Παραπληροφόρηση για τις ασθένειες και πως μεταδίδονται από τα ζώα από τον Ιατρικό Σύλλογο Καβάλας

Την αντίδραση της Πανελλαδικής Φιλοζωικής και Περιβαλλοντικής Ομοσπονδίας (Π.Φ.Π.Ο.) προκάλεσε η ανακοίνωση του Ιατρικού Συλλόγου Καβάλας που λίγο – πολύ παρουσιάζει τα αδέσποτα ζώα ως μιάσματα υπεύθυνα για κάθε είδους ασθένεια.

Θυμίζουμε ότι πριν από μερικές ημέρες τα Μ.Μ.Ε. στην Καβάλα δημοσίευσαν ένα άρθρο με τίτλο «Προστασία από τις ζωοανθρωπονόσους» που ο Ιατρικός Σύλλογος Καβάλας συνέταξε σε συνεργασία με τη Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας της Περιφερειακής Ενότητας Καβάλας για λόγους «προστασίας και προφύλαξης των πολιτών» επειδή «μπορεί να έρθουν σε επαφή με αδέσποτα σκυλιά» τα οποία έχουν αυξηθεί στην περιοχή!

Η Π.Φ.Π.Ο. βάζει τα πράγματα στη θέση τους και εξηγεί ότι αν τηρούνται απλοί κανόνες υγιεινής δεν έχουμε κανένα λόγο να φοβόμαστε τα αδέσποτα ζώα,  καθώς δεν κολλάμε τίποτα απλώς χαϊδεύοντας τα. Ενώ επισημαίνει ότι μόνη ουσιαστικά επικίνδυνη ζωοανθρωπονόσος είναι η λύσσα – που μεταδίδεται με το σάλιο ή το δάγκωμα – γι’ αυτό και οι δήμοι είναι υποχρεωμένοι να εμβολιάζουν τους αδέσποτους πληθυσμούς ώστε να προστατεύουν έτσι και τους ανθρώπους και τα ίδια τα ζώα.

Η Π.Φ.Π.Ο. τονίζει: «Διαβάσαμε με ενδιαφέρον την επιστολή, σχετικά με τις ζωανθρωπονόσους, όπου σε 1.862 λέξεις, ουσιαστικά περιγράφεται το εξής: “Οι ασθένειες που μπορεί να μεταφέρουν οι σκύλοι στον άνθρωπο, μεταδίδονται σε συντριπτικό ποσοστό, με την κατάποση ούρων, ή κοπράνων των μολυσμένων ζώων, συνεπώς οι στοιχειώδεις κανόνες ατομικής υγιεινής απομακρύνουν το ενδεχόμενο μόλυνσής μας” (σύνολο, μόλις 34 λέξεις).

Για την αποφυγή, λοιπόν, λανθασμένων εντυπώσεων, αξίζει να τονίσουμε ότι, οι ζωανθρωπονόσοι (πλην της λύσσας), ΔΕΝ μεταδίδονται απευθείας, ούτε από δεσποζόμενα, ούτε από αδέσποτα σκυλιά στον άνθρωπο.

Αυτό που θα έπρεπε να σημειώσει ο Ιατρικός Σύλλογος Καβάλας, αλλά και να πιέσει προς αυτή την κατεύθυνση - και δεν το έπραξε - είναι ότι ο Δήμος σας οφείλει να παρέχει στα αδέσποτα ζώα πλήρη κτηνιατρική περίθαλψη (άρθρο 9 του ν.4039/2012, όπως τροποποιήθηκε από το άρθρο 46 του ν.4235/2014), με σκοπό να προστατέψει, πρωτίστως, τη δική τους ευζωία και αφετέρου, τη Δημόσια Υγεία (διενέργεια αντιλυσσικών εμβολιασμών και μαζικών στειρώσεων, για την αποφυγή αύξησης του πληθυσμού τους) και όχι να παρουσιάζονται τα αδέσποτα ζώα ως φορείς επικίνδυνων ασθενειών που μεταδίδονται στον άνθρωπο, κάτι που οι μελέτες καθηγητών Παρασιτολογίας (καθ’ ύλην αρμόδιοι), καταρρίπτουν» καταλήγει η ανακοίνωση της Π.Φ.Π.Ο.

Ολόκληρη η τρομολαγνική ανακοίνωση που παρουσιάζει τα ζώα ως φορείς ασθενειών

ΙΑΤΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΑΒΑΛΑΣ

Προστασία από τις ζωοανθρωπονόσους

11.11.2014

Ο Ιατρικός Σύλλογος Καβάλας, παρακολουθεί τη μεγάλη αύξηση του αριθμού των αδέσποτων ζώων, πανελλήνια και στην πόλη ιδιαίτερα. Για λόγους προστασίας και προφύλαξης των πολιτών που μπορεί να έρθουν σε επαφή με αδέσποτα σκυλιά, θέλησε να επιστήσει την προσοχή των πολιτών και σε συνεργασία με τη Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας της Περιφερειακής Ενότητας Καβάλας, συνέταξε άρθρο που αφορά τις κυριότερες ζωονόσους που μπορεί να μολύνουν τον άνθρωπο.

Τα νοσήματα που μεταδίδονται από τα ζώα, γενικά, στον άνθρωπο ονομάζονται «ζωονόσοι», ή «ζωοανθρωπονόσοι». Επειδή με τον όρο «ζωονόσος» μπορεί να γίνει σύγχυση με τις ασθένειες που προσβάλλουν τα ζώα, στην κτηνιατρική χρησιμοποιείται, συνήθως, ο όρος «ζωοανθρωπονόσος», για να περιγραφούν τα νοσήματα που μεταδίδονται από τα ζώα στον άνθρωπο.

Αιτιολογία ζωοανθρωπονόσων

Οι ζωοανθρωπονόσοι οφείλονται σε μικρόβια, ιούς, μύκητες, παράσιτα κ.λπ.

Τρόπος μετάδοσης των ζωοανθρωπονόσων

Ο λοιμογόνος παράγοντας που προκαλεί τις ζωοανθρωπονόσους, μπορεί να μεταδοθεί στον άνθρωπο με τους παρακάτω τρόπους:

1. Άμεσα: Δηλαδή, με την άμεση επαφή του ανθρώπου με το λοιμογόνο παράγοντα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα άμεσης μετάδοσης ζωοανθρωπονόσους, αποτελεί η λύσσα, η οποία μεταδίδεται στον άνθρωπο όταν ένα λυσσασμένο σκυλί δαγκώνει έναν άνθρωπο.

Τότε, ο ιός της λύσσας, που υπάρχει στο σάλιο του σκύλου, μπαίνει μέσα στο σώμα του ανθρώπου, μέσω του τραύματος και προκαλεί τη νόσο στον άνθρωπο.

2. Έμμεσα: Εδώ η μετάδοση του νοσογόνου παράγοντα γίνεται μετά από έμμεση επαφή του ανθρώπου με την πηγή της μόλυνσης, ή μέσω διαβιβαστή (ή ενδιάμεσου ξενιστή), όπως π.χ. η λεισμανίαση που μεταδίδεται από το σκύλο στον άνθρωπο μέσω της σκνίπας.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα έμμεσης μετάδοσης ζωοανθρωπονόσους, αποτελεί η εχινοκοκκίαση. Νοσογόνος παράγοντας για τον άνθρωπο είναι τα αυγά του εχινόκοκκου, τα οποία υπάρχουν σε αφθονία μέσα στα κόπρανα του μολυσμένου σκύλου.

Τα αυγά αυτά, αφού βγουν στο περιβάλλον με τα κόπρανα του σκύλου, διασπείρονται και κολλούν στο τρίχωμα του ζώου και με τον αέρα, ή τις μύγες, μολύνουν τα λαχανικά, το ελεύθερο νερό και γενικά όλο το περιβάλλον.

Ο άνθρωπος μολύνεται όταν καταναλώνει μολυσμένες τροφές, κυρίως ωμά λαχανικά, ή όταν τρώει με άπλυτα χέρια, όταν προηγουμένως έχει έλθει σε επαφή με μολυσμένο τρίχωμα ζώου.

Άλλοι τρόποι έμμεσης μετάδοσης, είναι η κατανάλωση άψητου, ή ατελώς μαγειρευμένου κρέατος, άβραστου, ή απαστερίωτου γάλακτος κ.λπ.

Ζωοανθρωπονόσοι που μεταδίδονται από το σκύλο στον άνθρωπο και ενδημούν στη χώρα μας.

1. ΛΥΣΣΑ

Υπεύθυνος για την αρρώστια αυτή είναι ο ιός της λύσσας.

Η λύσσα αν και είχε εξαλειφθεί από την Ελλάδα την τελευταία 20ετία, έχει κάνει και πάλι την επανεμφάνιση της από το 2012, σε διάφορες περιοχές της Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας και Θεσσαλίας, κυρίως σε άγριες αλεπούδες αλλά και σε οικόσιτα ζώα (όπως σκύλο, αγελάδα και γάτα).

Άρχισε από τα βόρεια σύνορα της χώρας και μετακινείται κάθε χρόνο νοτιότερα, θέτοντας σε κίνδυνο την υγεία των κατοίκων στις περιοχών που βρίσκονται κοντά στα κρούσματα των ζώων. Είναι νόσος 100% θανατηφόρος και στην Ελλάδα, το τελευταίο κρούσμα λύσσας στον άνθρωπο παρουσιάστηκε το 1975.

Από αυτά προκύπτει ότι, δεν πρέπει με κανένα τρόπο να επαναπαυόμαστε, σε ότι αφορά τη λύσσα, γιατί υπάρχει πάντοτε ο κίνδυνος μόλυνσης, κυρίως με τα άγρια θηλαστικά, αλλά και από ήμερα ζώα (κυρίως σκυλιά), εφόσον αυτά μολυνθούν από τα άγρια.

Συμπτώματα της λύσσας στο σκύλο: Ο σκύλος, όταν μολυνθεί από λύσσα, αλλάζει συμπεριφορά, αποφεύγει τους ανθρώπους, κρύβεται σε σκοτεινά μέρη, γαυγίζει χωρίς λόγο, ερεθίζεται εύκολα από το φως και το θόρυβο, δεν τρώει και δαγκώνει αντικείμενα, όπως ξύλα, πέτρες, μέταλλα και άλλα.

Δεν μπορεί να σταθεί εύκολα στα πόδια του και η ουρά του συνήθως είναι κρεμασμένη ανάμεσα στα σκέλη του. Τα λυσσασμένα σκυλιά επιτίθενται συχνά και χωρίς λόγο και δαγκώνουν ανθρώπους και άλλα ζώα, ακόμα και το ίδιο τους το αφεντικό. Επίσης, είναι πιθανόν να χαθούν και να περιφέρονται σε μικρή απόσταση γύρω από το σπίτι τους, χωρίς να μπορούν να γυρίσουν σ' αυτό.

Άλλες φορές, τα μάτια τους είναι κόκκινα και από το στόμα τους τρέχουν σάλια, ενώ η όψη τους είναι πολύ άγρια.

Προφύλαξη: Επιβάλλεται ο προληπτικός αντιλυσσικός εμβολιασμός όλων των σκύλων, αδέσποτων, ή δεσποζόμενων. Σε περίπτωση που δαγκωθεί κάποιος άνθρωπος από σκύλο, από οποιονδήποτε σκύλο, πρέπει άμεσα να απευθυνθεί στο πλησιέστερο κρατικό Νοσοκομείο, ή Κέντρο Υγείας και να εξακριβώσει τον ιδιοκτήτη του ζώου και να το αναφέρει στην πλησιέστερη Υγειονομική Υπηρεσία, ή στο Αστυνομικό Τμήμα.

Αν το ζώο είναι αδέσποτο πρέπει να ενημερωθεί και η αρμόδια υπηρεσία του Δήμου, προκειμένου να το περισυλλέξει. Το ζώο που δάγκωσε τίθεται υποχρεωτικά σε κτηνιατρική παρακολούθηση για 15 ημέρες, μήπως παρουσιάσει συμπτώματα ύποπτα λύσσας.

Έχει διαπιστωθεί ότι ένα μολυσμένο από λύσσα ζώο μπορεί να μεταδώσει τον ιό της λύσσας μια περίπου εβδομάδα προτού αρχίσουν τα πρώτα συμπτώματα της αρρώστιας. Για περισσότερη ασφάλεια, ο χρόνος παρακολούθησης του ύποπτου ζώου διπλασιάζεται και ορίζεται από τη νομοθεσία στις 15 ημέρες.

2. ΛΕΠΤΟΣΠΕΙΡΩΣΗ

Οφείλεται σε ένα μικρόβιο που ονομάζεται Λεπτόσπειρα (Leptospira sp.). Υπεύθυνα για τη νόσο είναι τα μικρόβια L. canicola και κυρίως η L. icterohaemorragiae.

Στο σκύλο προσβάλει κυρίως τα νεφρά και προκαλεί συνήθως συμπτώματα νεφρικής ανεπάρκειας (πυρετός, πόνοι στην περιοχή των νεφρών, αιμορραγικοί βλεννογόνοι).

Ο άνθρωπος μολύνεται κυρίως από το έδαφος, ή νερό, που έχει μολυνθεί από τα ούρα κυρίως τρωκτικών και σε ορισμένες περιπτώσεις μολυσμένων σκύλων.

Στον άνθρωπο, η περίοδος επώασης κυμαίνεται μεταξύ 4 - 19 (συνήθως 10) ημερών και προκαλεί πυρετό, πονοκέφαλους, ρίγη, αδιαθεσία, εμετό και μυϊκούς πόνους., στην ελαφριά μορφή, ενώ στη βαριά μορφή εμφανίζεται ίκτερος και αιμοραγικές εκδηλώσεις που χωρίς θεραπεία μπορεί να οδηγήσουν στο θάνατο.

Προφύλαξη: Συνιστάται ο προληπτικός εμβολιασμός των σκύλων με το αντίστοιχο εμβόλιο. Υπάρχουν μονοδύναμα και πολυδύναμα εμβόλια κατά της λεπτοσπείρωσης.

3. ΥΕΡΣΙΝΙΩΣΗ

Οφείλεται σε μικρόβια του γένους Yersinia. Στο σκύλο προκαλεί συνήθως συμπτώματα του πεπτικού κυρίως συστήματος.

Ο άνθρωπος μολύνεται από ούρα και κόπρανα μολυσμένων σκύλων. Η περίοδος επώασης είναι 24 - 36 ώρες και παρατηρούνται διάφορα συμπτώματα, όπως κοιλιακά άλγη, πυρετός, πονοκέφαλος, ανορεξία, διάρροια, ναυτία, ρίγη, φαρυγγίτιδα και λευκοκυττάρωση.

4. ΛΕΪΣΜΑΝΙΑΣΗ

Οφείλεται σε πρωτόζωα του γένους Leismania. Στην Ελλάδα απαντάται κυρίως η σπλαχνική λεϊσμανίαση, που οφείλεται στη Leismania donovani.

Η αρρώστια απαντάται στο 1 - 15% των σκύλων στις διάφορες περιοχές της χώρας και μεταδίδεται στα ζώα και τον άνθρωπο με το τσίμπημα εντόμων του γένους Phlebotomus (σκνίπες).

Οι σκνίπες δραστηριοποιούνται στην περιοχή μας -λόγω των κλιματολογικών συνθηκών- συνήθως κατά την περίοδο από τον Απρίλιο μέχρι και τον Οκτώβριο - Νοέμβριο.

Στις Μεσογειακές χώρες, όπως και στην Ελλάδα, κύριος ξενιστής του παρασίτου είναι ο σκύλος.

Στον οργανισμό του σκύλου, αλλά και του ανθρώπου, οι λεϊσμάνιες πολλαπλασιάζονται μέσα στα λευκοκύτταρα και προκαλούν καταστροφή των κυττάρων, καθώς επίσης και καταστροφή του ήπατος, του σπλήνα και των άλλων οργάνων μέχρι το θάνατο του ξενιστή, αν δεν εφαρμοστεί έγκαιρα η κατάλληλη θεραπευτική αγωγή.

Το μέγεθος του κινδύνου για τη δημόσια υγεία φαίνεται από την ύπαρξη ειδικής νομοθεσίας για την αντιμετώπιση της αρρώστιας αυτής. Σύμφωνα με τη νομοθεσία, επιβάλλεται η υποχρεωτική ευθανασία του μολυσμένου ζώου, ή η διατήρησή του σε ειδικό κλουβί, όπου δεν μπορούν να περάσουν οι σκνίπες.

Πρόληψη: Απομάκρυνση των σκουπιδιών, των σωρών των φύλλων και άλλων άχρηστων υλικών σε απόσταση άνω των 100 μέτρων από τις κατοικίες, ώστε να μην υπάρχουν υγρά και σκοτεινά μέρη, όπου γεννούν οι σκνίπες και αναπτύσσονται οι προνύμφες τους. Χρήση εντομοαποθητικού στο εσωτερικό του σπιτιού του σκύλου και στο τρίχωμά του, ή ειδικού περιλαίμιου.

Διενέργεια ορολογικών εξετάσεων των σκύλων τον Απρίλιο για να διαγνωσθούν τα μολυσμένα από την προηγούμενη περίοδο δραστηριότητας των σκνιπών ζώα και να ληφθούν μέτρα πρόληψης της μόλυνσης των υγιών και τον Νοέμβριο για να διαγνωστούν τα ζώα που μολύνθηκαν κατά τη νέα περίοδο και να ληφθούν τα ενδεικνυόμενα μέτρα.

Παρακολούθηση της υγιεινής κατάστασης του σκύλου και άμεση εξέτασή του σε περιπτώσεις που εμφανίζονται αδυνάτισμα, δερματικές αλλοιώσεις και τα άλλα συμπτώματα που μπορούν να θέσουν υποψία λεϊσμανίασης.

5. ΤΟΞΟΚΑΡΩΣΗ ή «σύνδρομο σπλαχνικά και οφθαλμικά μεταναστευουσών προνυμφών»

Οφείλεται στο νηματώδες παράσιτο Toxocara canis, με κύριο ξενιστή το σκύλο και Toxocara cati, με κύριο ξενιστή τη γάτα.

Οι σκύλοι μολύνονται όταν καταπίνουν τα αυγά των παρασίτων, τα οποία προηγουμένως έμειναν στο εξωτερικό περιβάλλον για περίπου δύο εβδομάδες, μετά την αποβολή τους με τα κόπρανα των μολυσμένων ζώων. Επικίνδυνες περιοχές για τη μόλυνση των ζώων είναι οι κήποι, τα πάρκα, τα πεζοδρόμια, οι παιδικές χαρές κ.ά., όπου αφοδεύουν οι σκύλοι και ο γάτες.

Μετά την άφιξη και την εκκόλαψή τους, στο λεπτό έντερο των σκύλων, τα παράσιτα εισβάλλουν στο τοίχωμα του εντέρου και με τη μορφή προνύμφης μεταναστεύουν στους ιστούς του ζώου.

Κατά την περιπλάνησή τους αυτή, τα νεαρά παράσιτα τραυματίζουν τους ιστούς από τους οποίους διέρχονται και προκαλούν το «σύνδρομο των σπλαχνικά και οφθαλμικά μεταναστευουσών προνυμφών».

Οι προνύμφες που μεταναστεύουν στο πνευμόνι του ζώου, ανέρχονται το βρογχικό δένδρο, καταπίνονται, φτάνουν στο λεπτό έντερο και ενηλικιώνονται σε διάστημα 1 - 2 μηνών μετά τη μόλυνση του ζώου.

Τα ενήλικα παράσιτα ζουν περίπου 18 μήνες και αρχίζουν την ωοπαραγωγή 14 - 21 ημέρες μετά την ενηλικίωσή τους. Τα αυγά αποβάλλονται στο περιβάλλον με τα κόπρανα του ζώου (200.000 αυγά /παράσιτο /ημέρα) και γίνονται επικίνδυνα για τα ζώα και τον άνθρωπο μετά παραμονή τους στο εξωτερικό περιβάλλον, ενώ διατηρούν τη μολυσματικότητά τους για αρκετούς μήνες, ανάλογα με τις περιβαλλοντικές συνθήκες.

Ο άνθρωπος μολύνεται κατά την τυχαία κατάποση αυγών του παρασίτου. Κυρίως μολύνονται τα παιδιά που παίζουν στα μολυσμένα σημεία με κόπρανα των σκύλων, σε πάρκα, παιδικές χαρές κ.λπ., ιδιαίτερα στα σημεία που υπάρχει άμμος, φέρνοντας τα χέρια τους στο στόμα.

Συνήθως, εμφανίζουν ένα σύνδρομο με πυρετό, ηπατοσπληνική διόγκωση, εξανθήματα και ηωσινοφιλία και σπάνια μυοκαρδίτιδα και νεφρίτιδα, που είναι δύσκολο να διαγνωσθεί. Θεραπεία υπάρχει με αντιπαρασιτικά και κορτικοστεροειδή.

ΠΡΟΛΗΨΗ: Η πρόληψη συνιστάται στην αποφυγή παρουσίας σκύλων μέσα σε παιδικές χαρές και την τήρηση των κανόνων υγιεινής, κυρίως από τα παιδιά που παίζουν στο ύπαιθρο και την ενημέρωση των ιδιοκτήτων σκύλων, για περισυλλογή των κοπράνων του ζώου τους.

6. ΕΧΙΝΟΚΟΚΚΙΑΣΗ - ΥΔΑΤΙΔΩΣΗ

Οφείλεται στην ταινία Echinococcus granulosus. O σκύλος είναι ο τελικός ξενιστής και φέρει στο λεπτό του έντερο την ταινία του εχινόκοκκου.

Η μόλυνση του σκύλου γίνεται με την κατανάλωση των «υδατίδων κύστεων» με τα ωμά σπλάχνα μολυσμένων ενδιάμεσων ξενιστών, που είναι τα μηρυκαστικά, οι χοίροι, τα ιπποειδή, τα τρωκτικά κ.ά., καθώς και ο άνθρωπος (ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΝΑ ΦΑΕΙ ΠΟΤΕ ΣΚΥΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΚΡΑΙΟ!!!!).

Επομένως, ο σκύλος που διατρέφεται με μαγειρεμένο φαγητό, ή με κατάλληλες ζωοτροφές, δεν μολύνεται με το παράσιτο, δεν διασπείρει τα αυγά του εχινόκοκκου στο περιβάλλον και δεν αποτελεί πηγή μόλυνσης του ανθρώπου και των ζώων.

Αντίθετα, τα κυνηγετικά, ή τα ποιμενικά σκυλιά και ακόμα περισσότερα τα αδέσποτα σκυλιά, αποτελούν σοβαρό κίνδυνο για τη δημόσια υγεία και την υγεία του ζωικού κεφαλαίου σχετικά με την εχινοκοκκίαση.

Τα αυγά του παρασίτου διασπείρονται στο περιβάλλον με τα κόπρανα του μολυσμένου σκύλου και είναι δυνατόν να καταποθούν από τα φυτοφάγα ζώα και τον άνθρωπο, στους ιστούς των οποίων αναπτύσσονται οι υδατίδες κύστεις.

Ο χρόνος επώασης κυμαίνεται από 12 μήνες έως πολλά έτη. Στον άνθρωπο δημιουργούνται κύστεις σε διάφορα όργανα (ήπαρ, πνεύμονα, εγκέφαλο κ.λπ.). Τα αυγά του εχινόκοκκου διατηρούν τη μολυσματικότητά τους στο εξωτερικό περιβάλλον για πολλούς μήνες και είναι δυνατόν να μεταφερθούν στην τροφή του ανθρώπου με τις μύγες, ή άλλα έντομα που ήλθαν σε επαφή με κόπρανα μολυσμένου σκύλου. Περισσότερο ευάλωτα είναι τα μικρά παιδιά.

Πρόληψη: Η διατροφή των σκύλων να γίνεται αποκλειστικά και μόνο με μαγειρεμένα φαγητά, ή ειδικές ζωοτροφές. Να εφαρμόζονται αυστηρά οι κανόνες ατομικής υγιεινής. Να καταπολεμούνται οι μύγες και τα άλλα έντομα, τα οποία μεταφέρουν τα αυγά του εχινόκοκκου. Να γίνεται τακτικός παρασιτολογικός έλεγχος των ζώων και θεραπεία τους.

Διαβάστε επίσης:

Καβάλα: Βρήκε την σκυλίτσα στην κυριολεξία βουτηγμένη στη χλωρίνη

Η ανακοίνωση του Δήμου Παγγαίου για την αποπομπή του δημ. συμβούλου που ξυλοκόπησε τον σκύλο του

Υπερασπίζεται τον πατέρα του τον δημ. σύμβουλο Παγγαίου που έσπασε στο ξύλο τον σκύλο του!

Ο δήμαρχος Παγγαίου έδιωξε από την παράταξη του τον δημ.σύμβουλο που κακοποίησε τον σκύλο του

Έδεσε και εγκατέλειψε σε ορεινή περιοχή της Καβάλας τον σκύλο

Καβάλα: Πέταξε τον γέρικο σκύλο από γέφυρα ύψους 8 μέτρων για να τον ξεφορτωθεί

Καβάλα: Έβαψαν την γάτα πράσινη!

Ανύπαρκτο το έργο του Δήμου Καβάλας για την φροντίδα των αδέσποτων

Καβάλα: «Ξέχασε» για ένα μήνα τα σκυλιά του χωρίς τροφή και νερό μέσα στο διαμέρισμα που ξενοίκιασε

Καβάλα: Πυροβόλησε για να σκοτώσει τον σκύλο και έσπασε το τζάμι

Καβάλα: Έκλεισαν τον σκύλο στον σκουπιδοτενεκέ για πλάκα;

Καβάλα: Καταδικάστηκε ο 28χρονος που σκότωσε την σκύλα του

Καβάλα: Έσωσαν τον γάτο που είχε σφηνώσει στην πλαστική ροδέλα

Καβάλα: Βρήκαν 9 νεογέννητα κουτάβια πεταμένα ζωντανά σε κάδο σκουπιδιών