Π.Φ.Π.Ο.: Μύθοι και αλήθειες για όσους εναντιώνονται στο αναμενόμενο νομοσχέδιο για τα ζώα συντροφιάς (βίντεο)

Τους πολλούς μύθους για το υποτιθέμενο εμπόριο αδέσποτων ζώων από την Ελλάδα προς το εξωτερικό και τις αλήθειες για το ποιοι είναι εκείνοι που εναντιώνονται σε ζητήματα όπως η υποχρεωτική στείρωση, ο έλεγχος των παράνομων εκτροφέων, και ο περιορισμός εκείνων που εισάγουν ζώα σε άθλιες συνθήκες από παράνομα εκτροφεία των Βαλκανίων, αποκάλυψαν σήμερα κατά τη διάρκεια διαδικτυακής συνέντευξης Τύπου οι εκπρόσωποι της Πανελλαδικής Φιλοζωικής και Περιβαλλοντικής Ομοσπονδίας (Π.Φ.Π.Ο.), της Ζωοφιλικής Ομοσπονδίας Σωματείων Αττικής - Σαρωνικού και της Μ.Κ.Ο. «Dogs’ Voice».

Η Π.Φ.Π.Ο. στο σχετικό δελτίο Τύπου επισήμανε τα εξής: «Η παρέμβαση της Π.Φ.Π.Ο. στην σημερινή συνέντευξη Τύπου, που έδωσαν ομοσπονδίες, περίπου 300 φιλοζωικοί σύλλογοι από όλη τη χώρα και 13 φορείς που ασχολούνται ειδικότερα με τα δικαιώματα των ζώων.

Εκτός από την  Πρόεδρο της Π.Φ.Π.Ο., μίλησε η δικηγόρος και ακτιβίστρια για την προστασία κ τα δικαιώματα των ζώων Μάρσα Δημοπούλου και η Δικηγόρος Έλενα Δέδε, ιδρύτρια του Dogs’ Voice.

Συντόνιζε η δημοσιογράφος Σταματίνα Σταματάκου ενώ παρευρέθηκαν πάρα πολλοί δημοσιογράφοι από μεγάλα αλλά και μικρότερα ΜΜΕ. Τους ευχαριστούμε όλους. Την συνέντευξη αφιερώσαμε στη μεθαυριανή Παγκόσμια Ημέρα Αδέσποτων Ζώων. Η ομιλία της Π.Φ.Π.Ο. στάθηκε στην αποδόμηση των επιχειρημάτων όσων εναντιώνονται στους άξονες του νομοσχεδίου.».

Τι επισήμανε η Νατάσα Μπομπολάκη

Η κα Μπομπολάκη στην εισήγησή της στάθηκε στην αποδόμηση των επιχειρημάτων όσων εναντιώνονται στους άξονες του νομοσχεδίου. Οι άξονες του νομοσχεδίου όπως ανακοινώθηκαν περιλαμβάνουν αρκετά μέτρα που αναφέρονται στη προστασία των ζώων συντροφιάς. Όμως, όπως τόνισε, όσοι πολεμούν το νομοσχέδιο επικεντρώθηκαν σε δύο σημεία και μόνο.

Αρχικά στη μεταφορά της αρμοδιότητας από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης στο Υπουργείο Εσωτερικών και στην υποχρέωση των κηδεμόνων των ζώων συντροφιάς να στειρώνουν τα ζώα τους επιτρέποντας τους μόνο μία γέννα. Όλα τα άλλα σημαντικά θέματα ζωτικής σημασίας που καλύπτει το νομοσχέδιο τους αφήνουν παγερά αδιάφορους.

Ολόκληρη η ομιλία της κας Μπομπολάκη

«Πριν έναν μήνα περίπου ανακοινώθηκαν οι άξονες γύρω από τους οποίους θα αναπτυχθεί το σχέδιο νόμου για τα ζώα συντροφιάς. Από τότε έχει χυθεί πολύ μελάνι από τους υποστηρικτές του νομοσχεδίου αλλά και από τους διαφωνούντες με αυτό.

Οι άξονες που ανακοινώθηκαν περιλάμβαναν αρκετά μέτρα που αφορούσαν στην προστασία των ζώων συντροφιάς αυτή κάθε αυτή αλλά οι αντίθετοι του Ν/Σ δεν επικεντρώθηκαν καθόλου σε αυτά, γεγονός κατ’ εμάς ενδεικτικό της έλλειψης πραγματικού ενδιαφέροντος για τα ζώα αλλά επικεντρώθηκαν μόνο σε δυο.
1.στην μεταφορά της αρμοδιότητας από το ΥΠ.Α.Α.Τ. στο ΥΠ.ΕΣ. και
2.στην υποχρέωση των κηδεμόνων ζώων συντροφιάς να τα στειρώνουν, επιτρέποντας μόνο τη μια γέννα.

Τα άλλα ζωτικής σημασίας θέματα τους άφησαν παγερά, θα λέγαμε, αδιάφορους.

Αλγεινή εντύπωση προκαλεί το γεγονός , ότι όλοι αυτοί που αντιτίθενται σήμερα στους άξονες του νομοσχεδίου, κυνηγοί, δημόσιοι κτηνίατροι, παράνομοι εκτροφείς, ανύπαρκτοι φιλόζωοι που εκπροσωπούν τον εαυτό τους και μόνο, δεν διαμαρτυρήθηκαν ποτέ για τα εκατομμύρια σκελετωμένα, άρρωστα, πεινασμένα, τσαλαπατημένα στους δρόμους, βαριά τραυματισμένα, για ζωντανά νεογέννητα, που γίνονται κιμάς από τα απορριμματοφόρα των Δήμων, για τα δηλητηριασμένα και κακοποιημένα με κάθε τρόπο ζώα.

Είναι οι ίδιοι, και μάλιστα κάποιοι από αυτούς αρμόδιοι βάσει της σημερινής νομοθεσίας για την προστασία των ζώων, π.χ. κτηνιατρικές κατά τόπους υπηρεσίες, που δεν αφουγκράστηκαν ποτέ τον πόνο και τη δυστυχία χιλιάδων ζώων που βρίσκονται μέσα σε ό,τι πιο άθλιο υπάρχει στη χώρα μας για ζωντανά πλάσματα, τα δημοτικά κυνοκομεία και σε ιδιωτικά.

Είδατε καμιά ανακοίνωση του ΓΕΩΤΕΕ, των κυνηγών, των εκτροφέων, των δημοσίων κτηνίατρων κ.ο.κ.; Μην προσπαθήσετε να βρείτε γιατί δεν υπάρχουν.

Τώρα όμως ξαφνικά όλοι αυτοί τα λάτρεψαν τα ζώα και ανησυχούν σφόδρα για την υγειά και την ευζωία τους, επικαλούνται τον Π.Ο.Υ. για τα ζώα, ευρωπαϊκούς κανονισμούς που τους εφαρμόζουν κατά το δοκούν και ο, τι άλλο βαρύγδουπο μπορεί να φανταστεί κανείς και συνειδητά και σκόπιμα προσπαθούν να ταυτίσουν την έννοια της υγείας με την προστασία.

Η υγεία είναι μέρος της γενικότερης έννοιας της προστασίας που περιλαμβάνει πολλές παραμέτρους και σε καμία περίπτωση δεν είναι έννοιες ταυτόσημες.

Μάλιστα και σε αυτά τα θέματα υγείας δεν επικεντρώνονται στα πραγματικά προβλήματα υγείας των εγκαταλειμμένων ή έγκλειστων αδέσποτων αλλά μόνο σε δύο ζωοανθρωπονόσους, τη λύσσα που έχει εξαφανιστεί εδώ και 60 χρόνια από την Ελλάδα και το καλααζάρ, που η μορφή της σκνίπας που το προκαλεί δεν ευδοκιμεί στην Ελλάδα γι’ αυτό και έχουμε απειροελάχιστους ανθρώπους ασθενείς με λεϊσμανίωση.

Όχι, δεν τους απασχολούν τα ζώα, τους απασχολεί μη χάσουν την αρμοδιότητα που έχουν. Γιατί άραγε αφού ενδιαφέρον για τα ζώα συντροφιάς είναι ηλίου φαεινότερο, ότι δεν είχαν και δεν έχουν;
Αν το ενδιαφέρον τους ήταν πραγματικό, θα έκαναν πολλά, πάρα πολλά για να αλλάξουν την κατάσταση όλα αυτά τα χρόνια. Αλλά όχι μόνο δεν την άλλαξαν αλλά την επιδείνωσαν τρομακτικά.
Αλλά ας δούμε ποια είναι τα επιχειρήματα τους για την μη μεταφορά της αρμοδιότητας από το ΥΠ.Α.Α.Τ. των ζώων συντροφιάς, επισημαίνοντας ότι όλα τα άλλα είδη ζώων, δυστυχώς γι’ αυτά, παραμένουν στο υπουργείο αυτό.
ΛΕΝΕ
μια σειρά από προγράμματα που αφορούν τα ζώα συντροφιάς (αντιλυσσική προστασία, καταπολέμηση ζωοανθρωπονόσων κ.τ.λ.) αποτελούν αντικείμενο της κτηνιατρικής υπηρεσίας.
ΑΠΑΝΤΑΜΕ
φυσικά για τη λύσσα και τα ελάχιστα λοιμώδη νοσήματα είναι αρμόδιοι οι κτηνίατροι και ουδείς νομίζουμε θα τους αφαιρέσει την αρμοδιότητα αυτή.
Γιατί παριστάνουν, ότι δεν το γνωρίζουν; Αλλά μέχρι εκεί όμως. Τίποτα άλλο δεν τους αφορά από τα υπόλοιπα 9/10 του ισχύοντος νόμου και προφανώς και του νομοσχεδίου.
Απαιτούν για το 1/10 να κρατήσουν μια αρμοδιότητα που πάνω από 20 χρόνια την χρησιμοποίησαν καταστροφικά και για τα ζώα και για την κοινωνία;
Είναι σαν να λέμε, ότι οι ανθρώπινοι γιατροί πρέπει να έχουν την αρμοδιότητα για το αν οι ασθενείς τους ζουν καλά, αν έχουν σπίτι, αν έχουν να φάνε, αν κακοποιούνται;
Αντιλαμβάνονται αλήθεια τι λένε; Ή δεν κατανοούν, πόσο εκτίθενται με αυτά που ισχυρίζονται;
ΛΕΝΕ
Τόσο η κοινοτική όσο και η εθνική νομοθεσία, επιβάλλουν την υπαγωγή των εν λόγω αρμοδιοτήτων στο ΥΠ.Α.Α.Τ. Ο ίδιος ο Παγκόσμιος Οργανισμός για την Υγεία των Ζώων (WOAH) το περιλαμβάνει στις κατευθυντήριες οδηγίες του.
ΑΠΑΝΤΑΜΕ
Πουθενά η κοινοτική οδηγία δεν ορίζει πόσο μάλλον επιβάλλει τα ζώα συντροφιάς να ανήκουν στο ΥΠ.Α.Α.Τ. Αυτά είναι δικά τους ανυπόστατα επιχειρήματα για να δημιουργήσουν εντυπώσεις.
Βεβαίως και ο Π.Ο.Υ. για τα ζώα είναι αρμόδιος για τις κατευθυντήριες οδηγίες για την υγεία των ζώων αλλά όχι για την προστασία τους από την κακοποίηση, την αυθαιρεσία , τον εγκλεισμό τους κ.τ.λ.
Άλλο η υγειά και άλλο η προστασία των ζώων. Συνειδητά τα ταυτίζουν στην προσπάθειά τους να μη χάσουν την αρμοδιότητα.
ΛΕΝΕ
Δεν μπορεί οι ειδικοί επιστήμονες να αποκόπτονται από αυτό το αντικείμενο και να συμμετέχουν ιδιώτες φιλόζωοι, οι Ο.Τ.Α.
ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΡΩΤΩΝΤΑΣ ΤΟΥΣ
Ποιος τους απέκοψε;
Που το είδαν αυτό;
Βλέποντας την εμμονή τους ρωτήσαμε τους αρμόδιους και μας απάντησαν, ότι το κτηνιατρικό κομμάτι τους ανήκει δικαιωματικά και θα το έχουν.
Προφανώς θα ρώτησαν και οι ίδιοι μέσα από τις συναντήσεις που είχαν.
Γιατί επιμένουν να το θέτουν τότε;

ΛΕΝΕ
Σε όλη την Ευρώπη τα θέματα των ζώων τα έχουν τα αντίστοιχα ΥΠ.Α.Α.Τ.
ΑΠΑΝΤΑΜΕ
1. Της υγείας και των ζωοανθρωπονόσων ναι, όπως κι εδώ έτσι πρέπει να είναι, τουλάχιστον προς το παρόν, ΟΧΙ όμως της προστασίας τους.
2. Η Ευρώπη, πλην γεωγραφικά των χωρών των Βαλκανίων όπως και η Ελλάδα δεν έχουν εκατομμύρια αδέσποτα, άρρωστα, σκελετωμένα, πεινασμένα , διψασμένα , μέσα στα χιόνια κ τον καύσωνα, ούτε φυλακισμένα στα κλουβιά των κυνοκομείων.
Ας αφήσουν αυτές τις συγκρίσεις ανόμοιων πραγμάτων.
Όμως, και σε αυτές τις προηγμένες χώρες έχουν αρχίσει και δημιουργούνται ξεχωριστά υπουργεία για την προστασία και την ευζωία των ζώων με πρώτη χώρα το Βέλγιο.

Η τάση στην Ευρώπη είναι αυτή, η δημιουργία δηλαδή ειδικών υπουργείων για τα ζώα, και το ξέρουν αλλά το αποκρύπτουν. Αυτές τις ημέρες κυκλοφορεί πανευρωπαϊκά ένα ψήφισμα, οπού οι φιλοζωικές οργανώσεις της Ευρώπης ζητούν να φύγουν οι αρμοδιότητες των ζώων από τα αντίστοιχα του ΥΠ.Α.Α.Τ. υπουργεία, σε όποιες χώρες δεν έχουν φύγει ήδη.

Στο ψήφισμα αυτό που απευθύνεται στα αρμόδια όργανα του ευρωκοινοβουλίου ευθέως δηλώνεται, ότι τα κλαδικά και συντεχνιακά οικονομικά συμφέροντα βάζουν τροχοπέδη σε κανόνες ευζωίας και προστασίας των ζώων γιατί απλά η προστασία τους και τα κλαδικά αιτήματα είναι έννοιες αντίθετες.

Και στη χώρα μας το ίδιο ακριβώς συμβαίνει. Οι συντεχνίες δεν αφήνουν να προχωρήσουν τα ζητήματα προστασίας των ζώων και τα παραδείγματα άπειρα.
Τι πιο αποκαλυπτικό γι’ αυτό από την Ελλάδα των εκατομμυρίων αδέσποτων;

Το ΥΠ.Α.Α.Τ. στάθηκε ανίκανο χρόνια τώρα όχι μόνο να περιορίσει αλλά να προστατεύσει κατ’ ελάχιστον τα ζώα φτιάχνοντας νομούς που προστάτευαν τα κλαδικά συμφέροντα διαφόρων ομάδων, νόμους δηλαδή ανθρωποκεντρικούς και όχι προστασίας τους ενώ παράλληλα αντιμετώπιζαν τις φιλοζωικές οργανώσεις και τους φιλόζωους πολίτες ως εγκληματίες.

ΛΕΝΕ
Τι δουλειά έχει το ΥΠ.ΕΣ. σε ένα νόμο για τα ζώα συντροφιάς;
ΕΜΕΙΣ ΑΠΑΝΤΑΜΕ
Οι πάντες γνωρίζουν, ότι την διαχείριση των αδέσποτων στη χώρα μας την έχουν οι δήμοι και θα την έχουν.

Τα άρθρα και οι διατάξεις του ισχύοντος νόμου, φανταζόμαστε και του σχεδίου, που αναφέρονται στην αρμοδιότητα στα αδέσποτα αποτελούν τη ραχοκοκαλιά του νόμου.
Θα αντιστρέψουμε λοιπόν το ερώτημα.

Τι δουλειά έχει το ΥΠ.Α.Α.Τ. με τους Δήμους; Οι Δήμοι είναι αρμόδιοι να καταρτίζουν προγράμματα στείρωσης, οι Δήμοι είναι αρμόδιοι για την σίτισή των ζώων, στους δήμους ανήκουν οι 5μελεις επιτροπές που ασχολούνται με κάθε θέμα που αφορά τα αδέσποτα, περισυλλογή, υιοθεσία, επανένταξη, οι Δήμοι είναι αρμόδιοι για την εξεύρεσή φιλοξενιών, για την περισυλλογή των τραυματισμένων ζώων, για την ενημέρωση των δημοτών, για εκδηλώσεις ανάπτυξης φιλοζωικής συνείδησης, οι Δήμοι τα πάντα.

Αυτοί όμως ανήκουν στο Υπουργείο Εσωτερικών ΔΕΝ ανήκουν στο ΥΠ.Α.Α.Τ.
Εποπτεύονται, ελέγχονται κ.τ.λ. από το Εσωτερικών.
Όλα αυτά τα χρόνια που η αρμοδιότητα ήταν στο ΥΠ.Α.Α.Τ. οι περισσότεροι Δήμοι ήταν ασύδοτοι, ανεξέλεγκτοι έκαναν ό,τι ήθελαν, αν ήθελαν, όπως το ήθελαν χωρίς να λογοδοτούν πουθενά.

Οι κατά τόπους κτηνιατρικές υπηρεσίες , αρμόδιες δυστυχώς για την ευζωία των ζώων με βάσει τον ισχύοντα νόμο και για τα κυνοκομεία ,ανήκουν στις Περιφέρειες και οι Περιφέρειες στο ΥΠ.ΕΣ.

Το 80% των ενεργειών για τα αδέσποτα υπάγονταν σε κρατικές δομές που ανήκουν στο Εσωτερικών. Τι δουλειά λοιπόν έχει το ΥΠ.Α.Α.Τ.; Επειδή ασχολούνται με τη λύσσα -που δεν έχουμε εδώ και πάνω από 60 χρόνια ή το καλααζάρ;

Και γι’ αυτό θα πρέπει όλη η προστασία των ζώων να είναι στο ΥΠ.Α.Α.Τ.; Είναι παράλογο, αντιδεοντολογικό, ανεύθυνο να το ζητάει κάνεις και μόνο σε έγνοια για την προστασία των ζώων δεν παραπέμπει. Το που παραπέμπει αυτή η επιμονή και εμμονή ας βγάλει κανείς τα συμπεράσματά του.

Στειρώσεις

Μέγας θόρυβος και για την υποχρεωτικότητα της στείρωσης των ιδιόκτητων κατοικιδίων με τη δυνατότητα όμως να γεννούν μια φορά, γεγονός που ανοίγει μια μεγάλη τρύπα στην αποτελεσματικότητα του μέτρου.

Να αναφέρουμε ότι τα αδέσποτα ζώα στη χώρα μας ανέρχονται στην καλύτερη περίπτωση στα 3.000.000 και κάθε μέρα αυξάνονται.

Ενδεικτικά και για να μιλήσουμε με αριθμούς, θα σας αναφέρουμε ότι ένα θηλυκό σκυλί δύναται να γεννήσει μέχρι 3 φορές σε έναν χρόνο, κάθε γέννα κατά μέσο όρο φέρνει 6 με 7 νέα άτομα. Στην ηλικία περίπου 7 μηνών ξεκινάει η περίοδος αναπαραγωγής τους. Ένα λοιπόν θηλυκό σκυλί και τα παιδιά του του δημιουργούν 67.000 περίπου νέα μέλη μέσα σε 6 χρόνια.

Ομοίως μια γάτα δύναται να γεννήσει μέχρι 3 φορές το χρόνο από ένα μέχρι 8 γατιά. Η περίοδος αναπαραγωγής της επίσης ξεκινά περίπου στους 7 μήνες ζωής της. Σε 7 χρόνια από τη γάτα και τα παιδιά που θα προκύψουν θα έχουν γεννηθεί περίπου 420.000 νέα άτομα!

Σε απλές σκέψεις μας οδηγεί αυτός ο ιλιγγιώδης αριθμός των υπαρχόντων αδέσποτων και η ακατάσχετη καθημερινή ροή παντού με νέα αδέσποτα; Ότι τα αδέσποτα ,που δεν πέφτουν από τον ουρανό, τα δημιουργούμε εμείς οι άνθρωποι.

Σ’ ένα πολύ μεγάλο ποσοστό ευθύνονται οι ιδιοκτήτες των κατοικιδίων, οι οποίοι αφήνουν τα ζώα τους να γεννούν ανεξέλεγκτα και για τα περισσότερα χρόνια της ζωής τους και στη συνέχεια πετούν τα νεογέννητα ή τα πετούν ,όταν αυτά γίνουν δυο μηνών παντού.

Ένας πολύ μεγάλος αριθμός ιδιοκτητών εγκαταλείπει και ενήλικα κατοικίδια, τα οποία οντάς αστέριωτα γεννούν κι αυτά συνέχεια και συνέχεια. Και ο φαύλος κύκλος συνεχίζεται εσαεί.

Πρέπει να σπάσει λοιπόν ο φαύλος κύκλος ώστε να σταματήσουμε να έχουμε αυτά τα χιλιάδες ζώα σ αυτές τις τραγικές καταστάσεις. Κάθε ευνομούμενη χώρα και κάθε πολίτης θα έπρεπε να έχει ως ζητούμενο το τέλος αυτής της αθλιότητας και όχι να βάζει εμπόδια.

Αυτό επιδιώκει σε ένα βαθμό αλλά για πρώτη φορά στα χρονικά το μετρό αυτό της στείρωσης, που αναγγέλθηκε επίσημα από την Κυβέρνηση. Όσοι αντιδρούν αναπτύσσουν διάφορες θεωρίες για να δικαιολογήσουν τη θέση τους με κύρια το ότι δεν έχουμε το δικαίωμα να στειρώσουμε το κατοικίδιο.

Τους ρωτάμε; Έχουμε όμως το δικαίωμα να τα παρατάμε και να υφίστανται όλα τα παραπάνω δεινά; Και μιας και αναφέρονται με όρους ηθικής τι είναι πιο ηθικό;
Να στειρώσουμε το κατοικίδιο μας, που μόνο οφέλη θα έχει ή να πετάξουμε στους κάδους τα μωρά του να κιμαδοποιηθούν ζωντανά; Ή να το παρατήσουμε κάπου ανήμπορο να ανταπεξέλθει σε οτιδήποτε και εκτεθειμένο;

Έχετε δει ποτέ φρέσκο εγκαταλειμμένο σκυλί; Να δείτε την αγωνία του, την απελπισία του, τον πανικό του, την ανημποριά του; Ρωτάμε επίσης, ανήθικη είναι η στείρωση μόνο για το ιδιόκτητο ζώο και όχι για το αδέσποτο; Γιατί για τη στείρωση του αδέσποτου όλοι συμφωνούν δεν βάζουν θέματα; Έχουμε στείρωση ηθική και στείρωση μη ηθική;

Αναφορικά με το ηθικό μέρος, να είστε σίγουροι πως κανείς φιλόζωος δεν θα ήθελε να είναι απολύτως απαραίτητο ένα τέτοιο μέτρο. Άλλωστε η φύση από μόνη της έχει ισορροπίες και ο άνθρωπος οφείλει να σέβεται τις λειτουργίες όλων των όντων και να μην επιβάλλει καμία πράξη σε βάρος ατόμων άλλων ειδών. Μα είμαστε ήδη πολύ μακριά από αυτό. Κατά συνέπεια καλούμαστε να βάλουμε ένα τέλος στην εγκληματικότητα και την ανεξέλεγκτη επικράτηση των συμφερόντων ομάδων εις βάρος αδύναμων πλασμάτων και της κοινωνίας.

Δεν υπάρχει λογικός άνθρωπος, που να μην σκέφτεται, ότι κάποιος άλλος λόγος υπάρχει πίσω από την άρνηση της στείρωσης.

Αφού λοιπόν το 80% των Ελλήνων είναι ηλίου φαεινότερο ότι εγκαταλείπει ή πετάει τα νεογέννητα γιατί αυτά δεν πέφτουν από τον ουρανό όπως είπαμε, θα πρέπει για κάποια χρόνια να υποχρεωθούμε να τα στερεώνουμε μέχρι τα άλλα μετρά πρόληψης που οφείλει και είναι αδήριτη ανάγκη να πάρει η όποια κυβέρνηση να αρχίσουν να αποδίδουν και να γίνουμε ένας λαός που θα σέβεται, δεν θα πετά και δεν θα κακοποιεί τα ζώα.

Φυσικά και του μέτρου της υποχρεωτικής στείρωσης θα πρέπει να εξαιρεθούν οι νόμιμοι εκτροφείς, που το επάγγελμά τους είναι αυτό καθώς και κάποιες κατηγορίες σκύλων ιδιαίτερα που η στείρωση ,αποδεδειγμένα όμως, αντίκειται στην ευζωία τους, π.χ. υπερήλικα ζώα, άρρωστα ζώα που ή κάποια που η σκελετική τους κατασκευή δεν επιτρέπει την νάρκωση.

Ποιοι όμως αντιδρούν στη στείρωση ενώ ανέχονται την κατάσταση αυτή στη χώρα μας .
Διάφορες κατηγορίες και πρωτίστως οι κυνηγοί. Τι τους ωθεί να στρέφονται κατά της υποχρεωτικότητα της στείρωσης; Η κτηνιατρική επιστήμη δέχεται ότι η στείρωση ενός κυνηγόσκυλου επ’ ουδενί το κάνει να χάσει την θηρευτική του ικανότητα; Τότε γιατί αντιδρούν σε τέτοιο μάλιστα εκρηκτικό βαθμό που τους κάνει να εκτίθενται στη κοινή γνώμη για τα κίνητρά τους;

Όλοι όσοι ασχολούνται με τον άλφα ή βήτα τρόπο με τα ζώα συντροφιάς γνωρίζουν, ότι μεγάλος αριθμός κυνηγών εκτρέφει παράνομα κυνηγόσκυλα και τα πουλάει επίσης παράνομα και αφορολόγητα.

Ο ετήσιος τζίρος όλων αυτών -και δεν είναι μόνο η κατηγορία των κυνηγών- που εκτρέφουν και πουλάνε παράνομα κυρίως σκύλους αλλά κ γάτες , πουλιά και πολλά αλλά είδη ανέρχεται σε εκατοντάδες εκατομμύρια μαύρο αφορολόγητο ζεστό χρήμα
Αναρωτιέστε ακόμη γιατί αντιδρούν τόσο λυσσαλέα;

Οι φιλοζωικοί σύλλογοι να πούμε επίσης ότι είναι γεμάτοι από γνησιά μεγάλα σε ηλικία εγκαταλειμμένα κυνηγόσκυλα, όπως και από ποιμενικούς σκύλους, μια άλλη κατηγορία ζώων που τα εγκαταλείπουν αστέριωτα κυρίως οι κτηνοτρόφοι.
Χιλιάδες εγκαταλειμμένοι ποιμενικοί σκύλοι.

Αντιδρούν τα pet Shops που φιγουράρουν στις βιτρίνες τους ζωντανά πλάσματα λες και είναι παπούτσια ή φόρεμα που θα το δούμε και θα το αγοράσουμε.

Που στη "πίσω πλευρά" εκτρέφουν αρκετοί και από αυτούς παράνομα κατοικίδια.
Αντιδρούν οι χιλιάδες παράνομοι άνευ ιδιότητας εκτροφείς που τα πωλούν μέσα από το διαδίκτυο γιατί δεν θα μπορούν πλέον να το κάνουν;

Αντιδρούν εκατοντάδες εισαγωγείς και μεταπωλητές ζώων που τα φέρνουν παράνομα από τα puppy mils των βορείων γειτόνων μας, στοιβαγμένα σε κούτες, άρρωστα, ανεμβολίαστα, με δυσπλασίες, με άλλες ασθένειες, τα οποία στη συνέχεια αυτοί που τα αγοράζουν, αν δεν τους πεθάνουν και επειδή δεν είναι αυτό που παράγγειλαν, επειδή μπορεί να έχει δυσπλασία το ζώο που αγοράσαν ή άλλες γενετικές παθήσεις τα πατάνε και γίνονται αδέσποτα.

Πίσω λοιπόν από την άρνηση της υποχρεωτικής στείρωσης, κρύβονται οικονομικά συμφέροντα, είναι άνθρωποι που δεν τους νοιάζουν τα ζώα, είναι γι’ αυτούς εργαλεία ή εμπόρευμα πλουτισμού, είναι άνθρωποι που δεν τους ακουμπά το γεγονός των εκατομμυρίων αδέσποτων και η βασανιστική ζωή που κάνουν.

Εμείς λοιπόν που αποτελούμε τον βασικό και κύριο πυλώνα της προστασίας τους , που είμαστε η φωνή τους θα αγωνιστούμε όχι μόνο για να μην υπαναχωρήσει η κυβέρνηση όπως όλοι οι παραπάνω πιέζουν αφόρητα να αποσυρθεί αλλά για να το βελτιώσει ακόμη περισσότερο με μόνο κριτήριο την προστασία των ζώων και βέβαια την χαμένη αθωότητα της χώρας μας που πρέπει να πάψει να είναι συνώνυμη της λέξης κακοποίηση. Και όλα τα αδέσποτα εντός κυνοκομείων και εκτός κακοποιούνται τραγικά.

Θέλουμε μια χώρα χωρίς αδέσποτα, όχι γιατί θα τα κλείνουμε στα κολαστήρια κυνοκομεία αλλά γιατί θα τα σεβόμαστε, δεν θα τα παρατάμε δεν θα τα εκμεταλλευόμαστε στυγνά. Γιατί η ζωή είναι μια, μοναδική και πολύτιμη για κάθε πλάσμα σ αυτό το πλανήτη και όχι μόνο για τα ανθρωπινά ζώα.».

Τι επισήμανε η Μάρσα Δημοπούλου

Η δικηγόρος Μάρσα Δημοπούλου ανέλυσε το μύθο γύρω από τις υιοθεσίες στο εξωτερικό που σκιαγραφεί εθελοντές και φιλοζωικά σωματεία ως λαθρέμπορους. Ανέπτυξε το προφίλ αυτών που εναντιώνονται στο νομοσχέδιο αναφορικά και μόνο με τις υιοθεσίες αδέσποτων ζώων από οικογένειες του εξωτερικού. Έδωσε στοιχεία για το ποίοι είναι αυτοί που κατηγορούν εθελοντές και φιλοζωικά σωματεία για εμπόριο αδέσποτο ζώων. Τι κρύβεται πίσω από το συνεχή διασυρμό των εθελοντών, από τα ψεύδη και τις καταγγελίες χωρίς αποδείξεις. Γιατί το κάνουν; Και πως χειραγωγούν ακόμα και υπαλλήλους του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης. Και τέλος που αποσκοπούν όταν συνεχίζουν τη δράση τους ενώ γνωρίζουν πολύ καλά ότι δεν υπάρχει καμία οριστική απόφαση για εμπόριο αδέσποτων ζώων .

Ολόκληρη η ομιλία της κας Δημοπούλου

«Το νέο νομοσχέδιο για τα ζώα συντροφιάς πριν καλά καλά βγει σε διαβούλευση έχει αποτελέσει αντικείμενο εκτενούς συζήτησης. Έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις καθώς για πρώτη φορά ένα νομοσχέδιο δίνει βήμα στον εθελοντισμό, στους υγιής εθελοντές των φιλοζωικών σωματείων αυτής της χώρας που έχουν υποκαταστήσει τον κρατικό μηχανισμό εδώ και πολλά χρόνια. Οι αντιδράσεις λοιπόν αυτές δεν στοχεύουν στη κριτική του ίδιου του νομοσχεδίου αλλά το νομοσχέδιο γι' αυτούς που αντιδρούν αποτελεί μέσο επίθεσης σε εθελοντές και φιλοζωικά σωματεία. Και δεν μιλούμε για μία απλή αντίδραση. Έχοντας ως υποχείριο τους δημοσίους υπαλλήλους του ΥΠΑΑΤ, δύο τρεις δημοσιογράφους, αλλά και εκπροσώπους στη Βουλή των Ελλήνων παλεύουν να σβήσουν από το χάρτη την έννοια του εθελοντισμού με το πιο αισχρό τρόπο.

Οι εθελοντές για την προστασία των αδέσποτων ζώων συντροφιάς στη χώρα μας αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο της φιλοζωίας. Νόμοι υπάρχουν όμως έχουν σαφή και τεράστια κενά σε βασικά θέματα και έχουν αποδειχθεί μέχρι τώρα αναποτελεσματικοί. Το κενό του εκάστοτε νόμου και της έλλειψης των ελεγκτικών μηχανισμών έρχονται να καλύψουν σε κάθε βήμα οι εθελοντές.

Αυτοί που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στη προάσπιση των δικαιωμάτων των ζώων, που έχουν αφήσει σε δεύτερη μοίρα τη προσωπική τους ζωή, που έχουν κάνει τη νύχτα ημέρα, που έχουν καταχρεωθεί σε κτηνιάτρους, που αντιμετωπίζουν την αναλγησία των Δήμων και πολλών αδιάφορων Δημάρχων και που με περίσσιο θράσος λοιδορούνται, δυσφημίζονται και συκοφαντούνται. Οδηγούνται σε αυτόφωρα και σέρνονται στα δικαστήρια. Γιατί; Γιατί στο δικανικό μας σύστημα μια καταγγελία χωρίς αποδείξεις πολύ απλά μπορεί να σε οδηγήσει στο αυτόφωρο.

Ποιοι είναι αυτοί που συκοφαντούν εθελοντές και φιλοζωικά σωματεία; Μία μικρή ομάδα ανθρώπων που αποτελούν τη μειοψηφία στη χώρα μας και που χωρίς στοιχεία καταγγέλλουν τους εθελοντές των φιλοζωικών σωματείων για εμπόριο ζώων. Γιατί τους συκοφαντούν; γιατί πολύ απλά πρέπει κάπως να κάνουν αισθητή τη παρουσία τους στη χώρα, αφού δεν έχουν να παρουσιάσουν ουσιαστικό εθελοντικό έργο.

Ποιος είναι ο στόχος τους; οι υιοθεσίες των ζώων σε οικογένειες με τόπο κατοικίας εκτός των συνόρων της χώρας μας και κατ' επέκταση οι ενεργοί εθελοντές και τα σωματεία που με αδιάβλητους, λεπτομερέστατους και αδιαμφισβήτητους ελέγχους αποφασίζουν να δώσουν μία ευκαιρία για ζωή εκτός των συνόρων της χώρα μας.

Πρώτα θα ήθελα να αναφερθώ στο γιατί υιοθεσίες και στο εξωτερικό και στη πορεία να αναφερθώ στο παραμύθι που πλανάται πάνω από τη φιλοζωία και που με νύχια και με δόντια μια ασήμαντη μειοψηφία διαδίδει και προσπαθεί να πείσει με ψεύδη. Αλλά και να δούμε ποιοι είναι τελικά πίσω από όλο αυτό το παραμύθι .

Γιατί λοιπόν υιοθεσίες και σε άλλες χώρες εκτός των συνόρων μας; Γιατί η αδυναμία διαχείρισης των αδέσποτων ζώων από πλευράς του κράτους έχει οδηγήσει στον υπερπληθυσμό αυτών. Η έλλειψη παιδείας, η άγνοια των υποχρεώσεων των ιδιοκτητών, η αδιαφορία των πολιτών και πολλών Δήμων για την εφαρμογή των νόμων 4039/12 και 4235/14 καθιστούν ανέφικτη την αφομοίωση των αδέσποτων ζώων από οικογένειες στη χώρα μας.

Γιατί η απουσία ελεγκτικού μηχανισμού στις υποχρεώσεις των Δήμων έχει οδηγήσει σε δεκάδες κακοποιήσεις καθημερινά, σε δεκάδες βασανισμούς και θανατώσεις αδέσποτων ζώων. Σε θανάτους από πείνα και δίψα. Γιατί πλέον είμαστε ανάμεσα στις υποανάπτυκτες χώρες που ακόμα θεωρούν τα κατοικίδια ζώα εργαλεία και αντιμετωπίζονται ως αντικείμενα. Γιατί τέλος πολύ απλά δεν είναι παράνομο να υιοθετούνται ζώα σε οικογένειες εκτός Ελλάδος. Γιατί υπάρχουν άνθρωποι που δεν βάζουν όρια και σύνορα στην αγάπη για ένα ζώο συντροφιάς.

Ποιοι είναι λοιπόν αυτοί που χρόνια τώρα συκοφαντούν και δυσφημούν τους εθελοντές; Που το μόνο που κάνουν είναι να μπαινοβγαίνουν στο ΥΠΑΤΤ και να παλεύουν μανιωδώς να αποτρέψουν κάθε προσπάθεια που γίνεται προκειμένου να εκδοθούν τα αναγκαία και κατάλληλα έγγραφα που θα επιτρέψουν στα ζώα που βρίσκουν οικογένειες έξω από τα σύνορα μας, να φθάσουν νόμιμα στο προορισμό τους. Γιατί αντιτίθεται στο μοναδικό τρόπο ιχνηλάτησης των ζώων έτσι ώστε να γνωρίζουμε από πού φεύγει ένα ζώο συντροφιάς, ποια είναι η ακριβής διαδρομή του και που φθάνει;

Γιατί μιλούν για εμπόριο όταν οι εθελοντές απαιτούν την έκδοση του υγειονομικού πιστοποιητικού TRACES που είναι υποχρεωτικό για τη μεταφορά και των ζώων συντροφιάς που ταξιδεύουν σε χρόνο διαφορετικό με τον ιδιοκτήτη τους, σύμφωνα πάντα με τις κοινοτικές οδηγίες.

Πρόκειται για μια μικρή ομάδα ανθρώπων που μετριούνται στα δάχτυλα τους ενός χεριού και που καταρχήν είναι κατανοητό ότι έχουν μεγάλη φαντασία. Μια μειοψηφία που μέσα από ψέματα, ανακρίβειες, επιθέσεις και καταγγελίες κατασκεύασαν μια θεωρία συνομωσίας. Κατασκεύασαν ένα άηθες παραμύθι χαρακτηρίζοντας λαθρέμπορους τους εθελοντές που απαρτίζουν φιλοζωικά σωματεία και την υιοθεσία ζώων συντροφιάς στο εξωτερικό, εμπόριο.

Η ιστορία αυτού του παραμυθού, το κουβάρι αυτής της αισχρής υπόθεσης αρχίζει το 2007 όταν μια καταγγελία για δήθεν παράνομο εμπόριο ζώων συντροφιάς, οδήγησε στη κατάσχεση δεκάδων ζώων που ταξίδευαν για να συναντήσουν τις οικογένειες τους και οδήγησαν κατ' επέκταση τα ζώα σε εγκλεισμό σε καταφύγια του εξωτερικού. Μια ιστορία που σημάδεψε το φιλοζωικό κίνημα για τα ψεύδη, την κακοήθεια και το μένος μιας γυναίκας εναντίων των υγιών εθελοντών.

Μία ψευδής καταγγελία που κακοποίησε ψυχολογικά κατά πρώτον εθελοντές που είχαν και συνεχίζουν να έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στη διάσωση των ζώων αλλά και των ίδιων των ζώων που παρόλο που αποδόθηκαν στους εθελοντές ξαφνικά αγνοούνταν. Δε θέλω να πω πολλά από σεβασμό προς στους εμπλεκόμενους που ταλαιπωρήθηκαν πολύ για χρόνια.

Η ουσία είναι ότι κανείς δεν καταδικάστηκε για εμπόριο ζώων και ότι εξαιτίας αυτής της αισχρής καταγγελίας και παράνοιας, ζώα πέθαναν άδικα και άλλα εξαφανίστηκαν από την καταγγέλλουσα ενώ η δικαιοσύνη είχε αποφανθεί να επιστρέψουν στις οικογένειες.

Οι καταγγελίες εναντίον των εθελοντών για λαθρεμπόριο συνεχίζονται από τους διαδόχους της. Καταγγελίες, συλλήψεις, αυτόφωρα, συκοφαντικές δυσφημήσεις μέσω σελίδων του διαδικτύου. Από ποιους; Αναρωτιόμαστε. Ποιοι είναι πίσω από όλα αυτά; Ποιος ενημερώνει την αστυνομία στα αεροδρόμια κάνοντας ψευδείς καταγγελίες για εμπόριο; Ποιος είναι αυτός και τι θέση κατέχει που γνωρίζει προσωπικά δεδομένα των ανθρώπων που ταξιδεύουν; Προσωπικά δεδομένα που αναφέρονται μόνο μέσα στα ηλεκτρονικά αρχεία και τις βάσεις των αεροπορικών εταιριών; Πως έχει πρόσβαση σε αυτά και προχωρά σε συγκεκριμένες καταγγελίες, σε συγκεκριμένες πτήσεις και ανθρώπους.

Οι καταγγελίες γίνονται από μία Συνομοσπονδία που ποτέ δεν υπήρξε Συνομοσπονδία. Που παρίσταται στα δικαστήρια ως πολιτική αγωγή προς υποστήριξη κάθε φορά των κατηγοριών και που κανείς δεν ζήτησε ποτέ να ελέγξει τη νομιμότητα της. Από εκπροσώπους σωματείων που υπήρξαν εκτροφείς, από εκπροσώπους σωματείων που καταδικάστηκαν στο παρελθόν για κακοποίηση ζώων.

Από ανθρώπους που μέσα από το διαδίκτυο προχωρούν σε άθλιες επιθέσεις. Από ανθρώπους που στήριζαν για χρόνια κολαστήρια ψυχών φτάνει μόνο να μην υιοθετηθούν τα ζώα στο εξωτερικό. Όπως το κολαστήριο στον Αλμυρό Βόλου. Που μια ματιά να ρίξετε σε μία φωτογραφία πως ζούσαν τα ζώα εκεί μέσα θα αρρωστήσετε. Ζώα άρρωστα, σκελετωμένα, μάτια να σε κοιτούν ελπίζοντας πια να πεθάνουν. Αυτό το κολαστήριο υποστήριζαν οι κύριοι και κυρίες που μιλούν για εμπόριο ζώων στο εξωτερικό από φιλοζωικά σωματεία.

Ποιοι είναι συνεργάτες τους; Το ΥΠΑΑΤ φυσικά που με εγκυκλίους, συνεχείς αρνήσεις αλλά και έμμεσες απειλές προς αστυκτηνιάτρους σε όλη τη χώρα, αρνείται την έκδοση του υγειονομικού πιστοποιητικού TRACES, προκειμένου να καταγραφούν στη συγκεκριμένη βάση δεδομένων, τα ζώα συντροφιάς που ταξιδεύουν χωρίς τη συνοδεία του ιδιοκτήτη τους και σε διαφορετικό χρόνο από αυτόν. Άλλοι συνεργάτες τους; Δύο τρεις που δηλώνουν δημοσιογράφοι και προχωρούν στην δημοσίευση άρθρων χωρίς καμία έστω στοιχειώδη έρευνα, κανένα στοιχείο και με διάχυτη τη παράνοια και τα ψεύδη.

Μιλούν για εμπόριο αδέσποτων ζώων. Άραγε που το στηρίζουν; Πουθενά φυσικά καθώς κανένας από αυτούς δεν προσπάθησε να μάθει, να ερευνήσει, να ρωτήσει και οι καταγγελίες τους πέφτουν στο κενό.

Η αναπτυχθείσα επιχειρηματολογία τους κάθε φορά δεν παρέχει αποδείξεις αλλά ούτε καν αποχρώσες ενδείξεις υπέρ της εγκυρότητας των καταγγελιών τους. Πότε μέχρι σήμερα δεν έχει υπάρξει ούτε μία καταδικαστική απόφαση σε δεύτερο βαθμό για εμπόριο αδέσποτων ζώων από φιλοζωικά σωματεία και εθελοντές.

Κανένας εθελοντής στη χώρα μας δεν καταδικάστηκε για εμπόριο αδέσποτων ζώων. Όμως η παράνοια, τα ανυπόστατα ψεύδη και οι συκοφαντικές δυσφημήσεις συνεχίζονται. Μία μειοψηφία χειραγωγεί δημόσιους υπαλλήλους, δυο τρεις ας πούμε δημοσιογράφους αλλά ακόμα και πολιτικούς. Καταγγέλλει εθελοντές σε Ελλάδα και εξωτερικό ως λαθρέμπορους, ασκώντας μία ρητορική μίσους.

Τι κρύβεται πίσω από όλα αυτά; Δεν είναι αξιοπερίεργο ότι ο μοναδικός στόχος αυτής της μειοψηφίας είναι οι εθελοντές των φιλοζωικών σωματείων. Ότι εθελοτυφλούν, αγνοούν ή καλύτερα αδιαφορούν για τους πραγματικούς εγκληματίες που δρουν ανενόχλητοι και που η σιωπή τους και ανοχή αυτή της κατάστασης τους καθιστά και συνένοχους.

Στη χώρα μας κυριαρχεί το παράνομο εμπόριο κυνηγετικών σκύλων, οι παράνομες γέννες κυνηγετικών σκύλων σε άθλιες συνθήκες, η εισαγωγή ζώων συντροφιάς από παράνομα εκτροφεία του εξωτερικού. Ένα πραγματικό εμπόριο που αποφέρει τεράστια παράνομα κέρδη. Ποια η θέση αυτών που κυνηγούν εθελοντές και φιλοζωικά σωματεία;

Δεν έχουν πάρει ποτέ θέση, δεν έχουν προχωρήσει ποτέ σε καταγγελίες, δεν έχουν κάνει ποτέ μηνύσεις για το μεγαλύτερο παράνομο εμπόριο στη χώρα μας. Τι κρύβεται πίσω από αυτή τους τη στάση; Τι συμφέροντα υπάρχουν και τελικά ποιο είναι το έργο τους; Η προστασία του πραγματικού παράνομου εμπορίου; Διερωτώμαι.

Αυτό που ζητούν χρόνια τώρα όλα τα υγιή φιλοζωικά σωματεία της χώρα μας είναι αδιάβλητες και ξεκάθαρες διαδικασίες. Ζητούν να μπορούν να εκδίδουν το βασικό νομιμοποιητικό έγγραφο που είναι υποχρεωτικό για τη μετακίνηση ζώων στο εξωτερικό. Ζητούν την έκδοση του Υγειονομικού Πιστοποιητικού TRACES. Και το συγκεκριμένο νομοσχέδιο έρχεται να δώσει λύση στο πρόβλημα. Να στηρίξει τα υγιή φιλοζωικά σωματεία που ξεκάθαρα ζητούν καταγραφή των υιοθεσιών και της μετακίνησης των ζώων συντροφιάς που αναζητούν οικογένεια σε άλλη χώρα, που δεν έχουν να κρύψουν και να φοβηθούν τίποτα.

Μιλούν για εμπόριο, για συλλήψεις, για δικαστήρια, για καταδίκες. Ανυπόστατες καταγγελίες οδηγούν στη κατάσχεση ζώων που ταξίδευαν στο εξωτερικό να συναντήσουν τις νέες τους οικογένειες. Όχι γιατί αποτελούν αντικείμενο εμπορίου αλλά γιατί ύστερα από έλεγχο διαπιστώνεται η έλλειψη του Υγειονομικού πιστοποιητικού TRACES. Το θέατρο του παραλόγου.

Το ΥΠΑΑΤ αρνείται την έκδοση του πιστοποιητικού μέσα από εγκυκλίους και τεχνάσματα στα φιλοζωικά σωματεία και σε όλη τη χώρα τα φιλοζωικά σωματεία αντιμετωπίζουν πολλές φορές την υβριστική συμπεριφορά αστυκτηνιάτρων αποκαλώντας τους εμπόρους.

Όταν πλέον διαπιστώνεται ότι δεν υπήρξε κανένας δόλος, καμία σκοπιμότητα, κανένα εμπόριο και καμιά προσπάθεια των εθελοντών να παρακάμψουν τις αρχές και να αποφύγουν την έκδοση των νόμιμων εγγράφων, αθωώνονται. Κανείς όμως δεν αναφέρεται σε αυτό με μεγάλα πηγαία γράμματα όπως οι συκοφάντες με τις ψευδής και κακόβουλες καταγγελίες τους.

Ευελπιστούμε ότι το νέο νομοσχέδιο θα βγει άμεσα σε διαβούλευση. Και ότι θα λύσει οριστικά και αμετάκλητα το θέμα του διασυρμού των φιλοζωικών σωματείων και των εθελοντών τους, που το μόνο που ζητούν εδώ και χρόνια είναι νόμιμες, ξεκάθαρες και αδιάβλητες διαδικασίες.

Τα υγιή φιλοζωικά σωματεία της χώρας μας διεκδικούν, ζητούν και παλεύουν για αυστηρούς ελέγχους, για να τηρούνται όλες οι νόμιμες προδιαγραφές και οι διαδικασίες που εξασφαλίζουν πλήρη διαύγεια, ιχνηλατούν τη πορεία του ζώου από το χώρο προέλευσης προς το χώρο προορισμού και εξασφαλίζουν την ευζωία τους εφ' όρου ζωής.

Τα φιλοζωικά σωματεία είναι εδώ για να συνεχίσουν να κάνουν νόμιμα και ουσιαστικά αυτό που κάνουν τόσα χρόνια. Δεν έχουν εγκαταλείψει τον αγώνα τους παρά των κυκεώνα των ψευδών και κακόβουλων καταγγελιών, παρά το διασυρμό και τις συκοφαντικές δυσφημήσεις. Γι' αυτό καταρχήν χαιρετίζουν το νέο νομοσχέδιο.».

Τι επισήμανε η Έλενα Δέδε

Η δικηγόρος Έλενα Δέδε ανέλυσε γιατί υποστηρίζουν οι εθελοντές και τα σωματεία τους βασικούς άξονες του νομοσχεδίου. Δήλωσε πως το νομοσχέδιο είναι σε καλή κατεύθυνση καθώς κινείται σε τέσσερις βασικούς άξονες. Μίλησε για την αναγκαιότητα της μεταφοράς της αρμοδιότητας από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης στο Υπουργείο Εσωτερικών. Για την παντελή άγνοια εκπροσώπων των πολιτικών κομμάτων γύρω από τα θέματα διαχείρισης των αδέσποτων ζώων αλλά και για την ουσιαστική δράση των φιλοζωικών σωματείων.

Τόνισε την αναγκαιότητα ύπαρξης ελεγκτικών μηχανισμών σχετικά με την εποπτεία των Δήμων αλλά και την επιβολή κυρώσεων. Επεσήμανε την υποχρεωτικότητα ύπαρξης δημοτικών κτηνιατρείων αλλά και δημοτικών καταφυγίων υπό βασικές προϋποθέσεις και αυστηρούς περιορισμούς. Ενώ τέλος διευκρίνισε ότι το παράνομο εμπόριο υπάρχει, όχι όμως ανάμεσα σε εθελοντές και φιλοζωικά σωματεία αλλά στους παράνομους εκτροφείς και και στο παράνομο εμπόριο καθαρόαιμων ζώων.