Έκκληση για να σωθεί σοβαρά τραυματισμένη αλεπού που βρέθηκε στη Νικήτη Χαλκιδικής
Το βράδυ της Πέμπτης 16 Ιουλίου μια αλεπού εντοπίστηκε από διερχόμενους στην επαρχιακή οδό Νικήτης - Σαρτής Χαλκιδικής στη δεξιά πλευρά του δρόμου σ’ ένα…
Της Σεραφίνας Τσουφλίδου*
Δραστηριοποιούμαι στον φιλοζωικό κόσμο εδώ και 11 χρόνια και ποτέ δεν περίμενα ότι η ζωή μου θα πάρει αυτήν την πορεία. Μία πορεία που πολλές φορές έχει δύσκολες στροφές και αρκετά εμπόδια.
Αυτό είναι η μορφή του εθελοντισμού στη χώρα μου, πορεία με δυσκολίες και εμπόδια. Πορεία αμφισβητούμενη από πολλούς αντιμετωπίζοντας σε σαν κάτι εξωπραγματικό, σαν κάτι πολύ ξένο και παράξενο!
Πρόκειται για μία δύσκολη πραγματικότητα που όμως γι’ αυτόν ο οποίος έχει βγει στους δρόμους για μια διάσωση - με δύσκολες συνθήκες (συνήθως ποτέ δεν είναι εύκολες) - γίνεται η καθημερινότητα του. Μια καθημερινότητα που εμποτίζεται με χολή και δηλητήριο από τους συνανθρώπους του, μόνο και μόνο γιατί υπάρχει δυσπιστία και παράνοια.
Νομίζω ότι σε καμιά άλλη χώρα ο εθελοντισμός δεν αντιμετωπίζει τόσο μεγάλο πόλεμο όσο στην Ελλάδα. Δεν χρειάζεται να ξέρεις, χρειάζεται όμως να ακούς και να έχεις ανοιχτό μυαλό. Στην αρχή δεν ήξερα αλλά προσπαθώντας πάντα να έχω διευρυμένη σκέψη αναθεώρησα πολλά στη ζωή μου.
Λένε να μην αγοράζετε σκύλους. Υιοθετήστε, σώστε μία ζωή. Δεν το κατανοούσα μέχρι που αγόρασα. Ένα τραγικό μου λάθος, μέσα από το οποίο διδάχτηκα πολλά. Θα επιθυμούσα βέβαια να μη το κάνω αλλά δυστυχώς δεν μπορώ να γυρίσω το χρόνο πίσω.
Έτσι προσπαθώ να το βελτιώσω ανοίγοντας τα μάτια μου και βλέποντας αυτά που κοιτάω. Γιατί μη νομίζετε πολλές φορές κοιτάμε κάτι αλλά δεν το βλέπουμε και είναι ακριβώς μπροστά μας. Έτσι έμαθα αυτό που κοιτάω να το βλέπω και να προσπαθώ να το διορθώσω.
Το «λάθος» της αγοράς λοιπόν με το πέρασμα του χρόνου γίνεται προσπάθεια ανάπλασης με εθελοντική προσφορά σε αυτά τα ανυπεράσπιστα πλάσματα που βάλλονται από παντού. Όχι για να σταματήσουν οι τύψεις αλλά γιατί άλλαξε ο τρόπος σκέψης και ο τρόπος ζωής. Μόνο έτσι θα σταματήσουν τα αδέσποτα να υπάρχουν και αυτό θα πρέπει να αρχίσει από τις μικρές και τρυφερές ηλικίες.
Σώζοντας ένα πλάσμα από τον δρόμο, φιλοξενώντας το για αρκετό καιρό, ίσως και χρόνια (γιατί ποτέ δεν ξέρεις πότε θα βρει τη θαλπωρή) δεν μπορείς να χρησιμοποιείς χρονοδιάγραμμα για την υιοθεσία του, κάνεις το δυνατότερο δυνατό καλό για την ευζωία του.
Ξαφνικά βρίσκει σπίτι… εκεί αρχίζουν τα δύσκολα και γιατί τα δύσκολα; Γιατί η οικογένεια που βρέθηκε να υιοθετήσει το ζώο και που το μάζεψες σμπαράλια βρίσκεται σε χώρα του εξωτερικού. Ωχ! Θα το κάνουν λουκάνικα, θα το στείλουν για πειράματα, θα το παραδώσουν σε οίκους ανοχής θα…, θα…
Τι κάνεις; Δεν μπορείς να το διακινδυνεύσεις. Μιλάμε για μια ζωή, για μια ψυχή που είσαι υπεύθυνος για το μέλλον της. Γνωρίζεις την οικογένεια του και τους ανθρώπους που βοήθησαν να βρεθεί. Όταν ένα τέτοιο πλάσμα βρίσκεται στα… αζήτητα 8 ½ χρόνια θέλεις το καλύτερο.
Έχεις δύο επιλογές:
1). Να μείνει το ζώο στο κλουβί και να πεθάνει εκεί οπότε θα λάβεις και τα εύσημα από τους γύρω σου, επειδή δεν το έστειλες στην «κόλαση».
2). Να στείλεις το ζώο στη νέα του οικογένεια και να σε κατηγορούν για εμπόριο ενώ την ίδια στιγμή έχεις αδειάσει το πορτοφόλι σου για να πάει το ζώο στη νέα του οικογένεια.
Δεν χρειάστηκε και πολύ σκέψη. Έγινε το αυτονόητο. Να ζήσει καλά από εδώ και στο εξής.
Άντε τώρα να αποδείξεις ότι δεν είσαι καλαμπόκι και να δώσεις να το καταλάβει και η κότα για να μη σε φάει. Δεν χρειάζεται να το αποδείξεις στην κότα, αρκεί που το ξέρεις εσύ. Έλα μου ντε όμως που μαζεύονται και αρχίζουν να σε τσιμπούν και να σε κατηγορούν για εμπόριο, και αρχίζουν όλοι να σε κοιτούν παράξενα επειδή… ακούστηκε κάτι.
Ένα ταξίδι στη νέα χώρα διαμονής και αντικρίζοντας αυτό το πλάσμα που πάσχισες να κρατήσεις στη ζωή, είναι η καλύτερη απάντηση σε όλες αυτές τις ανήθικες κατηγορίες για τους ανθρώπους που αγωνίζονται καθημερινά χωρίς να έχουν προσωπική ζωή, ώστε να ΖΟΥΝ τα πλάσματα αυτά επιτέλους.
Και όχι απλά αντικρίζεις ένα ζώο που έχει ζωή αλλά βλέπεις ένα απόλυτο ισορροπημένο σκύλο σβήνοντας από πάνω του τα μαύρα στίγματα που καβαλούσε στην πλάτη ως ανεπιθύμητο αδέσποτο.
Ο εθελοντισμός δεν έχει όρια και φυσικά δεν έχει σύνορα. Ας μη βλέπουμε παντού δαίμονες και ας βγάλουμε τις παρωπίδες από το κεφάλι βοηθώντας τους εθελοντές και τα φιλοζωικά σωματεία να συνεχίσουν το έργο τους, να συνεχίσουν την απίστευτη προσφορά τους στο κοινωνικό σύνολο.
*Η Σεραφίνα Τσουφλίδου δραστηριοποιείται εθελοντικά με την ομάδα «Κουνιστές Ουρές» σε περιοχές της ανατολικής Αττικής.
Διαβάστε επίσης:
Υιοθεσίες αδέσποτων στο εξωτερικό: Αιτία αντιδικίας μεταξύ φιλοζωικών σωματείων
Βοηθήστε μας να συνεχίσουμε να σας ενημερώνουμε για όσα συμβαίνουν στα ζώα στην Ελλάδα ενισχύοντας το www.zoosos.gr