Του Γιάννη Πουλόπουλου*
4 Απριλίου. Καθιερωμένη πλέον ως η «Παγκόσμια Ημέρα των Αδέσποτων» από ολλανδικές φιλοζωικές οργανώσεις ήδη από το 2010. Όπως και οι άλλες καθιερωμένες «Παγκόσμιες Ημέρες» έτσι και αυτή σκοπό έχει όχι να γιορτάσουμε και να πανηγυρίσουμε αλλά να σκεφτούμε ένα μεγάλο πρόβλημα και μια τεράστια αδικία που δημιουργούν κάποιοι που δυστυχώς θεωρούνται άνθρωποι.
Να ευαισθητοποιηθούμε και να ενεργοποιηθούμε συλλογικά και ατομικά, θεωρητικά και πρακτικά ώστε να εξαλείψουμε το νοσηρό φαινόμενο της εγκατάλειψης και της απαξίωσης των συγγενών και φίλων μας που γαυγίζουν, νιαουρίζουν, κελαηδούν, είτε ακόμη δεν έχουν φωνή, αλλά από το γυάλινο κελί του ενυδρείου καταλήγουν να αργοπεθαίνουν από ασιτία σε κάποιο σιντριβάνι, στέρνα με νερό, κλπ, μισό πλανήτη μακριά από τον τόπο καταγωγής τους.
Άλλοτε πάλι τέτοια υδρόβια πλάσματα, εξωτικά και εισαγόμενα (είτε παράνομα, είτε νόμιμα), αφήνονται σε ξένους γι’ αυτά βιότοπους όπου εάν επιβιώσουν υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να καταστρέψουν ντόπια είδη που δεν μπορούν για κάποιους λόγους να ανταγωνιστούν, αλλά και να διασπείρουν ξένα για τον βιότοπο παθογόνα μικρόβια, με κίνδυνο μεγάλο τόσο για επιδημίες και όσο για την συνοχή και την ομαλή λειτουργία του εδώ οικοσυστήματος.
Αδέσποτος παπαγάλος στην Ελλάδα. Δακτυλιδολαίμης παπαγάλος (Psittacula krameri). Φωτογραφία Άρης Χρηστίδης.
«Παγκόσμια Ημέρα των Αδέσποτων» σήμερα, και έξω από την είσοδο του Ε.Κ.Π.Α.Ζ. τριγυρίζει από χθες ένα γλυκύτατο και φιλικό σκυλί μέσου μεγέθους περιμένοντας να βρεθεί ο πονετικός άνθρωπος που θα το εντάξει στο δυναμικό της οικογένειάς του.
Και πόσα υιοθετημένα τέτοια πλάσματα δεν δείχνουν πραγματική λατρεία και αυταπάρνηση αν χρειαστεί για τον καλοσυνάτο ανθρώπινο φίλο τους; Πόσες συγκλονιστικές ιστορίες από τα βάθη των χιλιετιών ακόμη έως τις μέρες μας, ίδιες και απαράλλακτες, δεν δείχνουν την μέχρι θανάτου αφοσίωση ενός σκύλου προς τον Θεό του - άνθρωπο που τον επέλεξε σαν γονιό, χωρίς να ζητάει ανταλλάγματα;
Αδέσποτος σκύλος με μικρά. Φωτογραφία Άρης Χρηστίδης.
Και το θέμα των αδέσποτων δεν εξαντλείται μοναχά στους σκύλους και τις γάτες, που πολλές φορές με κίνδυνο της ζωής τους επιστρέφουν στο σπίτι τους από εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά, χωρίς να καταλαβαίνουν τα δύστυχα ζώα ότι αυτός που τα πέταξε κυριολεκτικά στο δρόμο χωρίς να νοιάζεται πια γι’ αυτά, δεν θα τα καλοδεχτεί και πιθανότατα θα θυμώσει εάν τα ξαναδεί στην αυλή του, ίσως μετά από πολλές ημέρες, ακόμη και εβδομάδες. Η απανθρωπιά και ασυνειδησία σε όλο τους το μεγαλείο ( με αρνητικό πρόσημο πάντα).
Υπάρχουν πάμπολλες περιπτώσεις αγρίων ζώων πάσης φύσεως που προέρχονται από νόμιμο είτε παράνομο εμπόριο, ξένων από τα ευρωπαϊκά οικοσυστήματα που καταλήγουν αδέσποτα εδώ απλά γιατί «κάποιος τα βαρέθηκε», «μεγάλωσαν πολύ και δεν τα θέλουν», είτε γιατί ως… πονόψυχος τα λυπήθηκε στο κλουβί ή στο ενυδρείο τους και τα… αμόλησε στο ελληνικό δάσος, είτε στον υδροβιότοπο για… να ζήσουν(!!!;;;).
Έτσι προέκυψε και ο κροκόδειλος στο γνωστό πλέον φράγμα στο Ρέθυμνο που πήρε και το χαϊδευτικό Σήφης, για να εξοντωθεί πιθανότατα από το κρύο του Χειμώνα που ήταν φέτος ιδιαίτερα βαρύς, αλλά και τη σταδιακή ασιτία.
Τα δυστυχισμένα τα αμερικάνικα Μινκς που ελευθέρωσαν μαζικά πριν λίγα χρόνια κάποιοι δήθεν «ακτιβιστές - φιλόζωοι» για να τα γλυτώσουν από τον θάνατο για εμπορικούς λόγους και να καταδικάσουν τα περισσότερα σε έναν «ελεύθερο και ωραίο» θάνατο από τις ρόδες διερχόμενων αυτοκινήτων καθώς και από την θερμοπληξία (τα ζώα αυτά είναι ψυχρόφιλα και απελευθερώθηκαν τον Αύγουστο) ενώ κάποια συνελήφθησαν για να επιστρέψουν στο προσφιλές τους κολαστήριο ώστε να υπηρετήσουν με το αίμα τους τις αδηφάγες τάσεις της μόδας και του styling.
Ακόμη και το μικρό ποσοστό αυτών που απέμεινε ελεύθερο και κατάφερε να προσαρμοστεί, απέβη σημαντικός παράγοντας καταστροφής της ντόπιας βιοποικιλότητας, αφού είναι πολύ άγρια ζώα, τρώνε τα πάντα, κολυμπούν, τρέχουν και σκαρφαλώνουν παντού (ευτυχώς που δεν μπορούν να πετάξουν κιόλας).
Ήδη η σοβαρή οικολογική ζημιά στη Β.Δ. Ελλάδα από την δράση των αδέσποτων ξενόφερτων Μινκς εξαπλώνεται ανησυχητικά και πολλά σπάνια είδη που φωλεοποιούσαν ήσυχα σε εκτεταμένους καλαμιώνες στις λίμνες αποδεκατίζονται.
Αμερικανικός Ταυροβάτραχος στην Λίμνη της Αγυιάς στην Κρήτη. Φωτογραφία Νίκος Μαρκουλάκης.
Τέτοια παραδείγματα αδέσποτων ξενικών ειδών υπάρχουν δυστυχώς πολλά. Αυτά είτε δραπέτευσαν, είτε απελευθερώθηκαν. Μυοκάστορες από τη Βραζιλία στη Β.Δ. Ελλάδα, Ταυροβάτραχοι από τη Β. Αμερική στην Κρήτη, πάσης φύσεως νεροχελώνες ενυδρείου από Β. Αμερική αλλά και από την Κίνα (!), δοκιμάζουν καθημερινά τις αντοχές των ευρωπαϊκών βιοτόπων.
Ακόμη και μεγαλόσωμα σαρκοφάγα και παμφάγα ζώα ελευθερώθηκαν πρόσφατα στις Η.Π.Α. (από κάποιον ψυχοπαθή ιδιοκτήτη μικρού ζωολογικού κήπου που κατόπιν αυτοκτόνησε). Τα ζώα αυτά εκτελέστηκαν από αστυνομικούς (τίγρεις, λιοντάρια, λεοπαρδάλεις, αρκούδες).
Μυοκάστορας (Myocastor coypus). Φωτογραφία Άρης Χρηστίδης.
Ας κλείσει εδώ αυτό το θλιβερό σημείωμα με την ευχή να δραστηριοποιηθούμε όλοι μας, τουλάχιστον όσοι ενδιαφερόμαστε για την ευζωία και τα δικαιώματα ανθρώπων και ζώων, για μια… ανθρώπινη αλληλεγγύη και έμπρακτο ενδιαφέρον, μακριά από καιροσκοπισμούς, εγωισμούς και επιδειξιομανία. Μακάρι η «Παγκόσμια Ημέρα των Αδέσποτων» να βοηθήσει να γίνουμε πιο άνθρωποι, κάτι που άλλωστε έχει θετικό αποτέλεσμα και για την δική μας ποιότητα ζωής.
*Ο Γιάννης Πουλόπουλος είναι ιδρυτής του Ε.Κ.Π.Α.Ζ.
Διαβάστε επίσης:
Πριν αγοράσετε ένα εξωτικό ή άγριο ζώο ως κατοικίδιο σκεφτείτε!
Σούπερ μάρκετ εξωτικών ειδών και ζώων ράτσας το φεστιβάλ «Κατοικίδια Εν Δράσει»
Βοηθήστε μας να συνεχίσουμε να σας ενημερώνουμε για όσα συμβαίνουν στα ζώα στην Ελλάδα ενισχύοντας το www.zoosos.gr
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.
Και βεβαια υπαρχει καποιος που να αποκαλει τους απελευθερωτες των μινκ «δηθεν ακτιβιστες-φιλοζωους, @Ολγα.
Αυτος ειναι ο κυριος Πουλοπουλος, ο αναγνωρισμενος προστατης και σωτηρας αγριων ζωων.
Φαινεται να τον ανησυχησε που τα μινκ απελευθερωθηκαν μηνα Αυγουστο και κινδυνευουν ετσι απο θερμοπληξια.
Θαθελα να ρωτησω τον κυριο Πουλοπουλο: στη φαρμα τούς ειχαν air condition ή πισινα?
Φαινεται να τον ανησυχησε που πολλα απο αυτα θα πεθανουν αναποφευκτα απο αυτοκινητα κι οχι απο ηλεκτροσοκ η απο τις πληγες με τα σκουληκια που εχουν στο σωμα τους λογω καννιβαλισμου.
Φαινεται να τον ανησυχησε που στο μελλον-πιθανως- θα αποτελεσουν απειλη για το οικοσυστημα, αυτα τα ελαχιστα εναπομειναντα μινκ, κι οχι οι χιλιαδες διεστραμμενοι κυνηγοι που δολοφονουν και παγιδευουν το εκατονταπλασιο ετησιως απο αυτα τα ζωα για τα οποια μιλαμε!!
Φαινεται να τον ανησυχει που αυτα τα ζωα τρωνε τα παντα (δεν τρωνε τα παντα, τρωνε μονο κρεας) που κολυμπανε ( και βεβαια κολυμπανε, αλλα τα θαλασσια πουλια και τα ψαρια τα τρωνε πολυ σπανια) που αυτα τα ζωα τρεχουν και σκαρφαλωνουν παντου (και τα ποντικια το κανουν, αλλα απο αυτο δεν κινδυνεψε ποτε κανενα αλλο ειδος ζωου).
Φαινεται να τον ανησυχει οτι ακομα κι ο μικρος αριθμος απο αυτα που απομειναν «απέβη σημαντικός παράγοντας καταστροφής της ντόπιας βιοποικιλότητας, αφού είναι πολύ άγρια...» προκαλωντας ετσι την υποψια ειτε οτι δεν ειναι ενημερωμενος σχετικα με το ειδος αυτο των αρπακτικων ζωων, ειτε οτι επιχειρει εσκεμμενα να αμαυρωσει μεσω παραπληροφοριας μια ακτιβιστικη δραστηριοτητα που δεν του ταιριαζει.
Γιατι τα μινκ δεν ειναι καθολου αγρια, κυριε Πουλοπουλε, ειναι επιθετικα μονο στους ομοειδεις τους και οταν εξαναγκαζονται να διασφαλισουν το τεριτοριο τους.
Η τροφη τους αποτελειται απο λαγους, αρουραιους, καβουρια και βατραχια.
Ποιο απο αυτα τα ειδη ειναι υπο εξαφανιση λογω των μινκ?
Και κατι τελευταιο: αυτοι που μπαινουν σε αυτα τα στρατοπεδα συγκεντρωσεως και απελευθερωνουν τα ζωα δεν το κανουν επειδη θελουν να εξασφαλισουν σε ολα αυτα τα ζωα την ελευθερια και τη ζωη.
Σαφως και ξερουν οτι πολλα θα πεθανουν.
Το κανουν, δευτερευοντως, για να καταστρεψουν την εταιρεια που τα ειχε, το εμποριο που θα λαβαινε χωρα με το αιμα τους, τουλαχιστον οσον αφορα τις συγκεκριμμενες απωλειες απο την καθε απελευθερωση.
Σε αυτην την πλευρα δεν αναφερθηκατε, κυριε Πουλοπουλε, που σημαινει οτι αυτη η πλευρα ειτε δεν σας ενδιαφερει ειτε οτι δεν σας ενοχλει!
Οπως επισης δεν μας ειπατε ποια θα ηταν η εναλλακτικη λυση για τα μινκ που απελευθερωθηκαν, οπως και για ολα τα ζωα φαρμας, γενικα.
Εγω θα σας πω τη δικη μου θεωρηση γυρω απο τους ακτιβιστες της Α.L.F: εχουν γραψει ιστορια!
Εμεις οι υπολοιποι γραφουμε ακομα σχολια!
Venus
Σας χάλασαν τη σούπα οι ακτιβιστές που ελευθέρωσαν τα μινγκ που προορίζονταν για την γούνα σου ? Αίσχος η αναφορά σε αυτούς ως "δήθεν φιλόζωους"...
Δε νομίζω πως υπάρχει κάποιος που να λέει ότι δεν είναι φιλόζωοι αυτοί που απελευθέρωσαν τα μινγκ, με αυτή την κίνηση όμως και εφόσον τα συγκεκριμένα ζώα δεν ανήκουν στην πανίδα της περιοχής, θέτεται σε κίνδυνο όχι μόνο η ζωή αυτών των ζώων (που καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή) αλλά και η όλη ισορροπία της τοπικής πανίδας και χλωρίδας με καταστρεπτικές συνέπειες! Αλλά ακόμη και να ανήκαν, η απελευθέρωση μεγάλου αριθμού ζώων σε μια περιοχή δημιουργεί τους ίδιους κινδύνους. Φαντάσου καμιά πενηνταριά λιοντάρια στον Υμηττό ή καμιά χιλιάρα λύκους στο Σέιχ-Σου. Και ξαναλέω, κανείς δεν αποδοκιμάζει την συγκεκριμένη κίνηση, το αντίθετο μάλιστα, όλοι μας το χαρήκαμε. Απλώς, θα έπρεπε να είναι πιο οργανωμένη. Το ιδανικό θα ήταν αυτά τα ζώα να πάνε σε κέντρο επανένταξης, τα οποία γνωρίζω ότι υπάρχουν σε χώρες όπου αυτά είναι ενδημικά και μετά απελευθερώνονται στο φυσικό τους περιβάλλον. Υπάρχουν οργανώσεις στο εξωτερικό που σίγουρα θα μπορούσαν να βοηθήσουν σε αυτό και να οργανωθεί μια πιο συγκροτημένη απελευθέρωση.
Βέβαια, από το σπίτι μου και από τον καναπέ μου όλα εύκολα λέγονται. Όμως αν πραγματικά θέλουμε να βοηθήσουμε και όχι απλώς να κάνουμε σπασμωδικές κινήσεις και στο τέλος να δημιουργείται μεγαλύτερο κακό από ότι καλό, θα πρέπει να λαμβάνουμε υπ' όψη μας όλες τι παραμέτρους των πράξεών μας. Ιδίως όταν αυτές έχουν να κάνουν με τα ζώα και με τη φύση γενικότερα.