Λευκάδα: Έβλεπαν τον σκύλο τους να σπαρταράει πεθαίνοντας γιατί κανένα κτηνιατρείο δεν εφημέρευε (βίντεο)

Γιατί ενώ βρισκόμαστε στο 2021 δεν ισχύει υποχρεωτικά παντού στην Ελλάδα τα κτηνιατρεία να εφημερεύουν; Γιατί δεν έχει ισχύσει αυτό το μέτρο (όπως γίνεται με τα φαρμακεία) αν και οι ανάγκες για περίθαλψη τραυματισμένων ή άρρωστων ζώων οικόσιτων και αδέσποτων είναι διαρκείς καθώς δεν υπάρχουν παντού στη χώρα κτηνιατρικές κλινικές, οι οποίες να είναι διαρκώς ανοιχτές;

Αυτά είναι τα ερωτήματα που προκύπτουν από όσα περιγράφει η Δώρα Μαυρωνά, κάτοικος Λευκάδας, που μίλησε στο www.zoosos.gr, η οποία έβλεπε τον σκύλο της να πεθαίνει καθώς κανένα κτηνιατρείο δεν ήταν ανοιχτό, όταν το ηλικιωμένο ζώο έπαθε επιληπτική κρίση στις 14 Ιουνίου.

Η κα Μαυρώνα με ανάρτηση της στο facebook επισημαίνει τα εξής:

«Αντίο Γιε μου.

Έξι μήνες σήμερα. Ξεψύχησες Αβοήθητος. Μας πουλήσανε.

Εσύ, είσαι σκύλος βλέπεις, δε δικαιούσαι εφημερία !

Έπαθες επιληπτική κρίση στις 2.30 το πρωί και οι κτηνίατροι δε σήκωσαν ποτέ τηλέφωνο. Για τρεις ολόκληρες ώρες σπαρτάραγες. Τρεις  ατελείωτες ώρες εσύ να βασανίζεσαι, να αγωνιάς, εγώ να σε βλέπω ανίκανη να σε βοηθήσω κι εκείνος που είχε καθήκον να σε βοηθήσει κοιμόταν.

Η ευζωία του κτηνίατρου, πάνω από την ευζωία του ζώου.

Οι πελάτες μόνο σε ωράριο καταστημάτων.

Για 18 χρόνια παιδί μου, κάθε μέρα μαζί. Εσύ ήσουν η οικογένειά μου, εσύ με έμαθες να αγαπάω, εσύ με έκανες καλύτερο άνθρωπο, εσύ μου έδειξες την αγνή ψυχή από τα πλάσματα του είδους σου και άρχισα να μάχομαι για να βοηθάω μαλλιαρά πλασματάκια. Με βοήθησες τόσο πολύ! Υπήρχαν στιγμές στη ζωή μας που δεν είχα κανέναν και τίποτα, παρά μόνο εσένα. Σε αγαπάω τόσο πολύ. Αλλά εσύ τώρα δεν κοιμάσαι πια μπροστά από τη σόμπα, δε σου χαϊδεύω το κεφαλάκι, δεν κάνουμε αγκαλίτσα για καλημέρα το πρωί, δε θα σε ξαναδώ ποτέ. Έφυγες! Κακοθάνατος! Αβοήθητος! Να ψυχομαχάς για ώρες.

Χωρίς αδιαθεσία, χωρίς προειδοποίηση, έφαγες, ήπιες, πέσαμε για ύπνο και ξυπνήσαμε από τα τράνταγματά σου. Ξημέρωνε Δευτέρα 14 Ιουνίου και εσύ να μη σταματάς να χτυπιέσαι. Πήραμε τηλέφωνο, ξαναπήραμε, τους έστειλα το video να σπαρταράς. Αλλά, κανένας  δε χάλασε τον ύπνο του για εσένα. Δε φιλοτιμήθηκε κανείς να έρθει, έστω για να σε ελευθερώσει…. Συνεχίσαμε να προσπαθούμε. Στις 3 το πρωί πήγε ο Σπύρος στο φαρμακείο. Καμία βοήθεια κι από εκεί. Έστειλα μήνυμα σε κτηνίατρο στο εξωτερικό, τίποτα. Πήρα τηλέφωνο σε διανυκτερεύουσα κλινική στην Αθήνα. Μου είπαν, "Κυρία μου, αν έχει πάθει κρίση το ζώο δε μπορείτε να κάνετε τίποτα εσείς από το σπίτι". Στην απελπισία μας, στις 4 το πρωί πια τηλεφωνήσαμε σε γνωστό χειρούργο της Λευκάδας. Ο άνθρωπος, σήκωσε το τηλέφωνο του και μας είπε πως δε μπορούσε να σε βοηθήσει, αγάπη μου. Στις 5.30 το πρωί σταμάτησε η καρδούλα σου. Έζησες καλύτερα από πολλά παιδιά 18 χρόνια μαζί μας και στο τέλος έφυγες χειρότερα κι από αδέσποτο.

Ούτε την άλλη μέρα μας τηλεφώνησαν από το κτηνιατρείο, να πουν έστω συγνώμη με μια χαζή δικαιολογία.

Μόνο, στις 11.30 ήρθε μήνυμα. Έγραφε…. «Ζει;;»

(Ναι… είπαμε στο χάρο να περιμένει μέχρι να ξυπνήσετε!!!)

Αυτή λοιπόν, είναι η αντιμετώπιση στο επείγον κτηνιατρικό περιστατικό, στη μεσαιωνική Λευκάδα-Ελλάδα του 2021.

Άνθρωποι σε επάγγελμα με δεοντολογία που κρατάνε στα χέρια τους τη ζωή και το θάνατο,  αντιμετωπίζουν με πλήρη αδιαφορία και ανευθυνότητα ένα πλάσμα που ψυχορραγούσε.

Χωρίς ντροπή, χωρίς ηθική, χωρίς έλεγχο, χωρίς να τους αγγίζει κανείς.

Και δεν είναι μόνο ο Πλάτωνας. Εδώ και καιρό πολλά πλάσματα στη Λευκάδα έχουν ξεψυχήσει αβοήθητα. Είτε γιατί δε χώρεσαν στο ωράριο του κτηνιάτρου…. Είτε γιατί άνοιξαν τα ράμματα... Είτε γιατί κτηνίατρος έκανε σε ζώο ηρεμιστική ένεση για να του κόψει νύχια και το ζώο δεν ξύπνησε ποτέ….Είτε γιατί αναλαμβάνονται από απλούς κτηνιάτρους ογκολογικά περιστατικά (με μόνιμη θεραπεία την κορτιζόνη)…. Είτε γιατί όταν κάποιος πηγαίνει στον κτηνιατρείο  ανησυχώντας για το ζώο-παιδί του, ο κτηνίατρος τον καθησυχάζει, του λέει είναι μολυνσούλα, τον διώχνει (πάντα με κορτιζόνη) αλλά τελικά έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος γιατί το ζώο έπασχε τελικά από καρκίνο…. Πολλά  ζώα πάσχουν από καρκίνο ιάσιμο ή με καλή πρόγνωση, αν όμως είχε γίνει η διάγνωση σε αρχικό στάδιο. Βέβαια, από ανθρώπους χωρίς ειδίκευση, η διάγνωση έρχεται αργά οδηγώντας και σε αργό θάνατο. Φυσικά, να μην ξεχνάμε τις διαγνώσεις και συνταγογραφήσεις δια τηλεφώνου από άτομο που δεν είναι κτηνίατρος, προσπαθώντας να καλύψει τη μόνιμη  αδιαφορία του κτηνίατρου…(Πολλοί έχετε αναγνωρίσει τα περιστατικά σας, δεν είναι δα και Νέα Υόρκη η Λευκάδα, ξέρουμε με το όνομά τους τις ψυχούλες που έχουν χαθεί τόσο άδικα)

Το γεγονός παραμένει: Οι κτηνίατροι, έχουν χτίσει τη ζωή τους με τα λεφτά μας. Από την εκμετάλλευση της αγάπης μας για τα ζώα έχουν φτιάξει ζωάρα χωρίς καμία ευθύνη ή υποχρέωση απέναντί μας. Φαίνεται, είμαστε καλοί, μόνο για να πληρώνουμε!

Πλατωνάκο μου, εσένα σε είχε πελάτη 15 χρόνια!

Βάλε μαζί τα υπόλοιπα 5 σκυλιά και 2 γατιά που έχουμε μόνιμα, συν εκείνα που έχουμε βοηθήσει μέσα από τη φιλοζωία όλα αυτά τα χρόνια, βάλε στο λογαριασμό και τον κόσμο που στείλαμε….καλό το πακέτο!!! (Και να σκεφτεί κανείς πως εμείς είμαστε «μικροί» φιλόζωοι, σε σχέση με κάποιους άλλους έλληνες και ξένους που συντηρούν από 20 μέχρι 200 ζώα στο νησί μας)

Όμως.... 2.30 το πρωί να χαλάσουμε το νάνι μας για το "σκύλο"!

Ας τον να χτυπιέται μέχρι να ψοφολογήσει! Εμείς έχουμε ωράριο εμπορικού καταστήματος! Για την ακρίβεια, υπάρχουν εμπορικά καταστήματα που είναι ανοιχτά περισσότερες ώρες από κτηνιατρεία.

Μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει; Πως γίνεται να έχεις δώσει όρκο, να κάνεις επάγγελμα με δεοντολογία, να έχεις στα χέρια σου τη ζωή και το θάνατο, αλλά να υπάρχουν μαγαζιά που πουλάνε παπούτσια, τα οποία είναι ανοιχτά περισσότερες ώρες από εσένα που κάνεις λειτούργημα;

Ντροπή σε όποιον έχει να κάνει με παιδιά, αρρώστους, υπερήλικες ή ζώα και κάνει το λειτούργημα στυγνό επάγγελμα για λεφτά. Ο πόνος δεν περιγράφεται με λόγια για όλους εμάς που πέσαμε στα χέρια τους και χάσαμε το άδοξα λατρεμένες ψυχούλες. Δεν το χωράει το μυαλό μου. Ο ίδιος κτηνίατρος που έφερε πίσω τον Πλατωνάκο μου από του χάρου τα δόντια, ο ίδιος τον καταδίκασε σε βασανιστικό θάνατο.

Στη χώρα που ο κτηνίατρος δεν ελέγχεται. Στη χώρα που δεν είναι υποχρεωτικές οι εφημερίες. Στην Ελλάδα του 2021 που απέχει πολύ από το να είναι ευρωπαϊκή χώρα, χωρίς νόμους και ηθική.

Πλατωνάκο μου, μίλησα με πολύ καλό δικηγόρο από Αθήνα, για να τιμωρηθεί αυτός με την αδιαφορία του έφερε το βάναυσο χαμό σου. Αλλά...Ελλάδα...Ξέρεις...η νομοθεσία έχει κενά, δεν υποχρεώνει τήρηση στη δεοντολογία, οι εφημερίες δεν είναι υποχρεωτικές, οι κτηνίατροι είναι δυνατή συντεχνία και άλλα τέτοια πολλά...

Στη Λευκάδα με δήμαρχο κτηνίατρο και 6 συνολικά κτηνιάτρους, στην Έλλάδα με πρωθυπουργό που δηλώνει φιλόζωος, δεν υπάρχουν εφημερίες για ζώα. Ένα πλάσμα δε μπορεί ούτε να βρει βοήθεια, ούτε να πεθάνει με αξιοπρέπεια, όποια ώρα του τύχει επείγον, χωρίς να εκλιπαρούμε για βοήθεια και να μην τη βρίσκουμε πουθενά.

Μόνη μας δύναμη η φωνή μας. Ενωμένοι. Να μιλήσουμε όλοι. Να σπάσει η ομερτά.

Κάποιος θα σκεφτεί, φοβάμαι να μιλήσω γιατί έχω κι άλλα ζώα. Τι θα γίνει αν τσαντίσω τον κτηνίατρο. Ναι, έχεις κι άλλα ζώα που όταν θα χρειαστούν σοβαρή βοήθεια εκτός ωραρίου, το  πιθανότερο είναι να τα δεις να πεθαίνουν αβοήθητα! Αφού λοιπόν, δεν τους αγγίζει ο νόμος, ας τους συμμαζέψουν οι δημόσιες καταγγελίες όλων μας.

Γιε μου, λυπάμαι. Μας πουλήσανε. Δε μπόρεσα να σε βοηθήσω αυτή τη φορά. Τον ξεγελάσαμε πολλές φορές το χάρο στο παρελθόν. Εγκεφαλικό, συγκοπές, αλλά όχι κι αυτή τη φορά. Σε κράταγα, σου μίλαγα, σε εμψύχωνα, μόνο αυτά μπόρεσα και δυστυχώς δεν ήταν αρκετά. Με κοίταζες με τα ματάκια σου ζητώντας βοήθεια, από τους σπασμούς ζεμάταγες και πάλευα να σε δροσίσω. Αλλά ουσιαστική βοήθεια δε μπορούσα να σου προσφέρω. Πίστευα πως θα τον κερδίζαμε και αυτή τη φορά. Αλλά όχι. Ήταν προδιαγεγραμμένη η πορεία μας αυτή τη φορά.  Μας κέρδισε.

Έρχονται Χριστούγεννα. Τα πρώτα χωρίς εσένα μετά από 18 χρόνια, ψυχούλα μου. Έχεις 6 μήνες που κοιμάσαι έξω. Έφυγες. Αυτός ήταν άλλωστε και ο μόνος τρόπος για να κοιμηθείς εσύ  έξω….

Μας λείπεις πολύ. Δε θα σε ξαναδώ ποτέ. Δεν αντέχεται

Σου υπόσχομαι, γιέ μου, πως στη μνήμη σου και για την ταλαιπωρία σου, θα προσπαθήσω να γίνουν υποχρεωτικές οι εφημερίες.

Θα κάνω ότι περνάει από το χέρι μου να βοηθήσω άλλα πλάσματα να αποφύγουν τη μοίρα σου.

Είσαι πάντα στην καρδιά μας

Αντίο  ΛατρευτουλιΝάκο μου!»