Μια δασκάλα κατήγγειλε στην Αστυνομία τη δολοφονία ενός αδέσποτου σκύλου στα Κεραμειά Λέσβου, καθώς τον δράστη είδαν οι μαθητές της και την ενημέρωσαν, εντούτοις οι γονείς των παιδιών - όπως γίνεται αντιληπτό - τα δασκάλεψαν ώστε να πουν ψέματα όταν κλήθηκαν για κατάθεση, καλύπτοντας έτσι τον δολοφόνο και δίνοντας τους το χειρότερο μάθημα. Πως δηλαδή να γίνουν ψεύτες προκειμένου να μη μπλέξουν και πως να μην υπολογίζουν τις ζωές των ζώων.
Ο Μπίνγκο...
Όλα αυτά επισημαίνει ο Σύλλογος Μέριμνας Απροστάτευτων Ζώων «Η ΚΙΒΩΤΟΣ Μυτιλήνης» ο οποίος συγχαίρει την εκπαιδευτικό, τη δασκάλα του Δημοτικού Κεραμειών, την Εύη Καρμίρη, που έκανε αυτό το οποίο δεν είναι αυτονόητο, ειδικά στις κλειστές κοινωνίες, και παράλληλα ο φιλοζωικός φορέας κατηγορεί τους κηδεμόνες των παιδιών για τη στάση τους, για τη συγκάλυψη του εγκλήματος και την κάλυψη που παρέχουν στον εγκληματία.
«Για το περιστατικό φερόμενης δολοφονίας αδέσποτου σκυλιού στα Κεραμειά Λέσβου»
«Η ΚΙΒΩΤΟΣ Μυτιλήνης ενημερώθηκε ότι στις 8 Ιανουαρίου 2023, τρεις ανήλικοι μαθητές στην περιοχή των Κεραμειών Λέσβου άκουσαν έναν πυροβολισμό και κατόπιν είδαν έναν συγχωριανό τους να μεταφέρει το σώμα ενός αδέσποτου σκυλιού που φρόντιζαν στο σχολείο τους προς άγνωστη κατεύθυνση (ένα σκυλάκο μάλιστα που από τέλη Νοεμβρίου προσπαθουμε να του βρούμε ένα σπίτι....).
Την επόμενη ημέρα, 9 Ιανουαρίου, οι μαθητές ενημέρωσαν τη δασκάλα τους, η οποία, όπως αρμόζει σε υπεύθυνο Άνθρωπο, έκανε καταγγελία στην Αστυνομία. Όταν όμως οι μικροί μαθητές κλήθηκαν από την αστυνομία, κατέθεσαν ότι… δεν είδαν απολύτως τίποτα! Σημειώνουμε, ότι το ζώο δεν έχει θεαθεί έκτοτε, ζωντανό ή νεκρό.
Δεδομένου ότι του θέματος έχει πλέον επιληφθεί η Ελληνική Αστυνομία, εμείς περιοριζόμαστε να σημειώσουμε ότι δύο είναι προφανώς τα σενάρια:
(α) είτε έχουμε να κάνουμε με τρεις μυθομανείς μικρούς (άρα αύριο ίσως καταγγείλουν κάποιον άλλον αθώο συμπολίτη μας για ένα ανύπαρκτο «έγκλημα»…)
(β) είτε έχουμε να κάνουμε με τρεις οικογένειες οι οποίες εκπαιδεύουν τα παιδιά τους να κρύβουν την αλήθεια, να λένε ψέματα στην αστυνομία και να καλύπτουν ένα δολοφόνο και (άρα αύριο θα καλύψουν κάποιον άλλο εγκληματία….)
Το πρώτο απαιτεί την παρέμβαση παιδοψυχολόγου, το δεύτερο παρέμβαση Εισαγγελέα. Και για να ξεκαθαριστεί ποιο από τα δύο συμβαίνει, αύριο η ΚΙΒΩΣΤΟΣ Μυτιλήνης θα απευθυνθεί στην Εισαγγελία Μυτιλήνης για να ξεκαθαρίσει η κατάσταση.».
Προσπαθούσαν να βρουν σπιτικό για τον σκύλο...
Η ανακοίνωση της Aστυνομίας
«Από το Αστυνομικό Τμήμα Αγιάσου, σχηματίσθηκε χθες (09-01-2023) ποινική δικογραφία αυτόφωρης διαδικασίας σε βάρος ημεδαπού, για παράβαση νομοθεσίας που αφορά την κακοποίηση ζώων και για παράβαση της νομοθεσίας για τα όπλα. Ειδικότερα και σύμφωνα με καταγγελία, ο προαναφερόμενος ημεδαπός, βρισκόμενος σε αγροτική τοποθεσία προχθές (08-01-2023) στην ευρύτερη περιοχή των Κεραμειών στη Λέσβο, πυροβόλησε προς το μέρος αδέσποτου σκύλου. Για το περιστατικό διενεργείται προανάκριση από το Αστυνομικό Τμήμα Αγιάσου».
Τι επισημαίνουν κάτοικοι της περιοχής
Η Ντέπη Χατζηκαμπάνη κάτοικος της περιοχής με ανάρτηση της στο facebook επισήμανε τα εξής στις 10 Ιανουαρίου:
«Σκότωσε ένα αθώο σκυλί
Μετά το έσυρε από τα πόδια στο κτήμα του.
Και το είδαν που το έσερνε.
Αλλά δεν υπάρχουν αποδείξεις.
Διότι δεν μπορεί να αποδειχτεί πως το σκυλί είναι νεκρό.
Γιατί έτσι είναι οι μικρές κοινωνίες.
Γι' αυτό θα μείνουν για πάντα μικρές και δεν θα γίνουν μεγάλες κοινωνίες.
Όσο ρίχνανε φόλες θέλανε αποδείξεις αλλά δεν τις είχαμε.
Και όλοι γκρινιάζαμε που δεν τις είχαμε.
Τώρα που υπήρξαν μάρτυρες και αποδείξεις δεν είναι αρκετές.
Και ας βρέθηκαν και άλλα σκυλιά νεκρά από φόλα έξω από το κτήμα του .
Και ας τον είδαν να σέρνει το σκυλί.
Πολλά άτομα εδώ στο χωριό ξέρουν αλλά δε μιλάνε.
Και άσε τους μαθητές.
Είναι μικρά παιδιά.
αρκεί το σοκ που τον είδαν να σέρνει ένα σκυλί μπροστά τους.
Υπάρχουν πολλά άτομα εδώ που ξέρουν γενικά πολλά.
Εδώ και χρόνια.
Αλλά δε μιλάνε.
Γιατί φοβούνται να αντιμετωπίσουν το κακό.
Γιατί έτσι τους έμαθαν.
Και αυτούς που τους το έμαθαν πιο παλιά τους το έμαθαν κάποιοι άλλοι.
Και αυτοί που το έμαθαν θα το μάθουν και στους επόμενους.
Και τα εγκλήματα συνεχίζονται.
Γιατί μιλάμε για εγκλήματα.
Και γιατί ποτέ όσα έχουμε και όσα ξέρουμε και όσα βλέπουμε δεν αρκούν.
Γιατί μιλάμε για αφαίρεση ζωής.
Και επειδή δεν έχει βρεθεί το πτώμα του σκύλου δεν γίνεται τίποτα.
Και δεν αρκεί που τα παιδιά τον είδαν να τον σέρνει.
Και δεν αρκεί που από κει και πέρα ο σκύλος εξαφανίστηκε.
Χτες ήταν ο Μπίνγκο, αύριο ίσως είναι ο δικός μου σκύλος ο Μπωντλαίρ, μεθαύριο ένα παιδί.
Ένας ακόμα φόνος, μια ληστεία, ένας βιασμός...
Διότι όταν δεν μπορούμε να αποδείξουμε ένα έγκλημα τότε τα εγκλήματα συνεχίζονται.
Και οι εγκληματίες γελούν ικανοποιημένοι.
Θέλω προσωπικά να πω ένα μεγάλο μπράβο στην δασκάλα του χωριού που δεν δίστασε να τα βάλει με την μικρή αλλά σκληρή κοινωνία των Κεραμειών και ας βγήκε εκείνη εκτεθειμένη.
Evi Kar είσαι παράδειγμα προς μίμηση.
Και αν χάνουμε αξίζει η προσπάθεια.
Θέλω να βάλω στην συγκεκριμένη ανάρτηση και δυο ποιήματα.
Που ταιριάζουν γάντι.
Και θέλω να ευχαριστήσω τους δικούς μου που από μικρή μου έμαθαν να μιλώ.
Και ας είχα θεριά να με κυνηγούν.
Και ας τρέχω ακόμα για πολλά.
Τουλάχιστον δεν έμεινα στάσιμη και κοιμάμαι ήσυχη τα βράδια.
Ας μάθουμε να μιλάμε για όλα.
Και πού ξέρεις;
Μπορεί και να βρεθούν άνθρωποι που να ξέρουν να ακούν.
"Σώπα, μη μιλάς, είναι ντροπή
κόψ’ τη φωνή σου, σώπασε
κι επιτέλους
αν ο λόγος είναι άργυρος
η σιωπή είναι χρυσός.
Τα πρώτα λόγια, οι πρώτες λέξεις
που άκουσα από παιδί
έκλαιγα, γέλαγα, έπαιζα
μού ‘λεγαν: «σώπα».
Στο σχολείο μού ‘κρυψαν την αλήθεια τη μισή
και μού ‘λεγαν: «εσένα τι σε νοιάζει; σώπα!»
Με φιλούσε το πρώτο αγόρι
που ερωτεύτηκα και μού ‘λεγε:
«κοίτα, μην πεις τίποτα, και…σώπα!»
Κόψ’ τη φωνή σου, μη μιλάς, σώπαινε.
Κι αυτό βάστηξε μέχρι τα είκοσί μου χρόνια.
Ο λόγος του μεγάλου, η σιωπή του μικρού.
Έβλεπα αίματα στα πεζοδρόμια
«τι σε νοιάζει, μού ‘λεγαν,
θα βρεις το μπελά σου – τσιμουδιά, σώπα».
Αργότερα φώναζαν οι προϊστάμενοι:
«μη χώνεις τη μύτη σου παντού,
κάνε πως δεν καταλαβαίνεις, και σώπα».
Παντρεύτηκα κι έκανα παιδιά και τα ‘μαθα να σωπαίνουν.
Ο άντρας μου ήταν τίμιος κι εργατικός
κι ήξερε να σωπαίνει.
Είχε μάνα συνετή που του έλεγε «σώπα».
Στα χρόνια τα δίσεχτα οι γείτονες με συμβούλευαν:
«μην ανακατεύεσαι, πες πως δεν είδες τίποτα και σώπα».
Μπορεί να μην είχαμε με δαύτους γνωριμία ζηλευτή
μας ένωνε όμως το «σώπα».
Σώπα ο ένας, σώπα ο άλλος, σώπα οι επάνω, σώπα οι κάτω,
σώπα όλη η πολυκατοικία και όλο το τετράγωνο.
Σώπα οι δρόμοι οι κάθετοι κι οι δρόμοι οι παράλληλοι.
Κατάπιαμε τη γλώσσα μας.
Στόμα έχουμε και μιλιά δεν έχουμε.
Φτιάξαμε το σύλλογο του «σώπα»,
και μαζευτήκαμε πολλοί,
μια πολιτεία ολόκληρη, μια δύναμη μεγάλη
αλλά μουγκή!
Πετύχαμε πολλά και φτάσαμε ψηλά, μας δώσανε παράσημα
κι όλα πολύ εύκολα, μόνο με το «σώπα».
Μεγάλη τέχνη αυτή, το «σώπα».
Μάθε το στα παιδιά σου, στη γυναίκα σου, στην πεθερά σου
κι αν νιώθεις την ανάγκη να μιλήσεις, ξερίζωσε τη γλώσσα σου
και κάν’ την να σωπάσει.
Κόψ’την σύρριζα.
Πέταχ ‘την στα σκυλιά.
Το μόνο άχρηστο όργανο απ’ τη στιγμή
που δεν το μεταχειρίζεσαι σωστά.
Δεν θα ‘χεις έτσι εφιάλτες, τύψεις κι αμφιβολίες.
Δεν θα ντρέπεσαι τα παιδιά σου
και θα γλιτώσεις απ’ το βραχνά
να μιλάς χωρίς να μιλάς
να λες «έχετε δίκιο, είμαι με ‘σας».
Αχ, πόσο θα ‘θελα να μιλήσω ο κερατάς
και δεν θα μιλάς,
θα γίνεις φαφλατάς,
θα σαλιαρίζεις αντί να μιλάς.
Κόψε τη γλώσσα σου, κόψ’ την αμέσως.
Δεν έχεις περιθώρια. Γίνε μουγκός.
Αφού δε θα μιλήσεις, καλύτερα να το τολμήσεις
κόψε τη γλώσσα σου.
Για να ‘σαι τουλάχιστον σωστός
στα σχέδια και τα όνειρά μου
ανάμεσα σε λυγμούς και παροξυσμούς
κρατώ τη γλώσσα μου
γιατί νομίζω πως θα ‘ρθει η στιγμή
που δε θ’ αντέξω
και θα ξεσπάσω και δε θα φοβηθώ και θα ελπίζω
και κάθε στιγμή το λαρύγγι μου θα γεμίζω μ’ έναν φθόγγο
μ’ έναν ψίθυρο μ’ ένα τραύλισμα με μια κραυγή
που θα μου λέει: ΜΙΛΑ!
"Αζίζ Νεσίν")
("Όταν ήρθαν να πάρουν τους τσιγγάνους δεν αντέδρασα.
Δεν ήμουν τσιγγάνος.
Όταν ήρθαν να πάρουν τους κομμουνιστές δεν αντέδρασα.
Δεν ήμουν κομμουνιστής.
Όταν ήρθαν να πάρουν τους Εβραίους δεν αντέδρασα.
Δεν ήμουν Εβραίος.
Όταν ήρθαν να πάρουν εμένα δεν είχε απομείνει κανείς για να αντιδράσει.
"Μπρεχτ ")».
Μάλιστα στις 9 Ιανουαρίου είχε επισημάνει τα εξής: «Ο Μπίνγκο ήταν ένα γλυκό και πανέμορφο αδέσποτο στο χωριό μου.
Μικρό ηλικιακά.
Ένα πανέμορφο σκυλάκι.
Τελευταία φορά τον είδα να παίζει μόλις χτες.
Τον είχαν μαζέψει στο σχολείο και τον πρόσεχαν οι δάσκαλοι και τα παιδάκια.
Ο Μπίνγκο σήμερα είναι νεκρός.
Όχι όμως από φόλα αυτή τη φορά.
Εξελίχτηκαν οι δολοφόνοι των Κεραμειών.
Όπλο.
Μπαμ και τέλος.
Διπλό μπαμ μάλιστα.».
O Κομνηνός Βράνης, ιερέας, για το έγκλημα επισήμανε τα εξής στις 10 Ιανουαρίου μέσω facebook:
«Σκότωσαν έναν Αγγελο που δεν είχε φτερά είχε όμως ένα γλυκό τρίχωμα......
Με ρώτησε κάποιος,ποιο είναι το πιο δύσκολο πραγμα στο να έχεις ένα σκύλο;
Του απάντησα "Το αντίο".
Οταν ο Θεός μιλούσε για την αξία της αγάπης, μόνο τα σκυλιά τον κατάλαβαν.
Μπινγκο συγχώρεσε την αθλιότητα μας, και κράτησε την αγάπη των μικρών μαθητών του σχολειου που σε λάτρευαν γινόσουνα παιδί και έπαιζες μαζί τους στα διαλείμματα....».
Η Βασούλα Τρακέλλη με ανάρτηση της στο facebook επισήμανε τα εξής: «Μπορείτε να Κοινοποιήσετε παντού να πάρει το θέμα διάσταση;
Δολοφονήθηκε εχθές στα Κεραμειά, Λέσβου!
Τον πυροβόλησε κάποιος με όπλο! Οι ένοχοι πολλοί.
Αυτός που το εγκατέλειψε, αυτός που το πυροβόλησε και τέλος αυτοί που ΣΙΩΠΗΣΑΝ και δεν είχαν το θάρρος να καταγγείλουν
επώνυμα τον δράστη. Όλοι συνένοχοι.
Τα παιδιά το αγάπησαν, το φρόντισαν μαζί με την δασκάλα τους αλλά η μικρή κοινωνία που ζουν τους φιμωσε να μη μιλήσουν...
Έλεος, μέχρι πότε , ανυπεράσπιστα πλάσματα θα πληρώνουν με τη ζωή τους την αδιαφορία, την κακία των δήθεν ανθρώπων...
Υπήρχαν μάρτυρες και δεν μίλησαν!!!
Ντροπή!!!!!».
Διαβάστε επίσης:
Βοηθήστε μας να συνεχίσουμε να σας ενημερώνουμε για όσα συμβαίνουν στα ζώα στην Ελλάδα ενισχύοντας το www.zoosos.gr
