τελευταία χρόνια ο μέσος όρος των νεκρών φωκών που εντοπίζεται στις ελληνικές ακτές είναι της τάξης των 35 ζώων το χρόνο. Προφανώς και δεν εντοπίζονται όλα τα νεκρά ζώα, άρα ο πραγματικός (άγνωστος) αριθμός των ζώων που πεθαίνουν είναι μεγαλύτερος.
Είναι φυσιολογικό αυτό; Ως ένα βαθμό σαφέστατα φυσιολογικό, καθώς όλα τα έμβια όντα γεννιούνται, ζουν και κάποια στιγμή πεθαίνουν. Θα ήταν τουλάχιστον αφελές να πιστεύει κανείς ότι από τις 400 φώκιες που υπολογίζεται ότι ζουν σήμερα στα ελληνικά νερά καμία δεν πεθαίνει!
Βρίσκονται ζώα θανατωμένα από ανθρώπινο χέρι; Δυστυχώς ακόμη ναι. Από αυτό όμως το γεγονός μέχρι το σημείο ότι όποιο ζώο βρίσκεται νεκρό, να βγάζουμε αβίαστα και ανεύθυνα το συμπέρασμα ότι το έχει σκοτώσει άνθρωπος (όπως αφήνεται να εννοηθεί στο σχετικό άρθρο που κυκλοφόρησε) υπάρχει μεγάλη απόσταση.
Η μακρόχρονη εμπειρία μας έχει διδάξει ότι και σε περιπτώσεις όπου γίνονται πλήρεις νεκροψίες από εξειδικευμένους κτηνιάτρους με τους οποίους συνεργαζόμαστε είναι σε μεγάλο ποσοστό αδύνατο να προσδιοριστεί η αιτία θανάτου, ειδικά όταν το ζώο βρίσκεται σε προχωρημένη σήψη.
Αν πάρουμε τώρα την περίοδο στην οποία αναφέρεται η σχετική είδηση θα δούμε ότι οι εντοπισμοί των ζώων εκτείνονται σε μια περίοδο τουλάχιστον 3 μηνών ενώ εντοπίστηκαν σε διαφορετικές περιοχές. Επίσης το γεγονός ότι βρέθηκαν όλα σε παραλίες δεν είναι καθόλου παράξενο γιατί σχεδόν πάντα τα ζώα που εκβράζονται σε παραλίες είναι αυτά που τελικά εντοπίζονται.
Πρέπει να ανησυχούμε; Όχι, αλλά πρέπει να προσπαθούμε συνεχώς ως κοινωνία να εξαλειφθεί το φαινόμενο της άδικης θανάτωσης των ζώων είτε για φώκιες πρόκειται είτε για άλλα πλάσματα. Εξάλλου η κοινωνία μας έχει κάνει σημαντικά βήματα τα τελευταία χρόνια σε αυτή την κατεύθυνση, φθάνει να σκεφτούμε ότι πριν μερικές δεκαετίες ζώα όπως τα δελφίνια ήταν επίσημα επικηρυγμένα από το ελληνικό κράτος!
Αντίθετα σήμερα προβλέπονται ποινές από την νομοθεσία για την κακοποίηση και θανάτωση των ζώων. Σε κάθε περίπτωση όμως η οικολογίζουσα καταστροφολογία δεν βοηθάει επί της ουσίας σε τίποτα.
Θυμίζουμε ότι πριν 2,5 περίπου χρόνια όταν έγινε το ναυάγιο του Αγία Ζώνη στην Σαλαμίνα, πολλοί, σε παρόμοιο τόνο, έσπευσαν να προβλέψουν την πλήρη οικολογική καταστροφή του Σαρωνικού, κάτι που ευτυχώς γρήγορα διαψεύστηκε επιβεβαιώνοντας τις πιο ψύχραιμες και αξιόπιστες φωνές (και σήμερα βλέπουμε και θαυμάζουμε φώκιες στα βράχια της Πειραϊκής!).
ΝΑΙ λοιπόν στη συνεχή δράση όλων μας για την φύση και τα ζώα με γνώμονα την γνώση και την αξιόπιστη ενημέρωση. ΟΧΙ στην εύκολη και στην καλύτερη περίπτωση αφελή καταστροφολογία.» καταλήγει η ανακοίνωση.
Αξίζει να αναφέρουμε ότι μια από τις αιτίες αντιδικίας των δύο οργανώσεων είναι το πως αντιμετωπίζουν τα θηλαστικά, που χρήζουν περίθαλψης. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η MOm συνεργάζεται με το Αττικό Ζωολογικό Πάρκο και χρησιμοποιεί τις πισίνες του για να περιθάλπει φώκιες, αν και είναι πανελληνίως γνωστό ότι πρόκειται για ιδιωτική επιχείρηση που κρατάει αιχμάλωτα ζώα σε κλουβιά για να έχει κέρδος και διοργανώνει μάλιστα και παραστάσεις τσίρκο (έναντι εισιτηρίου) με θαλάσσια θηλαστικά (δελφίνια). Στις αρχές Μαρτίου θυμίζουμε ότι έγινε ανάκληση της άδειας λειτουργίας του Δελφινάριου μετά από καταγγελίες και δεκαετή προσπάθεια φιλοζωικών φορέων.
Το ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ από την άλλη κατασκευάζει - για την περίθαλψη θαλάσσιων θηλαστικών - εγκαταστάσεις το Καταφύγιο Θαλάσσιας Ζωής στους Λειψούς μέσα σ' έναν φυσικό κόλπο.
Διαβάστε επίσης:
Επτά φώκιες εντοπίστηκαν νεκρές στο Αιγαίο οι 4 δολοφονημένες από ψαράδες
Γιατί η MOm συνεργάζεται με το Αττικό Ζωολογικό Πάρκο;
ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ: Με εντατικούς ρυθμούς οι εργασίες στο Καταφύγιο Θαλάσσιας Ζωής στους Λειψούς (βίντεο)
Βοηθήστε μας να συνεχίσουμε να σας ενημερώνουμε για όσα συμβαίνουν στα ζώα στην Ελλάδα ενισχύοντας το www.zoosos.gr
