Καβάλα: 70 θαλασσοπούλια πνίγηκαν στα δίχτυα του ψαρά

Ο Άρης Χρηστίδης τεχνολόγος - γεωπόνος και μέλος αλλά και εκπρόσωπος του Ε.Κ.Π.Α.Ζ. στην Καβάλα δημοσιεύει στην ιστοσελίδα www.ekpazp.gr πληροφορίες και φωτογραφικό υλικό από ένα ατύχημα, που οδήγησε στον θάνατο 70 θαλασσοπούλια.

Ο κ. Χρηστίδης εξήγησε στο www.zoosos.gr, ότι έχει συνεργαστεί αρκετά χρόνια και με το Ινστιτούτο Αλιευτικής Έρευνας (ΙΝ.ΑΛ.Ε.), το οποίο είναι ένα από τα πέντε εξειδικευμένα ερευνητικά Ινστιτούτα του Εθνικού Ιδρύματος Αγροτικής Έρευνας (ΕΘ.Ι.ΑΓ.Ε.) αρμόδιο για τη διεξαγωγή της έρευνας και την ανάπτυξη της τεχνολογίας και τεχνογνωσίας στον τομέα της αλιείας και βρίσκεται συχνά αντιμέτωπος με τις επιπτώσεις, των δραστηριοτήτων των ανθρώπων στο φυσικό περιβάλλον ειδικότερα δε στα θαλασσοπούλια.

Ο κ. Χρηστίδης μας εξήγησε, ότι την Κυριακή 8 Απριλίου 2012 σε 32άρι μανωμένο δίχτυ για ψάρεμα σουπιών πιάστηκαν περίπου 70 θαλασσοπούλια του είδους Μύχος ή Θυελλοπόρος, που απειλείται με εξαφάνιση, σε βάθος 3,5 μέτρα στη θαλάσσια περιοχή της Καβάλας.

Ο ψαράς σοκαρίστηκε με το θέαμα και επειδή είναι ευαισθητοποιημένος σχετικά με τις συνέπειες της αλιείας στο περιβάλλον ενημέρωσε τον κ. Χρηστίδη και του παρέδωσε τα πτώματα 59 πουλιών τα οποία μεταφέρθηκαν στα εργαστήρια του ΙΝ.ΑΛ.Ε. μετά και από τη σύμφωνη γνώμη του δρ Αργύρη Καλλιανιώτη, που είναι διευθυντής του ιδρύματος.

Η παγίδευση των Μύχων έγινε φυσικά τυχαία και ήταν ανεπιθύμητη, όχι μόνο για ηθικούς λόγους, αλλά και γιατί είναι καταστροφική για την ψαριά. Άλλωστε το ξεμπέρδεμα των καταστραμμένων διχτυών από τα πτώματα των πουλιών είναι μια δουλειά πολύωρη και δύσκολη, η οποία φυσικά και κοστίζει.

Τα δίχτυα αυτά καθώς και ο συγκεκριμένος τρόπος ψαρέματος είναι εγκεκριμένος από την Ελλάδα, την Ε.Ε. αλλά και από την κοινή γνώμη. Ο κ. Χρηστίδης εξηγεί ότι κανείς δεν τα έχει με αυτόν τρόπο ψαρέματος παρά μόνο με τις μηχανότρατες, που με ευκολία ο καθένας και κάθε Μ.Κ.Ο. καταδικάζει και αυτό μια είναι μεγάλη συζήτηση.

Τα δίχτυα αυτά θεωρούνται επιλεκτικά, αφού ψαρεύουν σε μεγάλο βαθμό το είδος στόχου, που στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι οι σουπιές. Αντιθέτως οι μηχανότρατες απορρίπτουν το 40 - 60 % της ψαριάς τους, αφού είναι είδος μη εμπορεύσιμο!

Τέτοια νόμιμα δίχτυα είναι όμως τελικά υπεύθυνα για τη θανάτωση θαλασσοπουλιών αλλά και θαλασσίων θηλαστικών και χελωνών, σε αντίθεση με τα δίχτυα της μηχανότρατας και των γρι - γρι, που πιάνουν μόνο ψάρια και καρκινοειδή πολύ σπάνια κάποια χελώνα.

Τα στοιχεία και οι πληροφορίες, που έχει συλλέξει τα τελευταία χρόνια ο Άρης Χρηστίδης όσον αφορά στην παγίδευση θαλασσοπουλιών, δεν αποδεικνύουν, ότι η κατάσταση είναι τραγική.

Φαίνεται, ότι ακόμα ευτυχώς είναι σχετικά μικρός ο αριθμός των πουλιών, που χάνουν τη ζωή τους στα δίχτυα των ψαράδων. Όμως αλήθεια πόσα από αυτά τα περιστατικά γίνονται τελικά γνωστά;

Όμως, όπως τονίζει ο κ. Χρηστίδης, δεν πρέπει να αποκλείουμε, ότι δεν να επαναληφθεί ο φριχτός θάνατος ενός ολόκληρου κοπαδιού Μύχων, όπως είχε συμβεί παλιότερα στην περιοχή της Σαμοθράκης την δεκαετία του 1990, αφού τότε 500 τέτοια θαλασσοπούλια πνίγηκαν εγκλωβισμένα στα δίχτυα.

Στα 59 νεκρά πουλιά έγιναν μορφομετρικές μετρήσεις και έγιναν νεκροψίες με σκοπό τη λήψη δειγμάτων για τοξικολογικές και γενετικές αναλύσεις, τον προσδιορισμό του φύλου, και το στομαχικό περιεχόμενο.

Μερικοί θηλυκοί Μύχοι – όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες, που δημοσιεύουμε στο www.zoosos.gr – ήταν έτοιμοι να γεννήσουν. Όλοι οι Μύχοι είχαν τραφεί αποκλειστικά φρίσες, συχνά πολύ μεγάλες. Μάλιστα ο κ. Χρηστίδης έμεινε έκπληκτος με το μήκος των ψαριών, που οι Μύχοι είχαν καταπιεί, καθώς είχαν μήκος 20 εκατοστά.

Οι Μύχοι ψαρεύουν (και πιάνονται στα δίχτυα) σε βάθη ανάμεσα στις 2 και 20 οργιές συνήθως (3-36 μέτρα). Ενώ ανάλογα με τις δυνατότητες του είδους μπορούν να βρεθούν και σε μεγαλύτερα βάθη.

Είναι βέβαιο, ότι και αυτό το περιστατικό του πνιγμού τόσων πουλιών επιβάλλει την ανάγκη δημιουργίας χαρτογραφημένων περιοχών τροφοληψίας των πουλιών αυτών ανάλογα με τις εποχές και φυσικά απαραίτητη είναι η λήψη έστω και στοιχειωδών μέτρων για την προστασία τους.

Κανείς δεν αποκλείει βέβαια να έχουν συμβεί παρόμοια «ατυχήματα» και σε άλλες θαλάσσιες περιοχές της Καβάλας και φυσικά αυτά να μην έχουν αναφερθεί στις αρχές ή στους επιστήμονες που ασχολούνται με τα θέματα της προστασίας των ζώων γενικότερα.

Μπορεί σε λίγες μέρες να ξεκληριστεί ολόκληρη αποικία από κάποιο νησί του κεντρικού ή νότιου Αιγαίου (δεν φαίνεται να φωλιάζουν τόσο βόρεια). Κανείς δεν ξέρει, αν οι Μύχοι, που κυκλοφορούν και ψαρεύουν σε ομάδες αποτελούμενες συνήθως από 50 έως 300 άτομα στην παράκτια ζώνη της Βόρειας Ελλάδας προέρχονται από την ίδια αποικία.

Διαβάστε επίσης:

Παγίδες θανάτου για τα θαλασσοπούλια τα αλιευτικά εργαλεία

Καστοριά: Η βίδρα πνίγηκε στα δίχτυα του ψαρά