Δυο λόγια για να διαχωρίσω τη θέση μου, θέτοντας και κάποιους προβληματισμούς. Εδώ και μία εβδομάδα, την ημέρα των αδέσποτων ζώων ο πρωθυπουργός επισκέφτηκε το καταφύγιο Ηλιούπολης και διακρίνω ένα μεγάλο ενθουσιασμό σε πολλούς ζωόφιλους. Οι δε παραταξιακοί βάζουν και λεζάντες με μια παραπάνω βαρύτητα αλλά και επιτίθενται σε όποιους εκφράζουν προβληματισμούς ή και κριτική για το επίμαχο ζήτημα.
Εδώ και μια εβδομάδα ανοίγω λοιπόν διαλόγους με τα ζώα που έχω γύρω μου στο σπίτι, 8 σκύλους και 7 γάτες τους ζητώ να μου πουν τη γνώμη τους για το θέμα αλλά αδιαφορούν τελείως. Ανοίγω όμως και εικονικούς διαλόγους κυρίως κατά τη διάρκεια της νύχτας με όλα τα άγρια ζώα που έχουν περάσει από τα χέρια μου εδώ και 25 χρόνια που ασχολούμαι με την περίθαλψη τους. Δηλαδή παραπάνω από τη μισή μου ζωή μέχρι τώρα.
Όσοι με γνωρίζουν ξέρουν πως δεν χωράω γενικά σε συγκεκριμένους προσδιορισμούς. Ούτε στα όρια των κομμάτων και των οργανώσεων γενικά. Ανήκω στον εαυτό μου και με βεβαιότητα ανήκω και όπου έχω επιλέξει να αφιερώσω τη ζωή μου. Είμαι βαθύτατα πολιτικοποιημένη, συνειδητοποιημένη και πάντα με κριτική σκέψη απέναντι σε κάθε εξουσία κι αυτό, γνωστό είναι. Θεωρώ λοιπόν πως και η φιλοζωία είναι μια βαθύτατα πολιτική πράξη, όπως και ο αντισπισισμός και εναντιώνομαι σθεναρά σε κάθε έννοια εκμετάλλευσης. Επίσης είναι βέβαιο πως δεν είμαι ανθρωποκεντρική και αγωνίζομαι συνειδητά για τη γη και την ελευθερία. Οπότε για μένα η περίθαλψη και ο αγώνας για τη διάσωση της βιοποικιλότητας είναι ταυτόσημος της αναπνοής.
Αρκετά με τους αυτοπροσδιορισμούς.
Πάμε στο επικείμενο νομοσχέδιο για τα ζώα συντροφιάς. Με το καλό να έρθει προς διαβούλευση και να το δούμε να κατατίθεται, έτσι όπως θα το θέλαμε. Δηλαδή ένας νόμος για τα ζώα, υπέρ των ζώων. Μένει να το δούμε.
Όμως αλήθεια, αρκεί μόνο ένα νομοσχέδιο για να αλλάξει η κακοποιητική συμπεριφορά και η λανθάνουσα νοοτροπία απέναντι στα ζώα; Οπωσδήποτε ένας καλός νόμος είναι ένα καλό εργαλείο και θα παίξει το ρόλο του. Όμως όσοι παλεύουμε για ευζωία πολλά χρόνια, νομίζω στεκόμαστε με μια επιφύλαξη για το αν τελικά θα κυριαρχήσει στον νέο νόμο ο άξονας της προάσπισης των δικαιωμάτων τους και αν αυτοί οι άξονες θα συνοδεύονται και από ελεγκτικές κ.τ.λ. διαδικασίες.
Για το επικοινωνιακό κομμάτι της επίσκεψης του πρωθυπουργού στο καταφύγιο Ηλιούπολης και την συνέντευξή του στην εκπομπή της Ε.Ρ.Τ. «Πλάνα με ουρά» και τον εκθειασμό του από τους ζωόφιλους...
Σε μια θεοκρατική χώρα σαν τη δική μας, που οι θεόπιστοι συνεχώς αναζητούν σωτήρα και σωτηρία, η προσωπολατρία δεν ξαφνιάζει κανέναν. Τουλάχιστον εμένα δεν με ξαφνιάζει. Η υπερβολή πάλι, δεν με ξαφνιάζει γιατί στη χώρα μας το προφίλ των πολιτικών είναι να κυκλοφορούν φρουρούμενοι και με πανάκριβα αυτοκίνητα κι όχι με ποδήλατα ή να ανακατεύονται και πολύ με την πλέμπα. Οπότε εδώ αξίζει ένα μεγάλο μπράβo στο επικοινωνιακό επιτελείο του πρωθυπουργού που κατάφερε αυτό τον θρίαμβο!
Επίσης, επειδή δεν θέλω να είμαι άδικη, δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανείς τα ζωοφιλικά αισθήματα του πρωθυπουργού. Την πραγματική του αγάπη για τον σκύλο και τη γάτα, για τα κατοικίδια, οπότε και τις θετικές του προθέσεις για ένα καλό νόμο υπέρ των ζώων συντροφιάς.
Μόνο που ένας καλός νόμος για τα ζώα συντροφιάς, δεν αρκεί ώστε να εξισώσει όλα τα άλλα νομοσχέδια που είναι… κυριολεκτικά δολοφονικά για το περιβάλλον και για όλα τα υπόλοιπα ζώα και φυσικά και για τον ίδιο τον άνθρωπο. Γιατί είναι απολύτως σκανδαλώδεις οι διατάξεις από το πολυνομοσχέδιο για τον «Εκσυγχρονισμό Της Περιβαλλοντικής Νομοθεσίας». Σκανδαλώδης για τη βιοποικιλότητα! για τα δάση! τα βουνά! τις ακτές! τα ποτάμια! τις λίμνες! τα νερά! τη γη! τον αέρα που αναπνέουμε κι ό,τι νοείται ως φύση που μας περιβάλει. Και όχι δεν υπάρχει κανένας λόγος να επεκταθώ σε άλλους νόμους που αφορούν όχι μόνο την κατάργηση των δικών μας δικαιωμάτων αλλά και την στέρηση των ατομικών μας ελευθεριών.
Απλά μόνο επιγραμματικά, δυο λόγια εδώ για αυτό το περιβαλλοντοκτόνο πολυνομοσχέδιο. Πρόκειται λοιπόν για μία από τις πιο τρανταχτές περιπτώσεις αδιαφανών διαδικασιών, η οποία υπονόμευσε τη δημοκρατικότητα των θεσμών του πολιτεύματός μας καταρχήν. Κυρώθηκε με σύσσωμη τη χώρα σε κατάσταση καραντίνας και πέρασε κυριολεκτικά «κάτω από το τραπέζι» τις πιο προκλητικές διατάξεις υπέρ των εξορύξεων υδρογονανθράκων σε προστατευόμενες περιοχές της Επικράτειας. Να σημειώσουμε εδώ πως όλες οι εγκαταστάσεις αιολικών πάρκων γίνονται εντελώς αυθαίρετα και δίχως να έχουν προϋπάρξει πολυκριτηριακές μελέτες για την χωροθέτησή τους, με τα γνωστά αποτελέσματα, για να μη μιλήσουμε για την νέα αποικιοκρατική σύμβαση με την Eldorado στη Χαλκιδική.
Για όσους το αγνοούν, άλλαξαν σχεδόν τα πάντα στην περιβαλλοντική νομοθεσία: το σύστημα έκδοσης περιβαλλοντικών αδειών, την προστασία των περιοχών Natura, τη διαχείριση αποβλήτων, διατάξεις για τους δασικούς χάρτες, τα περί ελεγκτικού μηχανισμού… κ.ά.
Χαρακτηριστικά…
Επιτρέπονται ρητά οι εξορύξεις πετρελαίου και αερίου μέσα σε ζώνες διαχείρισης οικοτόπων και ειδών (Άρθρο 44).
Αφαιρείται από την τοπική κοινωνία και τις δημοτικές αρχές το δικαίωμα γνώμης για βαριά επικίνδυνες και ρυπογόνες εγκαταστάσεις εξόρυξης υδρογονανθράκων στις δημόσιες περιοχές ιδιοκτησίας τους (Άρθρο 110) κι όλα αυτά σε μια περίοδο πανδημίας όπου οι επιστήμονες του ΟΗΕ και όχι μόνο, τονίζουν ότι «η φύση μας στέλνει μήνυμα και μάς δείχνει ξεκάθαρα ότι η υγεία των ανθρώπων είναι ένα με την υγεία του πλανήτη κι οφείλουμε να περιορίσουμε τις παρεμβάσεις μας στο φυσικό περιβάλλον». Κατέθεσαν λοιπόν ένα νομοσχέδιο το οποίο κάνει ακριβώς το αντίθετο από αυτό που ζητά η επιστήμη: αφήνει έκθετα τα φυσικά οικοσυστήματα της χώρας σε μία βρώμικη και επικίνδυνη βιομηχανία, η οποία κανονικά θα έπρεπε να μετράει λίγα χρόνια ζωής ακόμα. Με λίγα λόγια το νέο πολυνομοσχέδιο για το περιβάλλον φτιάχτηκε για να δολοφονήσει και το φυσικό περιβάλλον και κάθε μορφή ζωής!
Εδώ έχουμε φτάσει σήμερα, να διαπιστώνουμε μια συνεχή λογική ανακολουθία καθημερινά. Προσωπικά δεν ξαφνιάζομαι, δεν μπορώ όμως να κρύψω τον προβληματισμό μου για την κατάσταση της ζωοφιλικής αντιληπτικότητας στην χώρα μας.
Οπότε είναι βέβαιο πως για ακόμη μια φορά αδυνατώ να χωρέσω σε αυτά τα στενά όρια μιας «ζωοφιλίας», ανθρωποκεντρικής. Και δεν καταδέχομαι να είμαι μέρος της τρικλοποδιάς που βάζει στον εαυτό του ακόμη ένας περιορισμένος επιθετικός προσδιορισμός.
Ο υποκειμενικός τρόπος με τον οποίο ερμηνεύουμε τις πληροφορίες που εισέρχονται στην συνειδητότητα μας από το εξωτερικό περιβάλλον αντανακλά την αντίληψη που έχουμε για την πραγματικότητα. Η ερμηνεία των γεγονότων που μας περιβάλλουν διαμορφώνει τις αντιλήψεις μας.
«To Όλον είναι μεγαλύτερο από το άθροισμα των μερών του» διαπίστωνε ο Αριστοτέλης κι εγώ θα μείνω σε αυτό.
*Η Πέλα Καλογήρου είναι ιδρυτικό μέλος του φιλοζωικού συλλόγου «Παρέμβαση για τα ζώα Πρέβεζα», συνεργάτης του συλλόγου «ΑΡΧΕΛΩΝ» και άλλων φιλοζωικών φορέων.
Σοκαριστικά ήταν τα αποτελέσματα της επίσκεψης της Ευρωπαϊκής Ομάδας Σκύλων από την Ανδαλουσία για τον εντοπισμό δηλητηριασμένων δολωμάτων (φόλες) στις περιοχές, Αντιχάσια Όρη – Μετέωρα και Κόζιακας (Natura 2000) που συντόνισε ο ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ.
Η Ζωοφιλική Ένωση Ηλιούπολης μας ενημέρωσε γι’ αυτό που συνέβη χθες το βράδυ στη διασταύρωση της Λ. Βουλιαγμένης με την οδό Δωδεκανήσου. Οι εθελόντριες του συλλόγου έλαβαν λίγο μετά τις 21:00 μια κλήση για έναν χτυπημένο - προφανώς από όχημα - σκύλο. Όταν οι γυναίκες έφτασαν στο σημείο είδαν μία ημίαιμη λυκοσκυλίτσα να κείτεται νεκρή στην άκρη του δρόμου και ο φίλος της να θρηνεί και να κάνει ό,τι μπορεί για να τη «γυρίσει» πίσω.
Με ανάρτηση του στο facebook στις 23 Φεβρουαρίου ο ερευνητής του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών (ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε.) και του Ινστιτούτου Ωκεανογραφίας, δρ Γιάννης Ίσσαρης, ζητάει τη…