Πως συμπεριφερόμαστε σ’ ένα ζώο που μόλις υιοθετήσαμε και δεν είναι κουτάβι;

Ο Βλάσης Σαρλάς, που είναι επαγγελματίας εκπαιδευτής κατοικίδιων, και ο αναγνώστης του www.zoosos.gr, Κώστας Αδαμόπουλος, διάβασαν την ιστορία του σκύλου, Σώτου Νεράτζη, συγκινήθηκαν απ’ όσα πέρασε αυτό το ζώο και προσφέρουν στην οικογένεια, η οποία θα τον υιοθετήσει τρία μαθήματα θετικής εκπαίδευσης δωρεάν.

Ο κ. Σάρλας μας εξηγεί συνοπτικά πως πρέπει να συμπεριφερθούμε, όταν υιοθετήσουμε σκύλο, στο νέο μέλος της οικογένειας μας, και κυρίως όταν ζώο μας δεν είναι πια κουτάβι. Τι πρέπει να κάνουμε, όταν φέρουμε ένα ζώο στο σπίτι μας, είτε το βρούμε στον δρόμο, είτε το πάρουμε από καταφύγιο, είτε το αγοράσουμε από κατάστημα ή ακόμα και από «παζάρι». Ο κ. Σάρλας εξηγεί: «Αφήνω το ζώο να ηρεμήσει τουλάχιστον για μια βδομάδα.

Αυτό σημαίνει:
* ΟΧΙ ΜΠΑΝΙΟ
* ΟΧΙ επισκέψεις
* ΟΧΙ δυνατή μουσική (ίσως απαλή κλασική να βοηθήσει)
* ΟΧΙ θορύβους
* ΟΧΙ περιττές απουσίες μας (εκτός εργασίας)
* ΟΧΙ υπερβολικά χάδια
* ΟΧΙ πίεση για οτιδήποτε
* Πολύ φαγητό και ΥΠΝΟ
* Πολλές επιβραβεύσεις με τυρί - γιαούρτι - μπέικον κ.τ.λ.. Όλα αυτά του τα δίνω μέσα σε KONG* πάντα όταν λείπω αλλά και συστηματικά όταν είμαι σπίτι.
* Μαθαίνω ότι μπορώ για το παρελθόν του ζώου και τα μεταφέρω στον ειδικό που συνεργάζομαι.

Είναι εύκολο κάποιο ζώο, που έχει κακοποιηθεί από ανθρώπους, να βιαστεί να μας βάλει την ταμπέλα του κακού από το πιο μικρό και «ασήμαντο» περιστατικό! Οι άσχημες εμπειρίες του, συνήθως το κάνουν καχύποπτο και επιφυλακτικό προς εμάς. Φροντίζουμε το ζώο όσο μπορεί, να δεχτεί και αν κάτι που θεωρητικά πρέπει να γίνει μας δυσκολεύει τότε ρωτάμε τον ειδικό. Μην αυτοσχεδιάζετε. Δηλαδή όχι εξαναγκασμός και όχι επιβολή της εκπαίδευσης.

Βοήθεια άλλωστε σημαίνει να σέβομαι τις προτεραιότητες του άλλου! Πρέπει να γνωριστώ με τον καινούριο ΦΙΛΟ μου και να χτίσω σιγά - σιγά τη σχέση μας, όπως και με ένα κουτάβι, αλλά πολύ πιο προσεκτικά! Τις πρώτες μέρες, δεν θα τρώει πολύ (έως καθόλου) και ίσως να μην κοιμάται καλά, οπότε θα έχει επιπλέον εκνευρισμό (ΣΕΒΑΣΜΟΣ - ΗΣΥΧΙΑ).

Πολλές – σύντομες βόλτες διάρκειας 5 με 10 λεπτών και φυσικά κοντινές (10 μέτρα δεξιά και αριστερά από την είσοδο του σπιτιού). Ποτέ δεν πιέζω για τίποτα, ειδικά με το λουρί! Μιλάω στο ζώο και το περιμένω να πάρει το χρόνο του σε κάθε περίπτωση. Δηλαδή το αποκαλώ με το όνομα του, μετά από ένα σύντομο σφύριγμα ή μουτς - μουτς και περιμένω… Έστω για ένα βλέμμα του! Μόλις γυρίσει προς το μέρος μου, λέω γλυκόλογα με αχνή - ψιθυριστή φωνή και προσφέρω ένα κομμάτι μπέικον!

Ξοδεύω λίγο επιπλέον χρόνο ΠΡΙΝ την πόρτα της εισόδου της πολυκατοικίας έχοντας την πόρτα κλειστή και λίγο ακόμη χρόνο αμέσως ΜΕΤΑ την πόρτα, ταΐζοντας και στις δυο φάσεις ανά 5 - 10 δευτερόλεπτα κάτι που το σκυλί να το τρώει με όρεξη! Προσπαθώ λοιπόν να χτίσω για τον σκύλο αίσθημα οικειότητας στην περιοχή κοντά στην πόρτα, με σκοπό να τη χρησιμοποιήσω σαν βάση απ’ όπου θα κάνουμε εξορμήσεις στην άγνωστη περιοχή και πάλι πίσω για ξεκούραση.

Τις πρώτες μέρες δύο - τρεις εξορμήσεις των 10 - 20 λεπτών (ανάλογα την περίπτωση του ζώου) και τέλος βόλτας! Αργότερα ίσως περισσότερες! Πρέπει το σκυλί να μπορεί να λειτουργήσει, ώστε να το εξοικειώσουμε με τα καινούρια δεδομένα του. Ελέγχουμε λοιπόν (με τα μάτια) σε κάθε ευκαιρία τη διάθεση και την ευκαμψία του σώματος του σκύλου. Την κινητοποίηση και το επίπεδο συγκέντρωσης, που του προκαλεί το μυρωδάτο φαγητό, που κρατάμε ή κάποιο μπαλάκι με σφυρίχτρα.

Επίσης τη στιγμή που ταΐζω τον σκύλο νιώθω τη θερμοκρασία των χειλιών του στο χέρι μου και βλέπω το άσπρο των ματιών του για επιβεβαίωση της ψυχοσωματικής του κατάστασης. Γενικά αλλά ειδικότερα στη βόλτα:

*ΔΕΝ παρακαλάω τον σκύλο να φάει κυνηγώντας τη μουσούδα του με το χέρι μου.

*ΔΕΝ ζητώ ασκήσεις υπακοής, ούτε επαναλαμβάνω συνέχεια το όνομα του.

*ΔΕΝ τραβάω ΠΟΤΕ το λουρί του με σκοπό να τον κατευθύνω!

*ΔΕΝ μιλάω απότομα και απειλητικά, αντιθέτως όπως είπαμε η φωνή μου είναι αχνή, τρυφερή και γλυκιά, ώστε να βοηθήσω το ζώο να χαλαρώσει και να νιώσει, ότι όλα είναι καλά και δεν κινδυνεύει από κανένα!

Το αίσθημα της ασφαλείας είναι ζητούμενο όλων και ειδικά όταν μεταναστεύουμε. Ανοίγω ΑΥΤΙΑ και ΜΑΤΙΑ για να βλέπω τις κινήσεις ΜΟΥ και να ακούω πως μιλάω στο σκυλάκι και εύκολα θα καταλάβω αν το βοηθάω ή το τρομάζω κι άλλο! Τις πρώτες 2 - 3 μέρες ίσως βοηθούσε να κοιμίζαμε το σκυλάκι στην κρεβατοκάμαρα μας! Δεν εννοούμε πάνω στο κρεβάτι σας αλλά δίπλα ή απλά μέσα στο ίδιο δωμάτιο. Τον πρώτο μήνα, που η προσαρμογή είναι σημαντική και ευπαθής έχουμε πολύ συχνή επικοινωνία με τον εκπαιδευτή για ελαχιστοποίηση λαθών.

Για να μειώσουμε τις πιθανότητες ο σκύλος να έχει κακή συμπεριφορά όταν μένει μόνος στο σπίτι (ζημιές κ.ά.), ζητάμε καταρχήν από τον εκπαιδευτή να μας εξηγήσει την άσκηση ώστε να ξεκινήσουμε άμεσα. Σαν βασικό κανόνα όμως έχουμε τα εξής:

*Όταν πρόκειται να φύγουμε αφήνουμε 2 - 3 KONG οπλισμένα, επίσης δυο δερμάτινα πουράκια ή κοκαλάκια για μασούλημα, λέμε στον σκύλο μια συγκεκριμένη φράση (π.χ. Rocky περίμενε ή Rocky πάω δουλειά) και φεύγω άμεσα.

*Όταν γυρίσουμε φερόμαστε σαν να μην έχουμε σκύλο τουλάχιστον για 10 λεπτά μέχρι να ηρεμήσει το σκυλί από τις πολλές** χαρές και μετά η πρώτη μας επαφή είναι πολύ σύντομη και χαλαρή.

**Ένα σκυλάκι από καταφύγιο μπορεί να μην μας κάνει υπερβολικές χαρές τις πρώτες μέρες, εμείς παρ’ όλα αυτά εφαρμόζουμε τον παραπάνω κανόνα κατά γράμμα.

Σε περίπτωση που δεν έχετε την διάθεση να ακολουθήσετε κανονισμούς, να κάνετε θυσίες και προσπάθεια με τον σωστό τρόπο και ειδικότερα αν σκοπεύετε να φωνάζετε ή να τρομάζετε ή να χτυπάτε το ζώο, ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΔΩΣΤΕ ΤΟ ΑΜΕΣΑ ΠΙΣΩ. Υπάρχει περίπτωση μια τέτοια άσχημη εμπειρία να καταστρέψει την ζωή του σκύλου, εφόσον δεν θα μπορεί κανείς να τον υιοθετήσει! Αν δεν μπορούμε να κάνουμε καλό τουλάχιστον μπορούμε να αποφύγουμε το κακό!».

Διαβάστε επίσης:

Οι «επικίνδυνες» φυλές σκύλων και η αλήθεια

Η ιστορία της εκτροφής και η «μετάλλαξη» των φυλών των σκύλων

Καθαρόαιμοι σκύλοι και ασθένειες (βίντεο)

Νομικό Συμβούλιο του Κράτους: Καθολική απαγόρευση των ακρωτηριασμών χωρίς καμιά εξαίρεση!