«Έφυγε» από τη ζωή πριν από λίγες ημέρες από φυσιολογικά αίτια ο Μήτσος, η γηραιότερη αρκούδα του Καταφυγίου του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ.
O Μήτσος εντοπίστηκε στις αρχές του 1990 να κακοποιείται στην Τρίπολη Αρκαδίας ως «αρκούδα - χορεύτρια».
Η περιβαλλοντική οργάνωση για τον θάνατο το ζώου σε ηλικία περίπου 29 ετών, που είχε κακοποιηθεί τα πρώτα χρόνια της ζωής του από τους ανθρώπους, καθώς ήταν «αρκούδα - χορεύτρια» στην Τρίπολη Αρκαδίας επισημαίνει τα εξής: «Οι φροντιστές του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ έχοντας παρατηρήσει ότι τελευταία δεν εμφανιζόταν τον αναζήτησαν στον χώρο του και τελικά τον εντόπισαν να κείτεται μέσα σε φυσική φωλιά στο Καταφύγιο, όπου και επέλεξε, όπως φαίνεται, να πεθάνει. Ο Μήτσος "έφυγε" σε βαθιά γεράματα σε ηλικία 29 ετών περίπου (οι αρκούδες στη φύση ζουν 20 περίπου χρόνια).
Ήταν μία από τις πρώτες αρκούδες που εντάχθηκαν στον Κτηνιατρικό Σταθμό του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ αρχικά και μετέπειτα στο Καταφύγιο. Έως τότε είχε μία αρκετά περιπετειώδη ζωή. Ο Μήτσος ήταν αρκούδα "χορεύτρια" και ζούσε στην Τρίπολη. Αρχικά κατασχέθηκε από τον αρκουδιάρη αλλά, καθώς δεν υπήρχε τότε κατάλληλος χώρος για φιλοξενία, του επεστράφη με την προϋπόθεση να μην τον εκμεταλλεύεται με σκοπό το κέρδος. Έπειτα όμως από καταγγελίες πολιτών που τον είδαν να χρησιμοποιείται και πάλι ως θέαμα, κατασχέθηκε οριστικά το 1992 σε ηλικία 3 ετών περίπου.
Το ζώο είχε δραπετεύσει πολλές φορές από τον Ζωολογικό Κήπο Φλώρινας.
Μεταφέρθηκε στο ζωολογικό κήπο της Φλώρινας. Από εκεί προσπάθησε πολλές φορές να αποδράσει γι’ αυτό και του αποδόθηκε το παρατσούκλι "δραπέτης". Ήταν μάλιστα ιδιαίτερα... συνεργάσιμος με τους ανθρώπους του Ζωολογικού και έπειτα από κάθε απόπειρα απόδρασης επέστρεφε στο χώρο του έπειτα από τις υποδείξεις τους.
Τελικά το 1993 μεταφέρθηκε στον Κτηνιατρικό Σταθμό του Περιβαλλοντικού Κέντρου όπου και υποβλήθηκε σε οδοντιατρικές επεμβάσεις. Όπως άλλωστε στις περισσότερες αρκούδες "χορεύτριες", οι κυνόδοντες του ήταν σε κακή κατάσταση εξαιτίας της διατροφής του και των συνθηκών διαβίωσής του σε συνθήκες αιχμαλωσίας.
Ο Μήτσος ήταν μία εντυπωσιακή σε μέγεθος αρκούδα. Το βάρος του κατά περιόδους έφτανε τα 250 κιλά! Παρ’ όλα αυτά ήταν πολύ ήρεμος και στην καθημερινή συμβίωσή του με τις υπόλοιπες αρκούδες δεν υπήρχαν προβλήματα.
Το Καταφύγιο της Καφέ Αρκούδας φιλοξενεί 14 αρκούδες που είτε λόγω αιχμαλωσίας είτε για άλλους λόγους δεν μπορούν να επανενταχθούν στο φυσικό τους περιβάλλον. Στο πλαίσιο του προγράμματος δημιουργίας του Διεθνούς Περιβαλλοντικού Κέντρου με την ευγενική χορηγία του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, το Καταφύγιο τον επόμενο χρόνο πρόκειται να επεκταθεί και να εκσυγχρονιστεί προσφέροντας έτσι τη δυνατότητα φιλοξενίας επιπλέον αρκούδων αλλά και στους επισκέπτες να έχουν μία ακόμη πιο έντονη επαφή με την φύση και την άγρια ζωή.
Οι επισκέπτες μπορούν να το επισκέπτονται Σαββατοκύριακα αλλά και καθημερινά (εκτός Τετάρτης) 10.00-16.30 (Ώρες ξεναγήσεων: 10.00, 11.00, 12.00, 13.00, 14.00, 15.00, 16.00, 16.30). Περισσότερες πληροφορίες για τους επισκέπτες και για ραντεβού στο 23860 41500» καταλήγει η ανακοίνωση του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ.
Διαβάστε επίσης:
Πέθανε σε ηλικία 23 χρόνων η αρκούδα - χορεύτρια που σώθηκε από τον ΑΡΚΤΟΥΡΟ
Πέθανε η ηλικιωμένη αρκούδα - χορεύτρια που έσωσε ο ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ το 1991
Στον ΑΡΚΤΟΥΡΟ 2 αρκουδάκια που βρέθηκαν ορφανά στο Μαυροβούνιο (βίντεο)
Φλώρινα: Ξύπνησαν οι αρκούδες στο Καταφύγιο του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ
Τα ορφανά αρκουδάκια παίζουν και απολαμβάνουν την ασφάλεια του καταφυγίου του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ (βίντεο)
Στον ΑΡΚΤΟΥΡΟ έφτιαξαν ειδική πισίνα για τον Ούσκο ώστε να δροσίζεται ο ανάπηρος αρκούδος! (Bίντεο)
Αχώριστες και στο καταφύγιο του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ οι αρκούδες του Ζωολογικού Κήπου Θεσσαλονίκης
Βοηθήστε μας να συνεχίσουμε να σας ενημερώνουμε για όσα συμβαίνουν στα ζώα στην Ελλάδα ενισχύοντας το www.zoosos.gr
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.
Δεν τον ήξερα ούτε και τόν είχα συναντήσει ποτέ τόν «Δραπέτη».
Αλλά η είδηση για τόν θάνατό του με συγκίνησε, παρόλο που διάβασα ότι έφυγε ανώδυνα και με αξιοπρέπεια.
Τα τελευταία χρόνια όλο καί περισσότερο με συγκλονίζουν οι θάνατοι (κατα κανόνα επώδυνοι και στυγνοί) των ζωϊκών μας συντρόφων όταν τούς διαβάζω. Σε αντίθεση με τίς αγγελίες θανάτου επίσης άγνωστων προσώπων που μπαίνουν στις ενημερωτικές ειδήσεις και με αφήνουν, κατα κανόνα, αδιάφορη.
Πρόκειται ίσως για μια υπέρμετρη έλξη και επιλεγμένη αλληλεγγύη που έχω αναπτύξει συνειδητά απέναντι στούς ζωϊκούς μας συντρόφους
Venus