Ούτε τα παιχνίδια δεν παρατάμε πόσο μάλλον τα ζώα μας!
Το λούτρινο σκυλάκι το εντοπίσαμε μέσα στο καροτσάκι της καθαρίστριας στον σταθμό του Η.Σ.Α.Π. στην Ομόνοια. Κάπου το βρήκε και δεν το πέταξε, το πήρε μαζί της για να το σώσει. Ούτε τα παιχνίδια - τα δικά μας των παιδιών μας - δεν πρέπει να πετάμε, αφού για κάποιους είναι πολύ χρήσιμα.
poli kalo
ΟΛΟΙ όσοι κακοποιούν τα ζώα είναι αντικείμενα ψυχιατρικής παρακολούθησης καθώς σε ποσοστό 100% έχουν κόμπλεξ κατωτερότητας και επιβάλλονται μ' αυτόν τον τρόπο σε πιο αδύναμες υπάρξεις και έτσι νοιώθουν καλά.
Πόσο δίκαιο έχεις Πέτρο... Μα πόσο?????
Δυστυχώς όμως στην Ελλάδα το να βασανίζεις ή να σκοτώνεις ένα ζώο θεωρείται πταίσμα...
Πότε επιτέλους θα υπάρξει μία δίκαιη και παραδειγματική τιμωρία για όλους αυτούς τους ανθρώπους (λέμε τώρα)...
Πότε επιτέλους θα υπάρξει ένα μάθημα, μία φιλοζωϊκή αγωγή στα σχολεία έτσι ώστε να μαθαίνουν όλοι από μικροί τα πλεονεκτήματα της συμβίωσης του ανθρώπου με τα ζώα.